Van de personen met een lichte vorm van chronisch hartfalen leeft ongeveer de helft nog minimaal 10 jaar. De helft van de patiënten met ernstig chronisch hartfalen of acuut hartfalen heeft een levensverwachting van minder dan 2 jaar.
Mensen met hartfalen kunnen heel oud worden. Het kan natuurlijk zijn dat de hartspier op een bepaald moment zodanig verzwakt dat de pompfunctie sterk achteruit gaat en de patiënt plots overlijdt.
Deze, meestal door hartritmestoornissen veroorzaakte, plotselinge dood komt bij ongeveer de helft van de patiënten voor. Patiënten overlijden dan aan snelle kamerritmen, kamerfibrilleren en trage hartritmen, die overgaan in asystolie (onvoldoende samentrekking van de hartspier).
Hoe snel dit proces gaat, verschilt van persoon tot persoon en kunnen we niet goed voorspellen. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren.
In de laatste fase van uw leven bij ernstig hartfalen krijgt u meestal meer klachten.Vooral vermoeidheid, benauwdheid of dikkere benen. Meestal worden uw klachten minder met medicijnen: Soms heeft u meer medicijnen nodig, bijvoorbeeld extra plaspillen tegen vocht vasthouden.
Het is moeilijk te voorspellen hoe de palliatieve fase voor u zal verlopen en hoe lang deze zal duren. Dat komt omdat hartfalen een aandoening is die vaak onvoorspelbaar verloopt. Uw situatie kan een of meerdere jaren stabiel zijn.Maar u kunt ook in korte tijd achteruitgaan.
Onderzoek schat dat meer dan de helft van alle mensen met congestief hartfalen 5 jaar na de diagnose zal overleven. Ongeveer 35% zal 10 jaar overleven . In sommige gevallen kan een persoon zijn levensverwachting echter verlengen door middel van veranderingen in levensstijl, medicijnen en operaties.
Vaak worden de klachten in de loop van de tijd ook erger. Eerst alleen bij inspanning, later ook in rust. De meest voorkomende klachten zijn: snel buiten adem zijn (bij inspanning of platliggen), moeheid en het vasthouden van vocht.
Waarschuwingssignalen van verergering van hartfalen
Plotselinge gewichtstoename (2-3 pond op één dag of 5 of meer pond in één week) Extra zwelling in de voeten of enkels. Zwelling of pijn in de buik. Kortademigheid die niet gerelateerd is aan lichaamsbeweging.
Er zijn vier verschillende stadia van hartfalen:
Stadium 2: de patiënt heeft alleen klachten bij forse inspanning. Stadium 3: de patiënt heeft klachten bij matige inspanning. Stadium 4: de patiënt heeft al klachten in rust of bij lichte inspanning.
Bètablokkers verlagen de bloeddruk, vertragen de hartslag en verminderen de zuurstofbehoefte van het hart. Hierdoor verbetert de pompkracht van het hart. Voorbeelden zijn bisoprolol, carvedilol en metoprolol. Angiotensine-II-blokkers verbeteren mogelijk de pompkracht van het hart.
Symptomen van hartfalen in het eindstadium
Kortademigheid of moeite met ademhalen . Oedeem (vochtophoping en zwelling) in de benen, voeten en romp. Onregelmatige hartslag. Flauwvallen.
De oorzaak van overlijden was bij 23,1% progressief hartfalen en bij 27,8% plotse hartdood (inclusief longembolie). In de overige 49,1% van de gevallen werd een niet-cardiale doodsoorzaak vastgesteld.
Hartfalen kan op elke leeftijd voorkomen. Het komt zowel bij mannen als vrouwen voor, maar mannen krijgen het vaak op jongere leeftijd dan vrouwen. Uw kans op hartfalen neemt toe als: U 65 jaar of ouder bent.
'Inmiddels zijn ze ook bedekt met een laagje medicatie, die ervoor zorgt dat er geen wildgroei aan cellen plaatsvindt. Een stent kan daardoor een leven lang mee. Wel slikt een patiënt voor de rest van zijn leven medicatie, zoals bloedverdunners en cholesterolverlagende middelen. '
Uiteindelijk kan het uw levensduur verkorten. De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
Hartfalen treedt op wanneer de hartspier het bloed niet zo goed pompt als zou moeten. Bloed stroomt vaak terug en zorgt ervoor dat er vocht in de longen en benen ophoopt. De vochtophoping kan kortademigheid en zwelling van de benen en voeten veroorzaken .
Je hebt met je cardioloog gesproken over je hartfalen waarvoor geen behandeling meer mogelijk is. Dit noemen we terminaal hartfalen. Je hebt in overleg met je cardioloog besloten om in principe af te zien van verdere ziekenhuisopnames. De cardioloog informeert je huisarts en draagt de zorg over.
In 2021 was het aandeel van hartfalen aan de totale hart- en vaatziekten sterfte 20.0%, voor mannen was dit 17.9% en voor vrouwen 22.0%. Er zijn in 2021 3.317 mannen overleden aan hartfalen en 4.154 vrouwen.
In de meeste gevallen kan hartfalen zodanig worden behandeld en gereguleerd dat u nog jaren fulltime of parttime kunt blijven werken.
Hartfalen is niet te genezen. De meeste mensen met hartfalen krijgen langzaam steeds meer klachten. De klachten kunnen ook een lange tijd hetzelfde blijven. Soms kunnen de klachten een tijd veel erger worden en dan weer minder.
Gelukkig, het is geen kanker! Maar veel mensen weten niet dat bijna de helft van de patiënten die met hartfalen worden opgenomen, binnen een jaar overlijdt.
BHF-onderzoekers hebben de waarde van regelmatige, bewuste, fysieke oefening bij hartfalen aangetoond - dit vermindert niet alleen alledaagse symptomen, maar lijkt ook plotselinge verslechtering en zelfs sterfgevallen te voorkomen. Neem gerust een pauze als u dat nodig hebt, maar het is de oefening en niet de rust die u goed doet .
Voedingsmiddelen die veel zout bevatten: Soepen, kant-en-klare jus en sauzen, kant- en-klaar maaltijden, bouillon(-blokjes), ketjap, strooiaroma, kruidenmengsels, vleeswaren, zoals rauwe ham, worstsoorten en rookvlees, gekruid vlees, rookworst, hamburgers, kaas, haring, zoutjes, borrelnootjes, snacks, zoals bamiballen, ...