Poepen is iets complexer. Astronauten moeten zichzelf vastmaken aan een metalen bak waar constante afzuiging is. In de bak hangt een plastic zakje waar de ontlasting in valt. Na de grote boodschap moeten astronauten dit zakje verder in het toilet duwen.
Het antwoord is eenvoudig: astronauten en kosmonauten wassen zich met vochtige handdoeken en sponzen.
Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Water levert astronauten zuurstof
Het water is met name waardevol omdat er zuurstof uit wordt gemaakt, die de astronauten inademen. Met elektrolyse worden de watermoleculen gesplitst in zuurstof en waterstof. De zuurstof wordt naar de cabinelucht geleid, de waterstof is onbruikbaar en wordt afgevoerd, de ruimte in.
De motor van een raket stoot hete gassen uit, die het vaartuig naar voren stuwen, zoals de terugslag van een pistoolschot. De wet geldt in de dampkring en in het vacuüm van de ruimte, ver van de zwaartekracht en luchtweerstand van de aarde.
Antwoord. Het is perfect mogelijk in vacuum te versnellen, zonder dat je iets "statisch" nodig hebt om je tegen af te zetten. Het principe geldt trouwens ook binnen de atmosfeer. Een raket die opstijgt, maar ook een straalvliegtuig in de lucht maakt er ook gebruik van, ze zetten zich niet af tegen luchtmolecullen.
Kruisraketten zijn een soort onbemande vliegtuigen met een straalmotor. Ze gaan ongeveer net zo snel als normale vliegtuigen. Een ballistische raket werkt anders: die wordt recht omhoog geschoten tot buiten de dampkring en komt door de zwaartekracht uiteindelijk weer naar de aarde.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
In zo'n situatie is het onmogelijk om te overleven. Maar wanneer medische hulp stand-by is en de luchtdruk geleidelijk afneemt, kan een mens het net een minuut in een vacuüm volhouden.
Je lichaam zal, wegens het gebrek aan zuurstof, immers niet vergaan. Al naargelang de temperatuur waar je mee te maken krijgt zal je stoffelijk overschot bevriezen of mummificeren, en in nagenoeg perfecte staat duizenden jaren door de ruimte dwarrelen.
Meestal slapen de astronauten in een soort slaapzakken, die aan de wanden worden vastgezet, of in een soort kastjes. In de ruimte is er geen zwaartekracht, waardoor je niet het gevoel van boven en beneden hebt. Daarom maakt het niet uit of je rechtop of liggend slaapt.
Hoe kun je het beste douchen? Met stip op één blijft toch wel de temperatuur van het water. Niemand is echt fan van een koude douche, maar als je te heet doucht, strip je de huid van de natuurlijke oliën. Een warme (maar dus niet hete) douche kun je het beste gebruiken om je huid zoveel mogelijk te beschermen.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Het ontbreken van de zwaartekracht wordt ook wel gewichtloosheid genoemd. Het lijkt op zweven, op het gevoel dat je krijgt, als je in een achtbaan plotseling naar beneden suist. De astronauten aan boord van het Internationale Ruimtestation zijn in een voortdurende vrije val.
Hoe ruikt de maan dan? “De eerste indruk van die geur was dat het deed denken aan buskruit, al was de geur niet metalig of bijtend. Maar het leek toch nog het meest op buskruit”, zo zegt Harrison 'Jack' Smitt, een astronaut van Apollo 17, die in december 1972 op de maan liep.
En de maan heeft geen atmosfeer, die de lucht vasthoudt die mensen nodig hebben om te kunnen ademen.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Op 8 december 1987 werd het INF-verdrag getekend. Als gevolg hiervan werd Nederland van de vijf beoogde plaatsingslanden het enige land waar geen kruisraketten zijn geplaatst.
Dan is het helemaal onmogelijk om ze te onderscheppen. Daar moet je je geen illusies over maken. Deze raket wordt de ruimte in gelanceerd en vanuit daar komen die kernkopraketten weer terug de aarde op. Er bestaan geen systemen op aarde die dat kunnen onderscheppen."
Met moderne kruisvluchtwapens als de Amerikaanse Tomahawk kunnen vanaf schepen, onderzeeboten en vliegtuigen doelen op meer dan 1500 km afstand met grote nauwkeurigheid aangevallen worden.
Volgens Einstein en zijn relativiteitstheorie kan niets sneller gaan dan de lichtsnelheid. Iets wat sindsdien keer op keer door experimenten is bevestigd.
De lucht binnen de dampkring is anders en 'dikker' dan in de ruimte. Zodra de raket dichter bij aarde komt 'botst' hij het ware tegen die andere lucht en gaat langzamer. Uit zijn punt komen drie grote parachutes die het luchtschip nog meer afremmen. Zo kan de raket rustig in de zee landen.
Een vliegtuig heeft lucht nodig om te kunnen vliegen. Hoe hoger je komt hoe minder lucht er is. Dus kan het vliegtuig ook niet vliegen!
De kleur van een ster verwijst naar zijn oppervlaktetemperatuur. Een rode ster is relatief koel met een oppervlaktetemperatuur van minder dan 3.000 graden Celsius. Onze zon is een gele ster: op het oppervlak heerst een temperatuur van meer dan 6.000 graden. En blauwe sterren zijn de heetste, 10.000 graden en meer.