Wat is een verzamelstoornis? Bij een verzamelstoornis, ook wel bekend als 'hoarding, 'verzamelwoede' of 'verzameldrang', voelen mensen een sterke drang om bepaalde voorwerpen te bewaren.
Hoarders kunnen geen spullen meer weg doen en bewaren alles onder het mom: “Dit komt vast ooit nog een keer van pas.” Zo'n verzameldrang kan behandeld worden met (cognitieve) gedragstherapie waarbij de extreme verzamelaar leert om spullen weg te doen, en de neiging om nieuwe spullen aan te schaffen te beheersen.
Definities van verzamelaar . zelfstandig naamwoord. iemand die dingen verzamelt. synoniemen: aggregator.
Een verzamelstoornis, naar het Engels ook wel hoarding genoemd, is een psychiatrische aandoening die volgens de DSM-5 behoort tot het obsessieve-compulsieve spectrum. Er is sprake van persisterende moeilijkheden met het bijeenbrengen en weggooien van bezittingen.
Zo heeft een onderdeel van hoarding – het verwerven van nieuwe spullen – kenmerken van verslaving en dat kun je als zodanig behandelen. Verder kunnen de problemen met ordenen en beslissen worden behandeld. En een klein deel van de hoarders heeft dwangklachten, wat ook weer aanknopingspunten geeft voor behandeling.
Motieven voor het verzamelen
Dit vormt de basis voor de toepassing van theorieën over consumentisme en materialisme , die ervan uitgaan dat er een intrinsieke waarde bestaat die losstaat van monetaire waarde, zoals luxe, passie, spiritualiteit, solidariteit of nostalgie, die consumentengedrag motiveert.
Filatelie is de liefhebberij voor het verzamelen van postzegels, en in een ruimere omschrijving het verzamelen van poststukken. Een postzegelverzamelaar wordt een filatelist genoemd.
Er zijn verschillende redenen waarom mensen dingen verzamelen. Voor sommige mensen is het iets psychologisch en een manier om dopamine te krijgen. Verzamelaars krijgen dit bijvoorbeeld wanneer zij een zeldzaam exemplaar bemachtigen. Een andere reden om te verzamelen is het bewaren van herinneringen.
Je bezittingen staan in de weg en zorgen voor zoveel rommel dat je woonruimtes nauwelijks gebruikt kunnen worden. Opruimen gebeurt vaak alleen met hulp van anderen, zoals familieleden, schoonmakers of instanties.
Verzamelaars zijn doorgaans trots op hun collecties, cureren en bewaren items zorgvuldig en delen hun kennis en enthousiasme mogelijk zelfs met anderen die hun interesse delen (Dillon, 2019). Het is belangrijk om op te merken dat verzamelgedrag niet wordt geclassificeerd als een psychische stoornis .
Verzamelaars hebben doorgaans bovengemiddelde financiële middelen en een beter opleidingsniveau. Hoge openheid en lage neuroticisme kenmerken de persoonlijkheid van verzamelaars aanzienlijk.
Een postzegelverzameling, barbiepoppen of alles van je favoriete zanger: Als kind of volwassene hebben veel mensen ooit wel eens een verzameling van iets of iemand gehad. Of nu nog steeds. Verzamelen is een leuke hobby's en een goed tijdverdrijf.
Ervan uitgaan dat alle verzamelaars obsessief-compulsief zijn, is onjuist: 30-40% van de mensen verzamelt, terwijl slechts 1-2,5% obsessief-compulsief is . De redenen waarom mensen verzamelen, variëren van het genieten van het tijdverdrijf tot medische aandoeningen die kunnen bijdragen aan stoornissen in de impulsbeheersing.
Met cognitieve gedragstherapie specifiek gericht op de verzamelwoede kan een persoon leren bezittingen op te ruimen en weg te doen, om helderder te denken over bezittingen én om de neiging te beheersen nieuwe spullen in huis te halen.
Mensen met narcisme willen graag het stralende middelpunt zijn en doen er dan ook alles aan om zichzelf onder de aandacht te brengen. Sommigen opvallend, sommigen juist niet: zij hebben verborgen grootheidsgedachten. Dat maakt narcisten soms moeilijk te herkennen.
Spullen zorgen ervoor dat we kunnen overleven: we hebben ze nodig voor onze eerste levensbehoeften. Denk aan voedsel, een keuken om in te koken, een matras om op te slapen, schoonmaakmiddelen om ons het huis vrij van bacteriën te houden.
Ook is de aanwezigheid van een obsessieve-compulsieve stoornis, waarvan hoarding één van de symptomen kan zijn, een diagnose die de verzamelstoornis kan uitsluiten. In de DSM-IV komt overmatig verzamelen alleen voor als criterium van de obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis.
Hoarders isoleren zichzelf van anderen uit schaamte of verlegenheid over hun leefomstandigheden. Deze isolatie kan de perceptie van egoïsme verder in stand houden, terwijl het in werkelijkheid een reactie is op gevoelens van ontoereikendheid of angst voor oordeel .
Laat hem/haar er een voorstelling van maken en de voordelen benoemen. Houd het klein. Maak bijvoorbeeld samen het aanrecht vrij van spullen. Deel de spullen op in dingen die weg mogen, waar twijfel over is en die moeten blijven.
Hoarding wordt ook wel een verzamelstoornis genoemd. Hierbij gaat het om het verzamelen en bewaren van te veel spullen, waardoor een woning niet meer bruikbaar is zoals oorspronkelijk bedoeld. Hierdoor raakt iemand beperkt in het dagelijks functioneren en kunnen gewone taken niet of moeilijk worden uitgevoerd.
'In de DSM-5 staat hoarding omschreven als een stoornis, die voort kan komen uit rouw, trauma of een ontwikkelingsstoornis, maar ook genetisch bepaald kan zijn. ' Het is een complex probleem dat bijna nooit alleen staat, beaamt Verdijk. 'Mensen hebben opmerkelijk vaak geen contact met familie of vrienden.
Familie. Allereerst blijkt dat de familie waarin je geboren wordt van grote invloed is. Bijna elke extreme verzamelaar heeft namelijk wel een (eerstegraads) familielid dat ook last heeft van verzamelwoede. Anders gezegd lopen kinderen van hoarders een vergrote kans zelf ook de stoornis te ontwikkelen.
Ernstige moeite om bezittingen weg te doen, ongeacht de waarde ervan. De verzameling spullen geeft zóveel rommel dat woonruimtes niet normaal gebruikt kunnen worden. Het verzamelen geeft lijdensdruk of beperkt het functioneren. Het verzamelen komt niet door een somatische aandoening.
zelfstandige naamwoorden in iemand die voorwerpen verzamelt. accumulator. verzamelaar. verzamelaar. hamsteraar.