Het door elkaar schudden van een jong kind kan schade veroorzaken aan de hersenen, bloedvaten en zenuwen, met blijvend letsel of zelfs de dood tot gevolg. Kinderen die lijden aan het shakenbabysyndroom blijken vijf tot twintig seconden door elkaar te zijn geschud en in de meeste gevallen minder dan veertig keer.
problemen met gedrag en emoties, zoals snel geïrriteerd, somberheid, impulsief, verminderd zelfvertrouwen. problemen met cognitie, zoals concentratieproblemen, geheugenproblemen, vertraagd aanleren van vaardigheden; lichamelijke problemen, zoals hoofdpijn, snel overprikkeld, vermoeidheid, verminderde motoriek.
Schudden, niet doen!
Bij flink heen en weer bewegen lukt het niet zijn 'zware' hoofdje rechtop te houden. En al helemaal niet als hij door elkaar wordt geschud! In dat geval gaat zijn hoofd snel en hard heen en weer. Hierdoor kunnen kleine adertjes in de hersenen scheuren.
De meest opvallende symptomen van het KISS-syndroom bij baby's zijn duidelijke voorkeurshoudingen en een scheve stand van het hoofd. Andere symptomen zijn: Scheef ruggetje. Asymmetrisch bewegen van armen en benen.
Is er sprake van het verliezen van bewustzijn, herhaaldelijk braken, zich niets meer herinneren van het voorval, forse hoofdpijn, vreemd gedrag of een misvorming van de schedel na het stoten van het hoofd, dan ga je uiteraard gelijk naar het ziekenhuis met je baby. Er kan dan namelijk sprake zijn van een bloeding.
Het is daarom heel belangrijk het hoofdje steeds goed te ondersteunen. Doe je dat niet of schud je de baby hard door elkaar, dan kunnen kleine bloedvaatjes in de hersenen scheuren door de beweging met alle gevolgen vandien zoals blindheid, doofheid, stuipen, leermoeilijkeheden, hersenbeschadiging of zelfs de dood.
Symptomen van (verborgen) reflux herkennen bij je baby
Kokhalzen. Spugen. Overstrekken (het aanspannen van de rugspieren en het achterover drukken van het hoofdje) Slechte nachtrust.
Baby's overstrekken vaak omdat er ergens in het lijfje iets mis is waar de baby last van heeft. De baby reageert vervolgens hierdoor veel slechter op externe prikkels. Hij of zij strekt dan zijn of haar rugspieren, strekt de armen en legt het hoofdje in de nek. Overstrekken is makkelijk te herkennen.
Grote kans op hersenbeschadiging
Dat kan beschadigingen veroorzaken aan de hersenen, bloedvaten en zenuwen, met blijvend letsel of zelfs de dood tot gevolg. Kinderen die lijden aan het Shaken Baby Syndroom blijken vijf tot twintig seconden door elkaar te zijn geschud en in de meeste gevallen minder dan veertig keer.
Wees altijd voorzichtig met de fontanel
Het stevige vlies dat tussen de schedelplaten zit, is sterk genoeg om kleine stootjes op te vangen. Maar als je te hard drukt of wrijft op de fontanel, kan het de hersenen beschadigen. Blijf dus voorzichtig met deze broze plekjes. Was het hoofdje van je kindje voorzichtig.
Vanaf 6 à 8 weken begint de baby zijn hoofd ook op te tillen als hij op zijn rug ligt. In het begin kan dat nog heel wiebelig zijn, en pas bij 6 maanden zal hij zijn hoofd zelf goed en stil kunnen rechthouden. Het ondersteunen van het hoofd van je baby is vooral de eerste drie maanden echt belangrijk.
Het Shaken Baby Syndroom ontstaat dus als je een baby heen en weer schudt. Dat kan al gebeuren als je je kind uit wanhoop even kort heen en weer schudt, omdat hij niet wil stoppen met huilen. Maar ook als je je baby in paniek heen en weer schudt, bijvoorbeeld omdat hij zich verslikt.
Ongeveer 25 % van de prematuren krijgt last van cognitieve problemen waarbij het IQ is lager is dan gemiddeld. Leerproblemen. De helft van de premature baby's krijgt te maken met matige tot ernstige problemen bij lees-, schrijf-, reken- en spreekvaardigheden en een achterstand in de motoriek.
Als een baby'tje wordt geschud, schudt zijn hoofdje krachtig heen en weer omdat de nekspieren de bewegingen niet kunnen opvangen. Dit kan voor beschadigingen aan de hersenen, zenuwen en bloedvaten zorgen. Een baby die door elkaar wordt geschud, wordt daarna vaak hardhandig weggelegd.
Neem altijd voldoende tijd voor een boertje . Een baby die vaak oprispingen heeft, heeft minder last als hij of zij 20 tot 30 minuten rechtop gehouden wordt na de voeding. Huilt je baby een tijdje na de voeding nog of blijft hij of zij onrustig, probeer dan opnieuw om hem te laten boeren.
Dan wordt het kindje voor het slapen ook nog eens plat op de rug gelegd, wat het nóg makkelijker maakt voor de maaginhoud om terug te stromen in de slokdarm. Au! Het gevolg: er ontstaan kleine wondjes in de slokdarm en die kunnen enorm veel pijn doen. Je kunt begrijpen wat een effect dit heeft op slapen!
Na de behandeling heeft uw baby de tijd nodig om weer in een nieuw optimaal evenwicht te komen. De volgende behandeling vindt daarom meestal plaats tussen de 2-3 weken, afhankelijk van de soort en ernst van de klachten bij uw kind.
Probeer uw kindje niet met twee handen onder de oksels op te pakken, hierbij kan het kindje gemakkelijk overstrekken. U kunt het kindje beter oppakken door één hand op de buik van de baby te leggen en het kindje op die hand te draaien.
De zwaarste baby's worden geboren in mei
De zwaarste baby's worden namelijk in de maand mei geboren. Ze wegen zo'n 200 gram meer. Gemiddeld wegen baby's bij de geboorte rond de 3500 gram, al wordt er van een normaal geboortegewicht gesproken als een baby 2500 tot 4000 gram is.
De nekspieren van pasgeboren baby's moeten zich nog ontwikkelen. Als je baby net geboren is, kan hij zijn hoofd nog niet zelfstandig optillen. Daarom is het belangrijk om het hoofd van je baby in het begin goed te ondersteunen.
− Overgeven: Uw kind mag maximaal 3 keer braken in de eerste 2 uur na de val. − Slaperigheid: Meteen na de val kan uw kind slaperig zijn. Hij mag gewoon gaan slapen, maar wek hem de eerste zes uur om het uur en daarna om de twee uur (tot 24 uur na het trauma). Wanneer moet u een arts waarschuwen?
Waarom een wekadvies? De arts geeft een wekadvies omdat er een heel kleine kans is dat er door het ongeval een bloedvaatje in de schedel beschadigd is.
Vraag of ouders denken dat het kind nog ergens anders pijn heeft. Ga na of het kind bekend is met bloedings- of stollingsafwijkingen of antistollingsmiddelen gebruikt. Let verder op tekenen van verhoogde intracraniële druk zoals sufheid, verminderd bewustzijn of braken.