Mensen met autisme uiten hun gevoelens soms op een zeer extreme manier. Op alle leeftijden kan men bij hen extreme lachbuien, paniekreacties of driftbuien zien. Er is vaak ook sprake van grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken later staan ze blij te lachen.
Autisten die moeite hebben met het begrijpen van taal in het algemeen hebben ook moeite met het begrijpen van figuratieve taal in het bijzonder. Autisten die geen beperking hebben in het begrijpen van taal, hebben over het algemeen ook geen moeite met het begrijpen van metaforen, vergelijkingen en andere stijlfiguren.
Autistische mensen uiten hun emoties vaak op een andere manier dan neurotypische mensen. Dat is met een rouwproces niet anders. Sommige autistische mensen internaliseren rouw heel erg, trekken zich terug of storten zich obsessief op een speciale interesse.
Mensen met autisme zijn vaak gevoeliger (of juist minder gevoelig) voor bepaalde prikkels, zoals geluid of pijn. Door de kenmerken van autisme kunnen extra psychische problemen ontstaan. Voorbeelden hiervan zijn dwangmatig gedrag of depressie.
Mensen met autisme staan erom bekend dat ze vaak een sterke loyaliteit en toewijding tonen. Ze kunnen diepgaande emotionele banden vormen en zich intens inzetten voor hun partner. Deze kenmerken kunnen bijdragen aan langdurige en betekenisvolle romantische relaties.
Veel mensen met autisme geven aan grote moeite te hebben met het opmerken en interpreteren van non-verbale communicatie. Hierdoor kan het ontzettend lastig zijn om de boodschap die iemand probeert over te brengen, te begrijpen, wanneer diegene non-verbale signalen gebruikt en de dingen onduidelijk en indirect benoemt.
1 op de 5 autistische mensen heeft alexithymie. Mensen met alexithymie kunnen moeite hebben met het identificeren, begrijpen en beschrijven van emoties . Ze kunnen ook moeite hebben met het tonen of voelen van emoties die als sociaal gepast worden gezien, zoals blijdschap bij een vreugdevolle gelegenheid.
Mensen met autisme gaan dan ook vaak heel primair reageren als ze stress hebben. Ze kunnen dan niets meer met hun frustratie. Ze hebben er geen controle meer over. En dan worden ze agressief, willen ze vluchten, bevriezen ze of worden ze suïcidaal.
Als ze boos zijn, dan zijn ze boos. Ze worden helemaal in beslag genomen door dat absolute gevoel. Daardoor zijn ze blind voor andere elementen in hun omgeving, die dat wat ze voelen in een ruimer kader situeren en dus zouden kunnen relativeren. Daardoor hebben ze veel minder controle over hun gevoelens.
Wees gevoelig voor wat ze willen en nodig hebben, niet alleen hoe jij denkt dat ze zich moeten verbeteren of gedragen. Probeer niet over ze heen of over ze te praten als er anderen bij zijn. Help ze aan hun sociale vaardigheden te werken door ze te betrekken bij gesprekken met jou en anderen. Vind discrete manieren om sociale hints te geven.
De meeste mensen met autisme hebben een 'speciale interesse' – een onderwerp waarmee ze ontzettend graag bezig zijn, vaak wel twee tot vier uur per dag. Bij mannen gaat het vooral om computers, gamen, muziek, bands en autisme en bij vrouwen om autisme, natuur, tuinieren, kunst en cultuur.
Simpel gezegd suggereert de theorie van het dubbele empathieprobleem dat wanneer mensen met zeer verschillende ervaringen van de wereld met elkaar omgaan, ze moeite zullen hebben om empathie voor elkaar te voelen . Dit zal waarschijnlijk worden verergerd door verschillen in taalgebruik en -begrip.
Mensen met autisme willen het liefst alleen zijn
Het klopt dat mensen met autisme vaak goed alleen kunnen zijn. Dit betekent echter niet dat zij geen sociaal contact willen. Het overgrote deel van de mensen met autisme heeft net zoveel behoefte aan sociaal contact als ieder ander, alleen kost het hen vaak meer moeite.
Moeilijke sociale situaties en sensorische omgevingen kunnen stress en angst bij autistische mensen vergroten. Een andere belangrijke oorzaak van angst is het gevoel verkeerd begrepen te worden en/of niet geaccepteerd te worden door niet-autistische mensen. Om 'erbij te horen' en niet als anders gezien te worden, kunnen autistische mensen zich maskeren of camoufleren.
Een meltdown is het nieuwe woord, overgewaaid uit Amerika. Je kunt het ook een punthoofd noemen, een vol hoofd, overprikkeling of roze stuiterballen in je hoofd. Hoe je het ook noemt, je kunt het niet altijd voorkomen en het is enorm lastig om mee om te gaan, voor zowel Cass als voor jou.
Mensen met autisme raken relatief snel overbelast, ook wel een autistische burn-out genoemd. Kenmerkend hiervoor is een toename van prikkelgevoeligheid, vermoeidheid en verlies van vaardigheden.
Relevante en niet relevante informatie komen even hard binnen en dat zorgt al snel voor overprikkelde zintuigen. Er ontstaat een chaos in het hoofd, iemand heeft veel meer tijd nodig om de informatie te verwerken en er volgt een tragere reactie of andere interpretatie.
In totaal volgde Scheeren 917 volwassenen (425 mannen en 492 vrouwen) met autisme tussen de 18 en de 65 jaar. Allen zijn deelnemers van het NAR. Met de meesten – 86 procent – gaat het redelijk tot zelfs heel goed. En in de loop van de tijd voelen zij zich bovendien steeds vaker gelukkig.
Autistische kinderen lijken vaak onvolwassen voor hun leeftijd ; een autistische tiener kan zich gedragen als een veel jonger kind. Wees je bewust van hoe instructie wordt gegeven. Een leraar zegt dat een kind zich misdraagt tijdens de pauze door in de rij te duwen of extra lange beurten te maken op de schommels.
Moeilijkheden met veranderingen en overgangen
Dit kan het voor hen moeilijk maken om dingen te doen zoals baden of tandenpoetsen zo vaak als nodig is. Het is vrij gebruikelijk dat autistische mensen moeite hebben om in de douche of het bad te stappen en/of de verandering van het gevoel van droog naar nat te haten.
Sommige volwassenen met autisme huilen veel, maar vooral als reactie op overprikkeling of emotionele stimulering, niet zo zeer uit persoonlijk verdriet. Daarnaast kunnen ze ook last hebben van andere atypische huilreacties, zoals huilen als je boos bent of juist niet kunnen huilen.