Een flaptekst, ook wel blurb genoemd, beschrijft in grote lijnen waar de inhoud van een boek over gaat, waarom de lezer het boek moet lezen en voor wie het boek bestemd is. De blurb staat op de binnenkant van een boekomslag afgedrukt en geeft de potentiële lezer/koper een eerste indruk van het verhaal.
De flaptekst, ook wel blurb genoemd en volgens sommigen zelfs de belangrijkste tekst van een boek. De flaptekst is na de titel vaak de eerste tekst die mensen lezen en moet vooral aansporen om het boek te kopen.
Een flaptekst of blurb is de samenvatting van de inhoud van een boek en wordt afgedrukt op de binnenkant ('flap') of achterkant van een boekomslag en in promotiemateriaal zoals de website van de uitgever en boekenverkoopwebsites.
Het belangrijkste op de achterflap is de korte beschrijving van het boek, die zorgt ervoor dat degene die je boek in handen heeft het absoluut wil gaan lezen. Vertel in een paar zinnen wie de hoofdpersoon is, waar het verhaal over gaat en geef een tipje van de sluier weg.
De blurb is een Engelse term voor flaptekst en oorspronkelijk bedoeld om de lezer een aanbevelende samenvatting voor het boek te geven.
Richtlijnen die ik zelf vaak aanhoud ten aanzien van de omvang van de flaptekst: maximaal 150 woorden voor de karakteristiek van je boek en 75 woorden voor de auteursbiografie. Gebruik je de aanvullende opties, gaat dat af van de rest. Dus je streeft naar maximaal 225 woorden.
De belangrijkste onderdelen van een boek
Kneep: of schouder van het boek. Het min of meer scherp omgebogen gedeelte van de katernen vlak bij de rug. Boekblok: de binnenbladen van het boek. Folio: een enkel blad papier, één keer gevouwen.
Een omslag, boekband of kaft is het kartonnen of papieren omhulsel van een boek of tijdschrift. Bij een paperback is de omslag van dun, buigzaam karton gemaakt. Een stofomslag is een extra, losse kaft om de eigenlijke omslag te beschermen.
De cover of omslag van een boek is vaak belangrijker dan veel schrijvers denken. Zeker wanneer de schrijver minder bekend is. Dan bekijken mensen je boek niet vanwege de bekende naam op de cover. Een markante en boeiende cover helpt dan om de aandacht te krijgen.
Hoe is een boek opgebouwd? Dat is natuurlijk afhankelijk van jouw eigen wensen, maar er is wel een standaard opbouw welke het meeste gebruikt wordt. Deze standaard opbouw is; Franse titelpagina, blanco pagina, titelpagina, colofon, inhoudsopgave/inleiding en dan verder met de inhoud van het boek.
Onderdelen van een boekomslag
Een boekomslag bestaat uit een voorplat, een achterplat en een rug. Het voor- en achterplat zijn de voor- en achterzijde van de omslag van een boek. De rug is het gedeelte waaraan de pagina's (in jargon: het boekblok) zijn bevestigd.
Een synopsis schrijf je voor de uitgever, de flaptekst voor de lezer. Waar je in een flaptekst de lezer vooral wilt prikkelen om verder te lezen zonder te veel weg te geven, verklap je in een synopsis wél de clue.
In een flaptekst moet duidelijk worden waar je boek over gaat. Schrijf geen samenvatting, hoe je boek eindigt mag je nog niet verklappen. Je moet dus een open einde creëren. Dit kun je het beste doen door te eindigen met een cliffhanger.
Bij deze boeken is op alle bladzijden iets uit te vouwen, te voelen en vooral te zien! Sla de flapjes om en ontdek wat er achter verstopt zit. Of voel de stofjes van de verschillende plaatjes en ontdek de zachte, gladde en ribbelige textuur met je vingers.
Boekenkaft of boekomslag
De boekenkaft of boekenomslag is dus een beschermend omhulsel en houdt de pagina's van een boek bij elkaar. Het behelst de cover, de backcover en de rug van een boek en is onder te verdelen in een hard cover of soft cover.
Voorplat. De voorkant van het boek, waarop gewoonlijk de titel staat.
Een papieren omslag om een boek of schrift, dat is volgens de Van Dale een kaft.
De stofomslag is oorspronkelijk bedoeld als bescherming van de omslag van een boek tegen stof en beschadiging. De vormgeving van de stofomslag is nu evenwel een belangrijk middel om het boek in de markt te zetten, de zogenoemde branding.
Snedevergulden is het versieren van de afgesneden rand of randen van het boekblok met goud. Het is een oude boekversieringstechniek die vooral bij kostbare drukken werd uitgevoerd. Een boek voorzien van vergulde randen wordt ook wel aangeduid met de term "goud op snee".
Waarom noemen we een dik boek ook wel een dikke pil? Het woord pil is ontleend aan het Latijnse pillula, dat 'balletje, klompje' betekent.
Een boekbinder is iemand die boeken inbindt. De boekbinder voert de laatste werkzaamheden in de boekproductie uit. De werkzaamheden beginnen na het drukken van de inhoud en de omslag.
De aanbevelingen geven duidelijk aan wat er moet gebeuren en door wie. Een aanbeveling bevat actieve werkwoorden; geen zullen/willen/kunnen.
Antwoord: In principe maakt hoofdstuklengte helemaal niet uit – het is maar net wat jouw boek nodig heeft. Wat wel belangrijk is, is het moment waarop je jouw hoofdstuk eindigt. Het einde van een hoofdstuk is een momentje voor je lezer om adem te halen en zich voor te bereiden op wat er komen gaat.
Het woord 'boek' is vermoedelijk afkomstig van het Germaanse woord voor beuk, boche. De omslagen van de eerste boeken werden namelijk gemaakt van een rechthoekig stuk (beuken)hout.