Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Dolfijnen herkennen elkaar doordat elk dier zijn eigen 'fluitje' heeft. Ze gebruiken het om elkaar te roepen. Om eten te kunnen vinden gebruiken dolfijnen hun oren in plaats van hun ogen. Vanuit hun kop kunnen dolfijnen hoge pieptonen uitzenden die weerkaatsen tegen bijvoorbeeld een vis.
Een dolfijn maakt trillingen met de zogenaamde 'fonische lippen' die vlak bij het spuitgat zitten.De 'meloen' in het voorhoofd zet de trillingen om in trillingen van lucht, oftewel geluid.
Sonargeluiden van dolfijnen
Geluiden bestaan eigenlijk uit golven, die ook terug kunnen kaatsen. Om andere dieren of objecten te kunnen zien maakt de dolfijn hier geluid van. Met de geluiden die weer terugkaatsen, weet de dolfijn of er iets bij hem is.
Voor een mens is het normaal: de stem verheffen, om zo verstaanbaar te zijn op een drukke, lawaaierige plek. Uit onderzoek blijkt nu dat dolfijnen hetzelfde doen. Dolfijnen communiceren, navigeren en jagen met behulp van klik- en fluitgeluiden en echolocatie.
Wilde dolfijnen gebruiken unieke fluitsignalen om elkaar te identificeren. Tot die conclusie komen wetenschappers van de Universiteit van St. Andrews in Schotland. Bij het nabootsen van de geluiden reageerden de dolfijnen afzonderlijk op hun eigen fluitsignaal.
Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Een dolfijn lijkt altijd te lachen. Ze wekken daardoor de indruk aldoor blij te zijn. Deze 'glimlach' is simpelweg de vorm van hun gezicht. Je kunt aan zijn gezicht niet zien hoe een dolfijn zich voelt.
Dolfijnen zijn echte communicatiespecialisten
Ze maken een verscheidenheid van geluiden en gebruiken hun namen om elkaar te identificeren en te roepen. Dolfijnen begroeten elkaar op zee door hun namen uit te wisselen en schijnen de namen van andere dolfijnen tientallen jaren te onthouden.
Dolfijnen horen zeker thuis in dit lijstje met slimste dieren ter wereld. Ze zijn uiterst intelligent, speels en sociaal, maar soms ook erg sluw. Dolfijnen kunnen namelijk bendes vormen, die anderen nietsontziend treiteren en zelfs martelen.
Individuele dieren communiceren onder meer door een variëteit aan geluiden te maken, zoals klikken en fluitachtige geluiden. De groepssamenstelling is niet vast; uitwisselingen met andere groepen komt vaak voor.
Zeedieren communiceren met soortgenoten door middel van geluid. Ook melden ze dreigingen door geluid te maken, gebruiken ze geluid bij het vinden van eten en het ritueel van paren. Door al het geluid gemaakt door mensen wordt dat dus verstoord.
Ze weten niet alleen wie ze zijn, maar ze hebben ook een gevoel van wie, waar en wat hun groepen zijn. Ze spelen snel op elkaar in en begrijpen de gezondheid en gevoelens van andere dolfijnen heel goed, vertelt Marino.
Dolfijnen paren gedurende het hele jaar, maar vooral tijdens de warmere zomermaanden. Na een draagtijd van 12 maanden wordt er één jong geboren. Zo'n jong noemen we een kalf. Net als bij koeien!
Ook nog een speciaal geval: de dolfijn. Hij slaapt eigenlijk nooit volledig. Dolfijnen laten namelijk telkens maar één hersenhelft slapen en houden dus altijd letterlijk één oog open. Dat doen ze zo een 8 uur per dag.
Haaien en orka's zijn vrijwel de enige vijanden van gewone dolfijnen. Alle belangrijke bedreigingen hangen samen met de mens: jacht (rond de Azoren alsook rond Japan en Zuid-Amerika). In veel gebieden komen dolfijnen om als onbedoelde bijvangst bij de (tonijn)visserij en in lange drijfnetten ("muren des doods").
Dolfijnen staan symbool voor communicatie, intelligentie, spelen en vrijheid. Zij zijn meester healers en beschermers van het Licht op de planeet Aarde.
De dolfijn
Het zijn echter zoogdieren die in hoge mate zijn aangepast aan het leven in het water. Ze hebben een gestroomlijnd lichaam en vinnen waardoor ze snel en wendbaar kunnen zwemmen. Zoals alle zoogdieren ademen ze zuurstof met hun longen en ze komen hiervoor regelmatig boven water.
De meeste dolfijnen zijn vriendelijk maar het zijn wilde dieren en ze kunnen agressief zijn – hoewel ze zelden bijten – of mensen aanvallen, vooral als ze denken dat ze in gevaar zijn of erg gestrest zijn.
Dolfijnen horen vrij te kunnen zwemmen in de oceaan en niet opgesloten te zitten in betonnen tanks of kunstmatige meertjes. Wilde dolfijnen zwemmen vaak meer dan zestig kilometer per dag, ze foerageren, spelen met hun schoolgenoten, paren en gebruiken hun echolocatie om hun omgeving in de oceaan te verkennen.
Dolfijnen drinken niet. Ze halen het nodige vocht uit de vis die ze eten.
Dolfijnen spelen graag en dat doen ze ook met mensen. Omdat ze in een groepsverband leven heel goed kunnen zwemmen en sterk zijn, kunnen ze ook mensen in nood helpen. Door in een groep om ze heen te zwemmen, kunnen ze mensen zelfs ook tegen haaien beschermen en ze zo naar de kant begeleiden.
Ja, dolfijnen kunnen mensen heel goed horen praten. Zelfs met een glaswand ertussen! Dolfijnen in het Dolfinarium bijvoorbeeld reageren op handgebaren van mensen en hun stemgeluid. 's Morgens horen ze al wanneer de verzorgers eraan komen om hen wakker te maken.
Veel interessanter dan of dolfijnen kunnen praten met mensen, vind ik dat dolfijnen verliefd kunnen worden op mensen. Dolfijn Peter werd tijdens het experiment stapelverliefd op Margaret.