Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld 'bevat sulfiet(en)'. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
Sulfieten (E-nummers E220 t/m E228) zijn conserveermiddelen en kunnen van nature veel zitten in gedroogde vruchten, wijn en citroensap. Mensen die overgevoelig zijn voor sulfiet kunnen heel milde maar ook heftige reacties krijgen op sulfiet. Het kan gaan om hartkloppingen, huiduitslag of vochtophoping.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Sulfiet in je wijn = hoofdpijn? Sulfiet is een soort conserveringsmiddel voor wijn: het zorgt ervoor dat de wijn stabiel en houdbaar blijft. Witte wijnen bevatten meer sulfiet dan rode wijnen, zoete wijnen meer dan droge. Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Bij witte wijnen wordt over het algemeen meer sulfiet gebruikt dan bij rode wijnen. Rode wijnen hebben vrijwel altijd tannine dat zorgt voor de betere houdbaarheid. Op het moment dat een wijn meer sulfiet bevat dan de richtlijn weergeeft, zal dit op het achteretiket vermeld moeten worden.
galbulten; dit is de meest acute reactie met heftige jeuk. atopisch eczeem. vochtophoping onder de huid; wanneer u lijnen trekt op de huid, blijven die zichtbaar.
Sulfieten (E-nummers E220 t/m E228) zijn conserveermiddelen. Sommige mensen kunnen overgevoeligheidsreacties krijgen als ze sulfiet binnenkrijgen. Dit komt het meest voor onder astmapatiënten.
Sulfiet komt van nature voor in planten uit de lookfamilie. Sulfieten worden gebruikt als kleurstof en conserveringsmiddel in voedsel (E-nummers E150b, E150d en E221 t/m E228).
Die stelde namelijk dat je verplicht bent om het gebruik van sulfiet op het etiket van de wijn te vermelden als er meer dan 10 milligram sulfiet per liter in wijn zit. Sulfiet is een conserveringsmiddel. Het bindt zich aan zuurstof en zorgt ervoor dat wijn niet gaat oxideren.
Waarom sulfiet aan wijn toevoegen? Sulfiet zal eerst bacteriën en daarna ook ongewenste gisten uitschakelen. Tenslotte remt het oxidatie van de wijn af waardoor de houdbaarheidstermijn sterk verlengd wordt bij wisselende temperaturen.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
Flavanoïde fenolen zijn afkomstig uit de schil van druiven. Rode wijn bevat veel meer flavanoïde fenolen dan witte wijn. Dit vormt waarschijnlijk de verklaring waarom hoofdpijn vooral met rode wijn in verband gebracht wordt.
Roest is een mooi voorbeeld van oxidatie van ijzer, maar ook wijn kan door invloed van lucht (zuurstof dus) oxideren. Wat gebeurt er dan? Rode wijn wordt bruiner en op den duur zelfs oranje. Witte wijn wordt geler en uiteindelijk helemaal bruingeel.
WAT IS SULFIET? Sulfieten zijn zouten, die het zogeheten “ sulfiet-ion” bevatten. Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.
Waarom zit deze stof in producten? Natrium lauryl sulfaat (SLS) is een aniogene oppervlakteactieve stof (ook wel surfactant genoemd). Het zit in veel persoonlijke verzorgingsproducten, zoals shampoo, scheerschuim en tandpasta, als wasactieve en schuimvormende stof.
SO2, sulfiet, ofwel zwaveldioxide. Wordt als conserveringsmiddel (antioxidant) aan wijn toegevoegd. Zwavel kan ook tijdens het gistingsproces worden toegevoegd om de gisting te stoppen.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Conclusie. In het debat over hoofdpijn en wijn worden veel tegenstrijdige uitspraken gedaan. In goedkope wijn zouden meer 'slechte' stoffen zitten, zoals sulfiet, histamine en tyramine. Maar deskundigen nuanceren de schadelijkheid van die stoffen en zien bovendien geen verband tussen deze stoffen en goedkope wijn.
Tannines zijn chemische verbindingen in de wijn, namelijk looizuren. Deze zijn afkomstig van de schillen, pitten en steeltjes van de wijn - of van het vat waarin de wijn heeft gerijpt. Tijdens het gisten verhuizen ze naar het druivensap, waar later wijn van gemaakt wordt.