5. zalm mag van binnen nog rose of zelfs iets rauw zijn. 6. bak een stuk zalm met vel altijd eerst op de velkant totdat hij krokant is en daarna nog heel even op de andere kant.
Wanneer de zalmmoot als vlokken ut elkaar valt, is-ie perfect gaar en moet hij zo snel mogelijk van het vuur af. Wanneer je de moot door zou bakken, wordt-ie steeds droger. Het is daarom belangrijk om je zalmmoot nooit verder dan medium te bakken. Wanneer hij medium gebakken is, is hij het sappigst en lekkerst.
Die horen mooi donkerrood, glanzend en dooraderd te zijn. Hij mag niet gouder en lichter kleuren. Verder moet de zalm stevig zijn om 'm goed te kunnen bakken. En hoe ouder de vis, hoe minder stevig hij is.
Zien of de vis goed gaar is. De geoefende visbakker ziet dat aan een helderwitte (of in het geval van zalm: zalmroze) buitenkant. Als de vis niet meer doorzichtig is, als het ware. Maar écht zeker weten dat de binnenkant van je vis ook lekker warm en gaar is, doe je dan nog steeds niet.
Hoe weet ik of mijn zalm gaar is? In plaats van je vis met een mes te molesteren, kun je bij zalm al gauw ontdekken of hij gaar is door er zachtjes op te drukken met een vork of je vinger. Valt het visvlees als vlokken uiteen, dan is de zalm gaar.
Rauwe zalm is over het algemeen veilig om te eten, en heel gezond. Zelfs gezonder dan gerookte of gebakken zalm, omdat het meer voedingsstoffen zoals omega 3-vetzuren bevat. En dat is onder andere goed voor je bloeddruk, hart en bloedvaten.
De salmonellabacterie vermeerdert zich wanneer producten niet voldoende gekoeld worden of bij bereiding niet goed worden verhit. Het invriezen van met salmonella besmette producten houdt de vermeerdering tegen, maar doodt de bacterie niet.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De vis heeft een afwijkende geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen gerookte zalm die er raar uitziet of niet goed ruikt.
De vis moet aan de buitenkant ondoorschijnend wit, beige of bruin zijn, afhankelijk van de bereidingswijze, en in het midden binnenin een licht doorschijnend roze. Als de zalm in het midden binnenin ondoorschijnend is, heeft hij waarschijnlijk te lang staan garen.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Er is onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van PCB's in wilde zalm en gekweekte zalm. In de meeste studies is gevonden dat gekweekte zalm hogere waarden van PCB's, organische pesticiden, dioxines en andere giftige stoffen bevat dan wilde zalm.
Zalm is eigenlijk een witvis en in het wild krijgt die z'n roze kleur door garnalen te eten. Omdat zalm dat pigment niet verliest, kleurt hij na een tijdje rood. Het dieet bij gekweekte zalm is echter anders en daarom wordt de kleurstof astaxanthine toegevoegd aan het voedsel.
Het vlees van de zalm, ongeacht de herkomst – gekweekte of wilde zalm – is roze omdat de vis een carotenoïde antioxidant opneemt uit voedsel. Carotenoïden zijn een van nature voorkomende groep pigmenten die kleur geven aan het weefsel van een resem organismen.
Hoe weet je of de vis gaar is? Prik er met een vork in. Beweeg je vork lichtjes heen en weer: valt de vis mooi uit elkaar, dan is hij gaar.
Als je de gerookte vis eerst goed verhit (boven de 75 °C), is het wel veilig. Je doodt dan namelijk de bacteriën. De kans dat de listeria-bacterie in verse of warm gerookte vis voorkomt, is kleiner. Maar het veiligst is om ook verse of warm gerookte vis niet onverhit te eten.
Om maar met de deur in huis te vallen: het is veilig om de huid van zalm op te eten. Net als de zalm zelf bevat ook de huid eiwitten en omega-3-vetzuren. In de huid zitten zelfs meer van deze gezonde stoffen dan in de zalm.
Het bleek inderdaad in veel recepten te staan: spoel de zalmfilet kort af onder koud water. Maar nee, ook zalmfilet hoef je niet te wassen met koud stromend water onder de kraan. En dat geldt voor alle rauwe dierlijke producten.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
De TGT-datum geeft aan dat het product tot de vermelde datum veilig te gebruiken is, daarna kunnen er risico's voor de gezondheid optreden. Dat komt omdat bij verse vis en vers vlees bacteriën snel kunnen groeien. Is het over de datum, geopend of ongeopend, gooi het dan weg.
Alle vis -- rauw en gekookt -- ruikt naar vis. Gekoelde vis die is begonnen te bederven zal echter een steeds duidelijkere visachtige geur hebben. Indien er genoeg tijd overheen is gegaan zal deze intense visgeur ontwikkelen tot de nare geur van rottend vlees.
Hoelang mag je vis bewaren? Verse vis, schaal- en schelpdieren mag je maximum twee dagen in de koelkast bewaren. Koop je voorverpakte vis, let op de houdbaarheidsdatum op de verpakking. Gerookte en gebakken vis zijn twee dagen houdbaar.
Sinds eind juli 2012 is er een toename van het aantal ziektegevallen veroorzaakt door een salmonellabacterie. Uit onderzoek blijkt dat gerookte zalmproducten vrijwel zeker de oorzaak zijn van deze uitbraak.
Klachten en symptomen bij infectie met salmonella
Klachten die kunnen ontstaan zijn: misselijkheid, overgeven, diarree (soms met slijm en bloed), buikkrampen, koorts en hoofdpijn. Met name bij een infectie met de Salmonella typhi en de Salmonella paratyphi bacterie kunnen de klachten heel hevig zijn.
Het belang van het eten van vis
Vooral vette vis remt ontstekingen en draagt bij tot een goede darmflora. Een gezond dieet bestaat uit groenten, vetten en eiwitten. Dierlijke eiwitten vinden we met name in zuivel, kip, roodvlees en vis. Het eten van vis is gezonder dan het eten van rood vlees.