De kometen die wij op aarde kunnen waarnemen, draaien in een elliptische baan om de zon. Wanneer dit kleine hemellichaam, dat uit ijs, gas en stof bestaat, dicht bij de zon komt, warmt het op en ontstaat uiteindelijk de zo kenmerkende staart. Daarom wordt een komeet in de volksmond ook wel staartster genoemd.
En voor de sterrenkundigen onder ons: Het verschil met meteoroïden is dat ze in hun baan niet zo dicht bij de zon komen dat ze door smelten licht gaan geven. Het verschil met kometen is dat er minder variatie is in chemische verbinding, en dat de baan rond de zon minder eivormig is.
Veruit de bekendste komeet is de komeet Halley, genoemd naar de Britse astronoom die er voor het eerst de omloopperiode van berekende (76 jaar). Recente met het blote oog zichtbare kometen waren die van Halley, Hyakutake, McNaught, die op het zuidelijk halfrond zelfs overdag zichtbaar was, en 17P/Holmes.
Stofstaart: Daar kometen relatief klein zijn, is hun gravitatiekracht niet in staat om het vrijkomende gas en stof vast te houden; ze ontsnappen en vormen daarbij een lange "staart".
Het advies is van Floris-Jan van der Meulen, gepensioneerd journalist en gepassioneerd amateur-astronoom. Hij heeft het over de komeet C/2022 E3 (ZTF), in de volksmond beter bekend als 'de zeldzame groene komeet' die deze weken langs de aarde scheert.
'Vallende sterren'
Zij komen met een snelheid van meer dan 70.000 kilometer per uur de atmosfeer van de aarde in. Daar valt de meteoroïde uit elkaar. Door de energie van de botsing vertoont de atmosfeer een lichtspoor, op 75 tot 100 kilometer boven de aarde. Dat is de meteoor, of de 'vallende ster'.
Met een diameter van 128 kilometer is komeet C/2014 UN271 de grootste die ooit werd waargenomen door astronomen. De nucleus van de komeet, de vaste kern, is zowat vijftig keer groter dan het binnenste van de meeste gekende kometen.
De kometen die wij op aarde kunnen waarnemen, draaien in een elliptische baan om de zon. Wanneer dit kleine hemellichaam, dat uit ijs, gas en stof bestaat, dicht bij de zon komt, warmt het op en ontstaat uiteindelijk de zo kenmerkende staart. Daarom wordt een komeet in de volksmond ook wel staartster genoemd.
De komeet van Halley heeft een omlooptijd van ongeveer 76 jaar (variërend tussen de 74–79 jaar). De oudst bekende waarneming dateert waarschijnlijk uit 466 voor Christus. Onder andere Chinese, Babylonische en oud-Europese astronomen omschreven de komeet.
Een komeet herken je aan zijn witte staart van stof en gas. Een meteoor kan afkomstig zijn uit een komeet en wordt pas zichtbaar als hij door de dampkring suist: een vallende ster.
Het meervoud van komeet is 'kometen'. Eén komeet, twee kometen.
De kans dat een meteoriet inslaat op aarde is dus klein, maar onmogelijk is het niet. Kun je dan een meteoriet op jouw hoofd krijgen? Ja, die kans bestaat. Sterker nog, het is wel eens gebeurd.
Een komeet is niets anders dan een steenklomp, met ijs, gas en stof. Kometen draaien rondjes om de zon, net als de planeten. Sommigen staan ver weg, sommigen dichtbij. Dus doet de ene komeet erg lang om z'n rondje, terwijl de andere komeet met een paar jaar al rond is geweest.
Hun kleur is meestal zwart of donkerbruin. IJzermeteorieten zijn vaak glanzend en hebben vaak gladde kuiltjes die lijken op duimafdrukken in klei. Steenmeteorieten zijn matter en ook een beetje ruw. Meteorieten zijn ook vaak een beetje magnetisch.
Een ander woord staartster is komeet.
De deeltjes van de zonnewind botsen tegen de gas- en stofdeeltjes in de coma. Dus stralingsdruk en zonnewind zorgen er voor dat er deeltjes van de kop af geblazen worden, en zo ontstaat de staart van een komeet.Hij is daardoor altijd van de zon af gericht.
Als we de voorspellingen en analyses mogen geloven, krijgen we in 2024 een prachtige komeet te zien aan onze sterrenhemel. Zo wordt er bijzonder veel verwacht van komeet C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) die in 2023 werd ontdekt in China en Zuid-Afrika en die op 12 oktober 2024 het dichtst bij de aarde zal staan.
Een komeet is op zo'n moment vaak alleen in de ochtend- of avondschemering zichtbaar, wanneer het niet helemaal donker is. Ook een helder object kan bij sterke schemering onzichtbaar zijn. Daarnaast is een komeet een wazig object aan de hemel, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een ster.
Momenteel is de komeet alleen zichtbaar vanaf het noordelijk halfrond. Vanaf die breedtegraden is ze altijd boven de horizon (of circumpolair). De komeet beweegt langs de hemel en bezoekt verschillende sterrenbeelden – blijf lezen om te weten te komen wanneer en waar hij heldere sterren en planeten zal ontmoeten.
Een inslagwinter is een periode van langdurig koud weer door de inslag van een grote planetoïde of komeet op het oppervlak van de Aarde. Inslagen van uitstervingsgrootte gebeuren ongeveer elke 100 miljoen jaar op de Aarde.
Kometen kennen hun oorsprong wellicht uit de beginperiode van ons zonnestelsel. Het zijn brokken ijs die tussen de 1 en 100 kilometer groot zijn. Ze bestaan uit een kern met daaromheen een gaswolk en één of meerdere staarten. De gaswolk rondom de kern van een komeet kan tot 1 000 000 kilometer groot zijn.
Een meteoriet met een doorsnede van zo'n tien kilometer kwam in zee voor de kust van het huidige Mexico terecht in de buurt van het plaatsje Chicxulub en zorgde voor een massa-uitsterving, die het einde betekende van meer dan 75 procent van de soorten op aarde.