De ondersteunende rol van de professional bij spelend leren is heel belangrijk. Het stimuleren van de spelontwikkeling bij het jonge kind vraagt om een omgeving te creëren die spel uitlokt, maar ook spel stimuleert en ondersteunt. Het kind laat in zijn bewegen, praten en spel zien waar het aan toe is.
Kinderen in deze leeftijdsfase snappen de regels van spelletjes, maar hebben zeker in het begin nog wel moeite om samen met anderen de regels te volgen. Ze zijn erg bezig met rivaliteit en willen graag zelf winnen. Daarom spelen ze vaak nog het liefst op zichzelf.
Leg uit dat een goede leider ook rekening houdt met wat anderen willen, en ervoor zorgt dat iedereen het naar zijn zin heeft. Vraag je kind hoe het zou kunnen ontdekken wat anderen willen en hoe het ervoor kan zorgen dat iedereen meedoet. Laat je kind oefenen en geef complimenten als het goed gaat.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je kind geen speelafspraken wil maken: Jonge kinderen zijn vaak moe van school en kunnen het fijn vinden om thuis alleen te spelen. Je kind heeft geen behoefte om af te spreken. Het ene kind heeft meer behoefte aan sociaal contact dan het andere.
Tips om je kind zichzelf te laten vermaken
Geef je kind dus eerst twee speeltjes om mee aan de gang te gaan, en zodra je merkt dat hij verveelt raakt leg je twee andere speeltjes mee. Anders kan je kind keuzestress krijgen, en nieuwe dingen zijn altijd interessanter om mee te spelen. Geef je kind een veilig gevoel.
Een algemene regel die ik hanteer is dat kinderen op tweejarige leeftijd 10 minuten zelfstandig kunnen spelen, op driejarige leeftijd 20 minuten en op vierjarige leeftijd een half uur .
De 3-V's van verkennen, verbinden, verrijken zijn een kapstok voor het meespelen door de professional.
Geef je kinderen een speelse, stimulerende omgeving waar ze zich vlot kunnen bewegen: Peuters vinden zowat alles interessant om mee te spelen. Ballen, loopfietsjes, een kartonnen doos om in en uit te klauteren. Het nodigt hen uit om actief op ontdekking te gaan.
Moedig ze aan om te ontdekken en toon je eigen interesse in het ontdekken van nieuwe dingen . Help kinderen indien nodig om te doen wat ze proberen te doen, zonder het over te nemen of te sturen. Moedig kinderen aan om beslissingen te nemen en hun activiteiten te kiezen - wat ze willen doen en hoe ze het zullen doen.
De spelontwikkeling verloopt in vier opeenvolgende fasen; manipulerend spel, combinerend spel, functioneel spel en symbolisch spel.
Zelfs op 6 maanden oud zijn kinderen in staat zichzelf te vermaken, maar dat is voor periodes van 5 minuten of zo. Naarmate kinderen groeien, groeit ook hun vermogen om zichzelf te vermaken, zolang ze maar de kans krijgen om alleen te spelen.
Er kunnen verschillende redenen zijn: Vanaf jongs af aan is je kind gewend om samen te spelen. Zeker bij een eerste of enig kind doe je al snel veel met je kind, waardoor het nog niet heeft geleerd om zichzelf te vermaken. Je kind is temperamentvol en heeft steeds nieuwe prikkels nodig.
Opzien tegen speeltijd is een veelvoorkomend scenario voor veel thuisblijfouders, en een waar we ons niet schuldig of beschaamd over hoeven te voelen, zegt Orlesa Poole, een erkende klinisch maatschappelijk werker die uitsluitend met moeders werkt. "Je bent geen kind! Het is oké als je niet van spelen houdt ," stelt Poole me gerust. "Het is ook logisch.
Schrijf samen met je kind wat namen op van kinderen uit de klas en laat je kind aangeven met wie hij graag vriendjes wilt zijn. Plan van aanpak: Bespreek en oefen met je kind hoe hij/zij andere kinderen kan benaderen. Hierbij geldt: goed voorbeeld doet volgen, dus laat je kind zien hoe jij contact maakt met anderen.
Je kunt je beter afvragen waarom je kind je niet aankijkt. Het kan duiden op angst of gebrek aan motivatie, maar ook op concentratie. Je kunt je kind wel 'uitnodigen' om naar je te kijken, door bijvoorbeeld te zeggen: “misschien geloof je me niet, maar als je naar me kijkt dan kun je zien, dat ik meen wat ik zeg”.
Kinderen met een pittig temperament zijn voor ouders en begeleiders best een uitdaging om op te voeden. Het kost veel energie. 'Pittige kinderen' zijn snel verdrietig of flink boos, komen vaak in 'opstand', hebben moeite met nee' en 'moeten'.Deze kinderen kunnen bazig, koppig en dwingend zijn.
Hier zijn enkele mogelijke redenen waarom uw kind dit gedrag vertoont: Hoogbegaafdheid: Slimme en extraverte kinderen uiten hun leiderschapskwaliteiten soms door bazig te zijn. Neigingen naar 'moederkloek': Sommige kinderen nemen van nature een verzorgende rol op zich, wat soms over kan komen als bazig.