In 1838 werd het Burgerlijk Wetboek voltooid na ruim veertig jaren van codificatie-arbeid.
Via de link heeft u inzage in het gehele Burgerlijke Wetboek uit 1838. Het huidige Burgerlijk Wetboek kunt vinden op Wetboek-online, met in het Burgerlijk Wetboek Boek 1 'Personen- en familierecht'. Burgerlijk Wetboek 1838.
Wetboek van Strafrecht (Nederland)Wetboek van Strafvordering (Nederland)Wetboek van Militair Strafrecht.
Op overeenkomsten die vóór die datum zijn gesloten (met inbegrip van de addenda die na die datum zijn overeengekomen), blijft het oud Burgerlijk Wetboek van toepassing, tenzij de partijen overeenkomen de bepalingen van het nieuwe Boek 5 toe te passen.
De Code Napoléon, officieel Code civil des Français of kortweg Code civil, ingevoerd op 21 maart 1804 aan het eind van de Eerste Franse Republiek in opdracht van Eerste Consul Napoleon Bonaparte, was het invloedrijkste moderne burgerlijk wetboek.
Het huidige BW kent 9 boeken, ingedeeld op verschillende onderwerpen. rechtspersoon Het BW kent geen algemene definitie van rechtspersoon.
De Grondwet is het fundament van de Nederlandse rechtsstaat. In de Grondwet staan de basisregels die in Nederland gelden en waar iedereen die zich in Nederland bevindt aan heeft te houden.
Het belangrijkste wetboek is die met de grondwet. De grondwet is immers de belangrijkste wet. Daarnaast zijn er nog twee belangrijke wetboeken: Het wetboek van strafrecht: Hierin staan de meeste overtredingen en misdrijven.
Het BW regelt onder meer het contractenrecht, aansprakelijkheidsrecht, internationaal privaatrecht en het personen en familierecht.
Zo zijn de meeste bepalingen uit Burgerlijk Wetboek 7 betreffende arbeidsovereenkomsten van dwingend recht. Dat betekent dat de werkgever niet door middel van de arbeidsovereenkomst afspraken mag maken met de werknemer die voor de werknemer ongunstiger zouden zijn dan de wet voorschrijft.
Lange tijd bestond het voornemen om in Boek 9 BW te komen tot een partiële codificatie van de rechten van intellectuele eigendom. Een algehele codificatie werd vanaf het begin niet als haalbaar beschouwd, vooral vanwege het internationale karakter van de regelgeving op dit gebied.
Het Burgerlijk Wetboek (afgekort: BW) is een Nederlands wetboek en maakt deel uit van het Nederlandse burgerlijk recht.
De eerste versie van het huidige Wetboek van Strafrecht werd in 1881 vastgesteld en, na eerst nog in 1886 gewijzigd te zijn, in dat jaar ingevoerd.
De artikelen gaan over het uitbetalen van loon, het aantal vakantiedagen waar u recht op heeft en alle andere zaken die te maken hebben met de arbeidsovereenkomst.
Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek ('BW') bevat het zakenrecht. Het zakenrecht is een speciaal onderdeel van het goederenrecht. Het gaat over eigendom. Eigendom is een vermogensrecht dat enkel betrekking heeft op zaken.
Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek ('BW') gaat over het verbintenissenrecht. Het eerste deel van Boek 6 van het BW gaat over verbintenissen in het algemeen. De andere delen gaan in op de drie verschillende soorten bronnen van verbintenissen (overeenkomst, onrechtmatige daad en andere bron).
Het Burgerlijk Wetboek is een verzameling van duizenden artikelen, die het voor burgers duidelijk maken wat hun persoonlijke rechten en onderlinge plichten zijn. Er is geen overkoepelende overheidsinstantie die hierop toeziet, zoals bijvoorbeeld de politie dat doet bij de regels uit het Wetboek van Strafrecht.
Een voorbeeld van een wet in formele zin die tevens een wet in materiële zin is, is het Burgerlijk Wetboek. Deze wet is gemaakt door de regering en de Staten- Generaal en is om die reden een wet in formele zin en de wet is voor herhaalde toepassing vatbaar (= wet in materiële zin).
Het nieuwe Wetboek van Strafvordering bestaat straks uit 8 boeken.
Het Wetboek van Strafrecht vormt samen met het Wetboek Strafvordering de basis van het Nederlandse Strafrecht. Ook kunnen extreme overtredingen zoals ongewenste intimiteiten of grove nalatigheid van de werkgever via het Wetboek Strafrecht behandeld worden.
Deelgebieden van het burgerlijk recht zijn onder andere het personen- en familierecht, het rechtspersonenrecht (waaronder het verenigingsrecht en het vennootschapsrecht), het goederenrecht (waaronder het eigendomsrecht en de daarvan afgeleide goederenrechtelijke rechten), het verbintenissenrecht (waaronder de ...
Het burgerlijk recht ziet op de relatie tussen burgers en bedrijven onderling. Het burgerlijk recht geldt dus niet voor de overheid. Het bestuursrecht en het strafrecht ziet op de relatie tussen de overheid enerzijds en burgers en bedrijven anderzijds.
De Code civil des Français, ook genaamd Code Napoléon, is het Franse burgerlijk wetboek. Het kwam tot stand onder Napoleon Bonaparte in 1804 en bleef sindsdien, ondanks grondige transformaties, in voege. Deze codificatie van het privaatrecht had ook buiten Frankrijk grote invloed.
De wettelijke regeling inzake civielrechtelijke procedures en het executierecht staat in het Wetboek van Burgerlijke rechtsvordering (afgekort: “Rv.”). Dat wetboek bevat vier onderdelen (“Boeken”). Deze wet geeft de uitwerking van het voorschrift van art. 107 lid 1 Grondwet.
De Code Napoléon werd ingevoerd door Napoleon. Onderdelen waren het burgerlijk wetboek (1806), het wetboek van koophandel (1807), de strafvordering (1808) en het wetboek van strafrecht (1810). Al in 1800 had Napoleon opdracht gegeven om een nieuw wetboek op te stellen met als basis de ideeën achter de Franse revolutie.