Het ISS valt om de aarde heen en daar heb je een bepaalde snelheid voor nodig en dat is ongeveer 28 000 kilometer per uur. Als je minder snel gaat, dan begin je terug te vallen naar de aarde. Waarom moet het op een hoogte van 400 kilometer? Omdat je daar geen lucht hebt en daar ook niet wordt afgeremd.
Het internationale ruimtestation ISS draait in een baan om de aarde op een hoogte van ongeveer 400 kilometer. Het ISS doet er 90 minuten over om een heel rondje om de aarde te maken.
Het ISS 'hangt' op een hoogte van zo'n 400 kilometer en daar trekt de zwaartekracht het inderdaad nog steeds richting de aarde. Daarom heeft het een snelheid van 27.600 kilometer per uur nodig, zodat het als het ware steeds voorbij de aarde valt.
Net als de maan heeft het ISS twee kanten: de ene kant naar de zon gericht en de andere ervan af. De temperatuur aan de kant van de zon kan oplopen tot 250 °F (ca. 120 °C), terwijl hij aan de 'donkere kant' kan dalen tot onder -250 °F (ca. -160 °C).
Op de maan is het altijd heel erg koud
De maan heeft geen atmosfeer en daarmee ook geen bescherming tegen de straling van de zon. In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Volgens meteorologen begint de ruimte overigens pas op 10.000 kilometer: daar eindigt namelijk de atmosfeer. Volgens sommige natuurkundigen begint de ruimte op 20 miljoen kilometer afstand: vanaf daar heeft de zwaartekracht van de aarde niet meer de overhand.
Natuurlijk moeten astronauten in het ISS ruimtestation ook naar de toilet. Er is een speciaal toilet ontwikkeld met constante afzuiging. Als astronauten in het ISS ruimtestation geplast hebben in het speciale toilet, dan wordt hun plas niet zomaar doorgetrokken. Het wordt opgevangen en zeer efficiënt verwerkt.
Het ISS ziet er vanaf de aarde uit als een snel bewegende ster. Het internationale ruimtestation wordt alleen zichtbaar na zonsondergang wanneer het op aarde donker is en het ruimtestation zelf nog wordt beschenen door de zon.
In een recent rapport heeft NASA bekendgemaakt hoe de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie het ruimtestation in 2030 en 2031 wil afdanken. Geen sinecure, want we hebben het hier over een gevaarte van 400 ton. Daarmee is het ISS met afstand het zwaarste object dat de mensheid ooit in een baan rond de aarde bracht.
Het ruimtestation is soms zichtbaar als een heel helder lichtpunt dat van west naar oost geluidloos langs de hemel beweegt. In werkelijkheid heeft het toestel een snelheid van ongeveer 28.000 km/h. Het maakt elke 91 minuten een omloop rond de aarde op een hoogte van ongeveer 410 km.
Normaal gesproken is voor een cirkelvormige baan op een hoogte van 300 km boven het aardoppervlak een snelheid nodig van 7,8 km/s (28.000 km/h). Bij deze snelheid zal een satelliet een rondje om de aarde in 90 minuten afleggen.
De Ruimte begint bij 100 km boven de aarde, de Kármánlijn.
Het is een denkbeeldige grens om een onderscheid te kunnen maken tussen luchtvaart en ruimtevaart. Deze lijn wordt beschouwd als het “begin” van de ruimte, maar eigenlijk heeft de aardatmosfeer geen scherpe begrenzing.
Dat geldt ook voor het internationale ruimtestation ISS, dat op een hoogte van tussen de 330 en 410 kilometer boven de aarde cirkelt.
Als je op Aarde een appel laat vallen, valt hij. Als een astronaut aan boord van het ruimtestation een appel laat vallen, valt deze ook, het lijkt alleen niet zo. Dit komt omdat ze samen vallen; de appel, de astronaut en het station. Maar ze vallen niet naar de Aarde, ze vallen er rond.
duane hoe lang duurt het om naar de ruimte te gaan? André Kuipers Het duurt 528 seconden om in de ruimte te komen.
De zwaartekracht die een astronaut op zijn lichaam voelt is in de ruimte (vrijwel) hetzelfde als op aarde. Vergelijk het met een lift waarvan je de kabels doorsnijdt (en even snel alle lucht uit de schacht pompt). Je valt dan samen met de lift naar beneden, en voila, je 'zweeft'!
Maar het is ook een feit dat... de meeste astronauten dat niet doen. De reden is dat douches in de ruimte niet zo bijzonder goed werken. Zoals alles in een baan om de aarde is het water dat uit de douchekop stroomt immers gewichtloos en het zweeft vrij rond in plaats van op het lichaam van de astronaut te stromen.
Meestal slapen de astronauten in een soort slaapzakken, die aan de wanden worden vastgezet, of in een soort kastjes. In de ruimte is er geen zwaartekracht, waardoor je niet het gevoel van boven en beneden hebt. Daarom maakt het niet uit of je rechtop of liggend slaapt.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
In zo'n situatie is het onmogelijk om te overleven. Maar wanneer medische hulp stand-by is en de luchtdruk geleidelijk afneemt, kan een mens het net een minuut in een vacuüm volhouden.
Tijdens hun verblijf in het internationale ruimtestation ISS moeten astronauten blijven werken en leven in een omgeving die heel anders is dan hier op aarde. Toch moeten ze zich schoon houden, naar de wc gaan, eten en drinken, en fit en gezond blijven.
De maan draait constant om ons heen. Zonder de zwaartekracht van de aarde, zou de maan weg zweven, de ruimte in. Door de combinatie van snelheid en afstand tot de aarde blijft de maan altijd in evenwicht tussen vallen en ontsnappen.