Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
Voor onderzoek op bacteriën (banale kweek) bij verdenking op blaasontsteking is ochtendurine wenselijk, maar niet per se nodig. Probeer in ieder geval urine op te vangen na een periode van drie uur waarin niet geplast is.
U brengt het urinepotje of de volle buizen naar uw (huis)arts. Neem ook het aanvraagformulier mee. Het beste brengt u de urine binnen 2 uur na het plassen. Breng het in ieder geval binnen 24 uur en bewaar de urine in uw koelkast totdat u het wegbrengt.
De urine kan het beste binnen twee uur worden onderzocht. Wanneer dat niet lukt, kunt u de urine in de koelkast bewaren (maximaal 24 uur).
Achtergrondinformatie: Ochtendurine is geconcentreerde urine. Daarom is ochtendurine de beste plas voor onderzoek. Verontreinigingen kunnen het onderzoek flink beïnvloeden. Daarom is het belangrijk, dat u vooraf de vagina of penis goed wast met voldoende water.
Het is het beste om de eerste urine die u 's ochtends produceert, in te leveren, de zogenaamde ochtendurine. Als u echter al heel vroeg wakker bent (bijv. om 3.00 uur), dan is het beter dat u urine inlevert die later is geproduceerd.
Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
Gebruik de tweede ochtendurine. Dat wil zeggen dat nadat u bent opgestaan, u eerst plast, daarna gaat eten (met opnieuw een extra glas water of sap) en vervolgens als u aandrang krijgt, opnieuw gaat plassen. Deze urine wordt bedoeld met tweede ochtendurine en is het meest geschikt voor dit onderzoek.
Ochtend urine is het meest geconcentreerd en daardoor gemakkelijker te testen. Plas eerst een beetje en vang daarna wat urine op. (een laagje van 1 cm in een potje is voldoende) Gebruik een schoon plastic potje.
Urineonderzoek kan duidelijk maken of er sprake is van geslachtsziekten (soa's), urineweginfecties, nierziekten, urinewegproblemen of stofwisselingsziekten. Wat u hiervoor precies moet doen, is afhankelijk van het type onderzoek dat door uw zorgverlener is aangevraagd.
Ochtendurine. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen, is het dus zaak dat je een test doet met urine waarin de hoogste concentratie hCG zit. En dat is in ochtendurine. Ook al kun je zwangerschapstesten op elk moment van de dag doen, bij een early test raden we je zeker aan om het in de ochtend te testen.
De meeste urine produceert de mens om zes uur in de ochtend. De blaas van een volwassen mens kan (theoretisch) zo'n 1500 ml urine bevatten, in de praktijk zal bij de meeste mensen de blaas nooit voller dan 800 ml worden (gemiddeld tussen 300-500 ml).
Voor het onderzoek is het opvangen van de eerste ochtendurine meestal voldoende en is het belangrijk dat het opvangen van de urine op de juiste manier gebeurt. Uw huisarts geeft u een set mee voor het opvangen van urine en een instructie.
Eiwit in de urine wordt gezien als een vroege indicator van schade aan de vaatwand. Mensen met eiwit in de urine hebben dan ook een grotere kans op hart- en vaatziekten. Dat risico is nog groter bij aanwezigheid van hoge bloeddruk en/of diabetes mellitus.
Via onze voeding komen ook afvalstoffen in het bloed. De nieren filteren deze afvalstoffen weer uit het bloed. Met een bloed- en urineonderzoek kan de arts zien of de nieren hun werk nog goed doen. Er wordt dan gekeken hoeveel van de afvalstof creatinine (afbraak product van de spieren) in het bloed en in de urine zit.
Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft. Artsen waarschuwen zelfs voor het drinken van urine: doe je dat te vaak, dan kan dat gevaarlijk zijn voor je nieren.
Lever bij voorkeur ochtendurine in, die is het meest geconcentreerd. Vang het 'middelste deel' van uw plas op. Plas eerst een beetje urine in het toilet en vang vervolgens wat urine op in een schoon potje.
Wanneer dan blijkt dat de urine nog niet schoon is kunnen we de urine opsturen naar het ziekenhuis. In het laboratorium onderzoeken ze dan welke bacteriën er in de urine zitten zodat de behandeling daar op aangepast kan worden.
Doe de urine in een schoon en goed afsluitbaar potje, met uw naam en geboortedatum erop. Breng de urine binnen 2 uur nadat u het heeft opgevangen naar de praktijk. Graag voor 10.00 uur. Als het niet lukt om binnen 2 uur langs te komen, bewaar het potje dan in de koelkast.
Wanneer u denkt dat u een blaasontsteking heeft, kunt u dit zelf testen. U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en voert de test uit zoals uitgelegd op de gebruiksaanwijzing van de testen.
Open het urinepotje, let op dat de binnenzijde van het potje en het deksel niet wordt aangeraakt. Vang de urine op in het potje terwijl de voorhuid nog omhoog getrokken wordt. Sluit het potje meteen af.
Lage rugpijn en buikpijn
Een herkenbare klacht bij een blaasontsteking is uitstralingspijn naar de onderrug en buik. De blaas ligt onder in het bekken. De pijn die daar bij een blaasontsteking optreedt wordt door twee factoren veroorzaakt. Ten eerste is er een lokale zwelling in de blaas vanwege ontstekingsoedeem.
Volwassenen plassen gemiddeld twee liter urine per dag in drie tot acht toiletbezoeken, afhankelijk van hoeveel vocht er werd opgenomen. Normaal gezien heeft urine een lichtgele tot goudgele kleur. Die tint kan variëren door de concentratie van de urine of door externe omstandigheden.
Troebele urine kan echter ook een teken zijn van een blaasontsteking. Witte bloedcellen en pus zijn dan in je urine uitgescheiden. Andere symptomen waaraan je een blaasontsteking kunt herkennen zijn jeuk, branderigheid en pijn bij het plassen.