De Æ wordt in het Nederlands uitgesproken als een lange 'e'-klank, bijvoorbeeld in 'fee', zoals in de namen Phaedra of Laetitia of als een lange 'a', zoals in namen als Maerten, die dan wordt uitgesproken als 'Maarten'.
De lettercombinatie ea kan in het Engels op verschillende manieren worden uitgesproken. Meestal klinkt ze als 'ie', bijvoorbeeld in leave, seat en heater. Het kan ook een 'ee' zijn, zoals in great en steak, en in een aantal gevallen een 'è', zoals in dead, sweat en sweater.
De letter Å heeft in Scandinavische alfabetten een lange en een korte uitspraak. De korte versie representeert de /ɔ/. In het Zweeds staat de Å voor /oː/. In het Deens en het Noors is de lange versie uitgesproken als /ɔː/.
Echt nodig is het accent op à niet. De uitspraak verandert immers niet als je het weglaat. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) schreef al in 1864: “(…) het voorzetsel a [is] zoo algemeen bij ons in gebruik, dat het beschouwd moet worden als geheel in de taal opgenomen.
Het Zweedse alfabet kent behalve de gewone letters ook nog de letters å (oo), ä (èè) en ö (eu). In een woordenboek of taalgids komen deze letters na de z. De puntjes zijn van belang bij de uitspraak. Zo wordt de gewone o uitgesproken als oe in zoet, terwijl de ö wordt uitgesproken als eu in reuk.
Is Zweeds leren moeilijk? De taal behoort tot dezelfde groep als Deens, Noors en IJslands en is (iets verdere) familie van het Duits, Nederlands en Engels. Veel Nederlandstalige inwijkelingen vinden het geen moeilijke taal. Vooral lezen gaat vrij vlot.
æ wordt uitgesproken zoals e in zet.
De klanken ou en eu worden uitgesproken als 'oe' en 'eu'. Luister naar en herhaal het voorbeeld. Tous mes vœux !
Vergelijkbaar is de naam van redenaar en filosoof Cicero. In de Oudheid [KIE-kuh-roo], nu vaak [SIE-suh-roo] of [TSIE-tsuh-roo]. Vandaar ook de uitspraak [eks-SEL-sies] of (netter) [eks-SJEL-sies] of zelfs [eks-TSJEL-sies] van het woord excelsis.
De Latijnen waren een volk dat vanaf het eerste millennium voor Christus in de streek Latium (het huidige Lazio, Italië) woonde. De naam van de taal is afgeleid van deze streeknaam.
Het Deens heeft verwantschap met zowel het Engels als het Duits en het Fries. De taal is daarom voor Nederlanders niet moeilijk te begrijpen. De Deense taal is kort en vlak. De taal kent weinig intonaties en voor Nederlanders klinkt de taal al gauw als een stortvloed van aan elkaar geplakte letters.
Het Zweeds is nauw verwant aan de andere twee op het vasteland gesproken Scandinavische talen, het Deens en het Noors. Het Zweeds en het Noors, en in iets mindere mate het Deens, zijn onderling redelijk verstaanbaar. Sommige woorden zijn anders, grammaticaal komen de talen overeen. De spelling is wel verschillend.
Het Nederlands heeft zijn naamvallen verloren, het Zweeds, Deens en Noors ook.
De meeste Nederlanders komen terecht in Värmland en Dalarna, prachtige gebieden met heuvels en bossen, dat zij kennen van hun vakanties.
Hoe heet je? = Vad heter du?
Uit onderzoek blijkt dat je maximaal 40 woordjes per dag kan leren en onthouden. Een raar fenomeen: bij een rijtje van 10 woorden heb je 8 herhalingen nodig voor je het kent, bij een rijtje van 20 woorden moet je ieder woord 30 keer herhalen! Teveel woordjes ineens is dus tijdverspilling.
Noorse medeklinkers
G wordt uitgesproken zoals in Engels “go”. L klinkt altijd zoals in Nederlands “la”. N wordt altijd uitgesproken. S is in het Noors altijd stemloos en klinkt dus nooit zoals de Nederlandse z.
De letter /æ/ klinkt als de 'a' in het Britse woord 'bad', de letter /ø/ klinkt als de klankcombinatie 'eu' in het Nederlandse woord 'sneu', en de letter /å/ klinkt als de 'oo' in het woord 'boor'. De klinkers 'a', 'u' en 'i' zijn vergelijkbaar met de Nederlandse klanken.
Het Zweeds is een Noord-Germaanse taal, net als het Noors, Deens, IJslands en Faeröers. Zweden, Noren en Denen kunnen elkaar redelijk verstaan, vooral in dialecten van grensregio's. Het Zweeds is net als de andere Noord-Germaanse talen ontstaan uit het Oudnoords.
Het accent aigu (Latijn: acutus, scherp), in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.
À =of/tussen
Met à bedoelen we hier ongeveer/tot, bijvoorbeeld: Het duurt twee à drie dagen = het duurt ongeveer 2 tot 3 dagen, het duurt tussen de 2 en 3 dagen.
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).