Daarom mag je niet te snel omhoog. Net als het afdalen moet je dit dus goed sturen met je trimvest! Je mag per minuut 10 meter stijgen. Dus als je op 20 meter diepte bent, doe je er twee minuten over om boven te komen.
Dat wil dus wat zeggen over het aantal luchtmoleculen dat nodig is om hetzelfde volume te kunnen krijgen (de longen te kunnen vullen). Eenvoudig gesteld: je gaat daar 3,5 keer zo snel door je lucht heen. Wie duikt op veertig meter diepte gebruikt ongeveer 5 keer zo snel zijn lucht als aan de oppervlakte.
Wanneer je dit te snel doet kan de verhouding tussen stikstof en zuurstof veranderen in je lichaam. Hoe dieper je gaat, hoe hoger de druk op je lichaam. Door deze druk ontstaan er meer opgeloste gasbellen dan gewoonlijk. Wanneer je te snel weer omhoog komen deze gasbellen vrij in je bloed en weefsel.
Hoe lang je moet wachten met duiken en vliegen
Deze regels gelden: Heb je één duik gemaakt, wacht vervolgens 12 uur. Twee duiken of meer per dag, wacht dan 18 uur. Veiliger is altijd 24 uur wachten voordat je vliegt.
De nultijd is een maximale tijd die je op een diepte mag doorbrengen om een directe opstijging naar de oppervlakte te mogen maken. Of opstijgen naar jouw veiligheidsstop. Wanneer je binnen die maximale tijd duikt, hebt je geen complexe stops nodig om weer naar boven te mogen.
Hoeveel tijd moet er tussen 2 duiken zitten? Bij meerdere dagen duiken achter elkaar of meerdere duiken op een dag wordt zelfs aangeraden 18 uur te wachten voordat je weer gaat vliegen.
Het lichaam moet de opgenomen stikstof zelf uitwassen via de longen en dat kost tijd. Om decompressieziekte te voorkomen mag je dus min. 18 uur na de laatste duik niet vliegen. Nog beter is het om na een intensieve duikvakantie de eerst 24 uur niet te vliegen.
Vanuit duikmedisch oogpunt is het advies dus om het deco-biertje te vermijden om het risico op decompressieziekte te verlagen, zeker de eerste uren na de duik. Nog een extra noot: het deco-biertje gaat over alcohol ná het duiken. Alcohol vóór het duiken of tússen duiken door is zeker geen goed idee!
Over het algemeen kunnen duikers in rustig en warm water met een diepte van 5-10 meter ongeveer een uur doorbrengen met een gemiddelde duikfles.
Bij recreatief duiken kun je maximaal tot 40 meter diep duiken. Als basisduiker in open water is de limiet voor hoe diep je kunt duiken 18 meter. Als je dieper wilt duiken, adviseren we je om eerst een duikcursus voor gevorderden te volgen.
Met de nodige training en ervaring is de dieptelimiet bij recreatief duiken 40 meter/130 voet. Beginnende duikers gaan niet dieper dan 18 meter/60 voet.
Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde druk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelle decompressie.
Decompressieziekte wordt veroorzaakt door het ontstaan van gasbellen in het bloed en in de weefsels. Hieraan liggen 2 verschillende oorzaken aan ten grondslag: de arteriële gasembolie en de stikstofgasgerelateerde decompressieziekte.
Tijdens een decompressieduik stijgt de duiker via een aantal trappen (tussenstops) op naar de oppervlakte. Door middel van de specialisatie decompressieduiken leert u op een correcte manier decompressiestops te maken om zo het overschot aan stikstof uit uw weefsels af te voeren.
Het ademen onder water kost meer energie dan op de kant en tijdens de inspanning en stress van het duiken kan aderverkalking losschieten en een hartinfarct veroorzaken. Hart en longen krijgen het voor hun kiezen tijdens het duiken. Bij duikers met een verminderde reserve kan het dan misgaan.
Op tien meter diepte oefent het water een bijkomende druk uit van 100 kPa. Dat is ongeveer gelijk aan de normale luchtdruk. Bij iedere tien meter die je verder afdaalt, komt er 100 kPa bij.
Symptomen van decompressieziekte
In milde gevallen krijg je hoofdpijn, voel je je wat duizelig of krijg je huiduitslag. In ernstigere gevallen krijg je gewrichtspijn, kun je spasmes krijgen en flauwvallen of zelfs overlijden aan de ziekte. De symptomen treden soms al op tijdens de duik of enkele uren later.
Er kunnen echter ook minder duidelijke symptomen optreden die ook door de duiker niet altijd herkend worden. Vermoeidheid of een algeheel gevoel van malaise kan al duiden op een cerebrale vorm van decompressieziekte. Binnenoorsymptomen zijn duizeligheid, gehoorverlies, tinnitus, misselijkheid, braken en ataxie.
Je gaat eerst rillen, krijgt kippenvel en krijgt een snellere hartslag. Daarna wordt je juist suffer, je hartslag daalt en je ademhaling gaat langzamer. Raak je onderkoeld, breek dan altijd je duik (of snorkelavontuur) voortijdig af! Het duiken met een droogpak vergt overigens ook bepaalde vaardigheden.
Duiken is niet moeilijk. Duiken is ook geen prestatie sport. Door het domweg te oefenen kan iedereen het duiken onder de knie krijgen. Het is wel zo dat de ene persoon meer moet oefenen dan de andere persoon maar uiteindelijk lukt het altijd.
1. Gezondheid en conditie. Ongeacht de leeftijd moet iedereen die wil gaan duiken over een goede gezondheid beschikken en een zekere mate van conditie hebben. In sommige landen is voor elke leeftijd een medische verklaring van een arts vereist om te bevestigen dat je medisch goedgekeurd bent om te gaan duiken.
Hoe diep ga je? Met de benodigde opleiding en ervaring is de limiet voor recreatief duiken 40 meter / 130 voet. Beginnende duikers gaan niet dieper dan 18 meter / 60 voet.
Als reactie zullen de nieren meer urine produceren (wat betekent dat we water en zout verliezen). Dit is ook de reden waarom duikers de behoefte voelen om te urineren tijdens of direct na de duik, dit fenomeen is "Immersie Diurese" genaamd.
Decompressieziekte, in het Engels vaak afgekort als “DCS” of “the bends” genoemd, is een medische aandoening die elke duiker zou moeten (her)kennen. Deco kan optreden als de kooldioxide die op diepte in het bloed is opgenomen belletje vormt in het lichaamsweefsel en/of in de bloedvaten.