meer gebruik van plasticvervangende materialen (composteerbaar etc.) indien toch gebruikt, dan zo ontwerpen dat plastic recyclebaar is. goede vuilnisophaalsystemen, overal ter wereld. verhoging van capaciteit om wereldwijd meer plastic mechanisch te kunnen recyclen.
Het is Boyans droom om de oceaan plasticvrij te maken. Nederlander Boyan Slat is al vanaf zijn 16e bezig met het verwezenlijken van zijn droom: het opruimen van de plastic soep. In 2012 startte hij het project The Ocean Cleanup, met als doel om 90% van al het plastic uit de oceaan te vissen.
Vanaf nu varen twee bemande schepen de oceaan op die elk een uiteinde van de barrière door de plasticsoep trekken. Met een snelheid van bijna drie kilometer per uur sleuren de schepen de plasticschepper precies langzaam genoeg door de zee om de barrière het plastic mee te laten nemen, maar niet meer los te laten.
De Plastic Soep wordt veroorzaakt doordat de mens veel plastic produceert dat als afval in het milieu terecht komt. Wat veel mensen niet weten is dat het afval in zee voor 80% vanaf het land afkomstig is [1]. Via verschillende omwegen zoals de wind, riolen, grachten of rivieren komt afval uiteindelijk in zee terecht.
Overheden die regels kunnen maken en handhaven, bedrijven die plastic produceren of toepassen, en de consumerende burger. Elke partij draagt een eigen verantwoordelijkheid. Maar in plaats van gezamenlijk de plasticsoep aan te pakken, wordt vooral naar elkaar gewezen.
Plastic heeft een nare eigenschap: het vergaat niet. In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
- Great Pacific Garbage Patch: De grootste afvalhoop ter wereld. Ligt in de Grote Oceaan tussen de Amerikaanse westkust en Hawaï. Bestaat uit naar schatting 80 miljoen kilo afval, verspreid over een gebied dat drie keer zo groot is als Frankrijk.
500 jaar: Plastic flessen gemaakt van PET doen er maar liefst 500 jaar over voor ze zijn vergaan. Bovendien denken wetenschappers dat er sporen van chemicaliën achterblijven op de plek waarop de fles heeft gelegen.
Plastic frisdrankflesje: 5 -10 jaar. Plastic zak: 10 - 20 jaar. Kauwgom: 20 - 25 jaar. Aluminium blikje: tot 1 miljoen jaar.
De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca. 100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
De plastic soep is gevaarlijk voor al het leven in zee. Dieren eten plastic op of raken erin verstrikt. Dit resulteert in verwondingen of zelfs de dood. Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en een ontelbaar aantal vissen dood door plastic afval [1].
The Ocean Cleanup heeft twee grote veegarmen in de Grote Oceaan. Die drijven over de zeespiegel en nemen als een C-vormige bezem alles mee wat ze tegenkomen. Dat verzamelde afval kan dan worden opgeschept en weggebracht.
Plastic komt op verschillende manieren in de oceaan terecht: Afval (dat door mensen wordt achtergelaten of per ongeluk door de wind in zee wordt geblazen) Illegale dumping of onjuiste verwerking van afval. Lekken van stortplaatsen.
Een recordbedrag van 21 miljoen dollar ontving hij in de laatste 'fondsenronde'.
Jaarlijks circa 30 kilo plastic afval per persoon en amper gerecycled - Plastic Soup Foundation.
In 1997 werd voor 267 diersoorten vastgesteld dat ze of plastic binnenkrijgen of erin verstrikt kunnen raken. In 2015 was dat aantal gestegen tot 557 en in 2020 jaar kwamen Nederlandse onderzoekers uit op 914 mariene soorten. Je kunt je langzamerhand beter afvragen welke soorten geen hinder ondervinden van plastic.
Al met al stroomt er jaarlijks tussen de de 5 en 13 miljoen ton plastic de grote oceanen in, aldus de Plastic Soup Foundation. Volgens het Wereld Natuur Fonds belandt er per uur een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen.
De schadelijke stoffen in PVC zijn dioxine en allerlei weekmakers om het plastic flexibel te maken. Deze stoffen kunnen ons lichaam niet afstoten en hopen op in ons lichaam. Dioxine en weekmakers zijn kankerverwekkend en verstoren de hormoonhuishouding.
Plastics zijn onmisbaar in de huidige samenleving. Plastic producten zijn veelal duurzaam in hun gebruik; ze zijn efficiënt en doelmatig, licht van gewicht en hebben vaak een lange levensduur. De voordelen van plastics komen vooral tot uiting in de gebruiksfase.
Brandend plastic laat giftige gassen en stoffen vrij, waaronder kankerverwekkende. Plastics zijn namelijk altijd chemisch bewerkt, bijvoorbeeld met vlamvertragers. Branden zijn hierdoor veel toxischer dan vroeger. Kanker is een gevreesde beroepsziekte onder brandweermannen.
De zee vervuilt steeds meer
Het zeewater is op veel plaatsen flink vervuild door bijvoorbeeld pesticiden uit de landbouw, afval uit rioleringen en verloren vistuig uit de visserij. Veel dieren hebben hier last van zoals koralen, zeeschildpadden en walvissen.
Wat is het probleem? Plastic maakt niet alleen een vuilnisbelt van de kusten, maar schaadt ook de levensomgeving van zeedieren. Dieren raken verstrikt in grotere stukken plastic, en verwarren kleinere stukjes voor voedsel. Het inslikken van plastic deeltjes kan de vertering van voeding verhinderen.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.