Vissen hebben geen stembanden maar produceren geluid door hun vinnen te bewegen, met hun tanden te raspen, lippen te klapperen of hun zwemblaas te laten trillen. Ze maken deze geluiden om elkaar te waarschuwen voor gevaar, het bij elkaar houden van de school of het vinden van een partner .
Vissen hebben geen stembanden en produceren geluid door middel van het bewegen van vinnen, raspen met tanden en monddelen of door het laten trillen van de zwemblaas. Zo produceren baars (Perca fluviatilis) en blankvoorn (Rutilus rutilus) een bonkend geluid door middel van het pulseren van de zwemblaas.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Vissen hebben geen oren. Tenminste, niet van die flappers die je aan de buitenkant kunt zien. Zij detecteren geluid met behulp van het binnenoor en het zijlijnsysteem. Het binnenoor is met name gevoelig voor geluid met een frequentie van honderden of zelfs duizenden Hertz.
Volgens een gepubliceerde studie in Behavioural Processes luisteren goudvissen niet alleen naar muziek, maar onderscheiden ze ook complexe eigenschappen zoals toonhoogte en klankkleur.
Het korte antwoord is ja, vissen slapen. De manier waarop ze slapen is echter totaal anders dan bij mensen, zoogdieren en de meeste andere dieren. Tijdens het slapen komen de meeste vissen in een rusttoestand waarin ze stil blijven, een lagere stofwisseling hebben, minder ademhalen en minder hersenactiviteit hebben.
Vissen hebben zich aangepast aan die omstandigheden. Ze kunnen vooral de kleuren zien die in hun natuurlijke omgeving veel voorkomen. Sommige diepzeevissen zien alleen blauw licht, andere soorten ook groen, rood en ultraviolet. Op het eerste gezicht lijken vissenogen heel anders dan de onze.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Een vis die in de zee leeft heeft eigenlijk altijd dorst en drinkt veel water via de kieuwen. Een vis die in meren of rivieren leeft heeft nooit dorst, maar die plast juist heel veel! Een vis die in de zee leeft heeft eigenlijk altijd dorst en drinkt veel water via de kieuwen.
Een scheet laten we allemaal weleens, maar haringen doen dat alleen 's nachts, als ze elkaar niet goed kunnen zien. Dat ontdekten Canadese biologen die een groep haringen afluisterden. De vissen persen lucht naar buiten via hun zwemblaas om zo met elkaar te kwebbelen.
Vissen hebben een tongbeen onderaan in hun bek. Ze trekken dat naar beneden om hun bek te openen. Wij stammen af van vissen en hebben de restanten van zo'n tongbeentje in ons hoofd.
Net als mensen, laten dieren ook scheten. Katten, schildpadden, cavia's en zelfs muggen doen het. Die van muggen zijn piepklein. Kwallen laten ze trouwens niet, want die hebben geen anus, een belangrijke voorwaarde voor een scheet.
(de meeste vissen dan) een veelheid van geluiden kunnen produceren om met elkaar te communiceren. Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
nee dat is onmogelijk. om je te verslikken heb je een luchtpijp nodig én een slokdarm. vissen kunnen met eten teveel lucht binnen krijgen (daarom beter geen drijvend voer voor sluierstaarten bv) en hier problemen van ondervinden. ook kan een vis verkeerde dingen in zijn maag krijgen.
Een vis heeft geen longen om dat te doen, maar kieuwen. Water stroomt in de bek van de vis, langs de kieuwen. Daar wordt de zuurstof uit het water gefilterd en komt het in het bloed van de vis. Door de kieuwopeningen stroomt het zuurstofarme water weer uit de vis.
GLOUCESTER - Een goudvis heeft in de Britse stad Gloucester zeker dertien uur overleefd buiten zijn kom. Mogelijk heeft Ginger het zelfs 21 uur zonder water weten te overleven.
De belangrijkste factor bij het bepalen of vissen tijd hebben om een dutje te doen, is licht. Dagactieve vissen, die overdag actief zijn en 's nachts slapen, kunnen in het donker niet zo goed zien. Als de zon ondergaat, gaan ze instinctief schuilen of nemen ze een andere rusthouding aan.
Vissen zelf hebben meestal geen behoefte aan fel licht. Uiteraard plaatsen mensen dergelijke verlichting op hun aquaria omdat ze zelf de vissen willen zien zwemmen. De meeste vissoorten passen zich goed aan aan het licht in een aquarium, maar voor sommige soorten is fel licht zeer stresserend.
Het antwoord op de eeuwige vraag van íedereen met een goudvis: herkent 'ie me? Ja, waarschijnlijk wel. Dat blijkt uit onderzoek van Britse en Australische wetenschappers. Die hebben aangetoond dat visjes gezichten uit elkaar kunnen houden.
Vissen hebben het vermogen ontwikkeld om bewust uit water te springen met de intentie om in beter water terecht te komen. Vaak is de waterkwaliteit slecht, is het te koud, te warm of hebben de vissen stress. Als laatste redmiddel kunnen ze het water verlaten door te springen.
Vissen trekken een nachthemd aan En aantal vissen krijgt 's nachts een andere kleur. Dat is hun manier om zich te camoufleren. De meeste vissen doen dit door hun blinkende kleuren te laten verdwijnen en de licht gekleurde zones met een donkere laag af te dekken.