Vegetariërs die geen vlees, vis en andere dierlijke producten eten (zoals honing, eieren en zuivel) worden veganisten genoemd.
Mensen die geen vlees, vis en dierlijke producten (zoals zuivel, eieren en honing) eten en ook geen dierlijke producten (zoals leer en wol) gebruiken zijn "veganisten". Met "vegetariër" bedoelt men dus doorgaans "lacto-ovo-vegetariër", wat wil zeggen dat die persoon geen vlees of vis eet, maar wel zuivel en eieren.
Als pescotariër eet je geen zoogdieren en gevogelte, maar wel vis (pisces = Latijn voor vis), andere zeedieren, eieren en zuivelproducten. Je zult de termen pescotarisme, pescotarisch eten of pescotariër niet vaak horen, meestal wordt deze manier van eten simpelweg 'vegetarisch mét vis' genoemd.
Er zijn sterke aanwijzingen dat specifiek de vetzuren eicosapenteenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA) in vis voor deze bescherming zorgen. Maar misschien zijn er meer stoffen in vis die voor dit gunstige effect zorgen. Als je geen vis eet, mis je de gezondheidseffecten van vis. EPA en DHA zijn omega 3-vetzuren.
Het is een hardnekkige en wijdverspreide fabel dat vissen geen gevoel zouden hebben. Gelukkig geloven steeds minder mensen het, maar toch wordt het eten van vis minder snel als 'zielig' gezien dan bijvoorbeeld een koe of kip. Dit heeft grotendeels met de lage aaibaarheidsfactor van vissen te maken.
Met zeewier, zoals nori, kombu en wakame, kun je de smaak van vis nabootsen in gerechten. Zeewier vind je bij natuurvoedingswinkels, toko's, maar ook steeds vaker in de supermarkt. Je vindt talloze plantaardige recepten met zeewier op het internet.
Wat is een flexitariër? Je bent een 'flexitariër' als je minstens één dag per week geen vlees, vis of vleeswaren eet. Flexitariërs eten dus vooral groenten, peulvruchten, fruit, noten en granen. Een enkele keer in de week staat er vlees of vis op het menu.
Eieren bevatten veel goede voedingsstoffen die belangrijk zijn voor vegetariërs, zoals vitamine B12, mineralen en eiwitten. Het Voedingscentrum beschouwt eieren daarom als een goede vegetarische keuze.
Een pollotariër is een persoon die er bewust voor kiest om geen vlees en vis te eten, maar vaak wel gevogelte en eieren eet. Een pollotariër is hiermee een soort vegetariër, of vaker gezegd een semi-vegetariër.
Pescotariërs en Pollotariërs. Een pescotariër eet geen vlees, gevogelte en zuivel, maar wel vis. En een pollotariër eet juist geen vlees, vis en zuivel, maar wel gevogelte, en dan voornamelijk kip.
Maar ook: vegetarisch. Kaas wordt namelijk niet alleen gemaakt van het dierlijke product melk, maar ook met een stukje van het dier zelf. Dat maakt de meeste kaas niet-vegetarisch. Kaas wordt gemaakt van melk - meestal koemelk, geitenmelk of schapenmelk.
Veganisten zijn mensen die een levensstijl aanhangen waarbij zij afzien van alle vormen van exploitatie van dieren. Dat betekent dat een veganist vanuit een morele overtuiging dierlijke producten zal proberen te vermijden. Hieronder valt voedsel, zuivel en eieren, maar ook kleding, schoonmaakartikelen en schoenen.
Het verschil tussen vega en vegan is best duidelijk. Bij vegetarisch eten gebruik je geen dierlijke producten zoals vlees, vis en gelatine in je voedingspatroon. Dus producten waarvoor dieren zijn gestorven om het maar even plat te zeggen. Bij veganistische voeding gebruik je helemaal geen dierlijke producten.
Het aantal veganisten blijft nog altijd klein, nog geen 1%, maar is sinds de eeuwwisseling wel enorm gegroeid. En dan zijn er nog de flexanisten (soms wat honing of een eitje) en mensen die niet/nauwelijks dierlijke producten eten, maar zichzelf toch niet snel als veganist bestempelen.
Het overgrote deel van de volwassenen eet dus nog wel vlees; 20 procent dagelijks en 75 procent niet iedere dag. 5 procent eet geen vlees; 3 procent eet wel vis (pescotariërs), 2 procent eet ook geen vis (vegetariërs). 0,4 procent kiest voor een volledig plantaardig dieet.
Honing is de zoete substantie die door honingbijen gemaakt wordt van de nectar van bloemen. Het is niet veganistisch, omdat het door dieren gemaakt wordt.
In hartige en zoete broodjes kunnen wel dierlijke producten voorkomen, zoals ei en boter. Kaasbroodjes, croissants en slagroomtaartjes (o.a.) zullen veganisten daarom niet consumeren. E-nummers van dierlijke afkomst die in brood voor kunnen komen zijn E322, E470 t/m E472f en E481 t/m E483.
Een omnivoor (Latijn: omnis, elk, ieder; vorare, eten) of alleseter is een dier dat zowel plantaardig als dierlijk voedsel kan eten om te overleven.
Als veganist – of vegan op z'n Engels – kies je er dus voor helemaal geen dierlijke producten te eten. Dus ook geen melkproducten, eieren, honing, gelatine of andere voedingswaren die van dieren afkomstig zijn.
Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren en hier vallen vissen in principe niet onder. Echter kan vis wel gegeten worden en is het ook een dierlijk product. In dit opzicht kan vis dus gezien worden als het vlees van een vis.
Gifstoffen in vis
Vooral vette wilde vis bevat veel meer gifstoffen zoals pcb's, dioxines, dioxineachtige pcb's, zware metalen zoals kwik, en brandvertragers, die je maar beter niet binnen kunt krijgen. Dit zijn allemaal zeer carcinogene stoffen, die zelfs in de kleinste hoeveelheden kanker kunnen veroorzaken.
Vegetarische voeding is voeding waar niets in zit van het gedode dier. Dit betekent dat er geen vlees, vis, insecten of gevogelte in zit. Daarnaast zit er in echt vegetarisch eten ook geen slachtafval, zoals gelatine of niet-vegetarisch stremsel (in kaas) of ander verstopt vlees in het eten.
Omega 3 vetzuren zitten in grote hoeveelheden in vette vis, maar als je vegetariër bent omdat je geen dieren wilt eten, of omdat je de manier waarop wij mensen met dieren omgaan, gruwelijk vindt, moet je zeker vis laten staan.