Door de invloed van moedermateriaal, klimaat, vochthuishouding, leven en tijd ontstaat er een kenmerkende en herkenbare bodemstructuur met een opbouw in lagen, oftewel horizonten.
In Nederland kennen we 4 grondsoorten. Namelijk: klei-, löss-, zand-, en veengrond. De grondsoort bepaald ook wat er op groeit. Op veen en kleigronden groeit gras goed.
In de realiteit is het een complexe matrix die wordt gevormd door stukjes rots, korrels van verschillende grootte (zand , leem, klei ), resten van planten en dode dieren. De ruimten tussen deze elementen (poriën) worden gevuld met water en lucht maar ook met talrijke micro-organismen die er leven.
De bodem bestaat meestal uit een mengeling van verschillende bodemdeeltjes. Het is de proportie van zand, leem en klei in de grond die de eigenschappen van de bodem zal bepalen. DE STRUCTUUR : De manier waarop de deeltjes onderling gerangschikt zijn, bepaalt de structuur van de bodem.
Met grond bedoelen we het losse materiaal aan de oppervlakte van de aardkorst. Neem je hiervan een hoeveelheid om te onderzoeken, dan spreek je van een grondmonster. De bodem is de wijze waarop de gronddeeltjes in bepaalde patronen zijn neergelegd door de natuur.
De gronddeeltjes worden op basis van hun diameter in vier fracties ingedeeld: – zand, vrij grof: 50 - 2000 μm; – leem of löss, fijner dan zand: 16 - 50 μm; – slib: 2 - 16 μm; – lutum of klei, de kleinste gronddeeltjes: tot 2 μm. Zand is vrij grof en vormt het geraamte van de grond.
Definitie: Humus is organisch materiaal waarvan de gemakkelijk verteerbare delen reeds zijn afgebroken. Een humeuze bovenlaag ontstaat wanneer organische stof (afgestorven planten- en dierresten, uitwerpselen) wordt afgebroken door het bodemleven.
Zavel (van het Latijnse sabulum; "grof zand" of "kiezelzand") is een grondsoort. Men spreekt van zavel als grond een bepaald percentage lutum bevat. Het andere bestanddeel van zavel wordt gevormd door zand.
Terug naar Actualiteit >Welke soort grond heb je in je tuin? Grond bestaat uit een mengsel van drie soorten bodemdeeltjes: zand, leem en klei. De ideale tuingrond heeft van elke fractie ongeveer evenveel.
Een bodemhorizont (in de bodemkunde vaak kortweg horizont genoemd) is een laag of zone die gevormd wordt door bodemvorming en die zich onder meer onderscheidt van andere lagen door kleur, textuur, structuur en abiotische factoren.
Polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) zijn stoffen die ontstaan als organische materialen zoals hout, voedingsmiddelen, tabak en fossiele brandstoffen niet volledig worden verbrand. Er zijn honderden verschillende PAK's, met verschillende eigenschappen.
Wat is arme grond? We spreken over arme grond bij een bodem die niet voldoende voedingsstoffen en organismen bevat om planten optimaal te doen groeien.
Ook als je naar de kleur kijkt zie je verschillen want zand ziet er geel uit maar er zitten ook zwarte en gele korrels tussen. Tuingrond is zwart, dat is vruchtbare grond daar groeien de planten goed op. Het is maar dat je het weet.
Je kunt eenvoudig testen met welke grondsoort je te maken hebt. Doe hiervoor wat van jouw grond in een glas, vul aan met schoon leidingwater, schud dit even flink en laat het dan ongeveer tien minuten staan. Op basis van wat er in het glas gebeurt, kun je vaststellen met wat voor soort bodem je te maken hebt.
Je gaat met behulp van een grondboor een bodemprofiel maken. Zorg ervoor dat je steeds de goede kanten van de grondprofielen achter elkaar legt zodat je aan het eind van de boring een volledig profiel op de grond hebt liggen. Maak het profiel tot ongeveer 1 meter diepte.
Je maakt humusrijke grond door frequent organische stoffen door de grond te mengen. Dit kan bijvoorbeeld compost zijn maar ook bijvoorbeeld fijne houtsnippers, mulch, kokosgrond en oude bladresten van de herfst. Dit materiaal vergaat snel en dat maakt je bodem doorlaatbaar en ook voedselrijk.
Keileem is een mix van klei, leem, zand, grind en grotere keien. Deze materialen zijn meegevoerd in de onderste laag van gletsjers en bleven liggen nadat het ijs zich teruggetrokken had.
Als bepaalde onkruidsoorten overheersen betekent dit dat uw bodem over de ideale groeicondities beschikt voor deze planten. Sommige soorten groeien vooral op een zure bodem, andere hebben een alkalische grond nodig of hebben behoefte aan voldoende vruchtbare grond, of houden van een bodem met een goede structuur.
Diep in de zee had je zand en dichterbij de kust klei, omdat zand zwaarder is, is het verder in de zee gesleurd.
Lutum is het percentage klei van de grond (deeltjes kleiner dan 2 micrometer). Vroeger werd - als het over klei ging - gesproken over het percentage 'afslibbaar' van de grond. Afslibbaar slaat op de kleideeltjes kleiner dan 16 micrometer. Het percentage lutum is dus altijd kleiner dan het percentage afslibbaar.
Wat is het verschil tussen leem en klei? Het grootste verschil tussen klei en leem is dat klei oorspronkelijk door water afgezet is (dus door een rivier of de zee), en dat leem door de wind afgezet is. Zowel klei als leem bestaan uit lutumdeeltjes, platte plaatjes die kleiner zijn dan 0,002 mm.
Zandgrond is het meest voorkomende grondsoort in Nederland. Het is te herkennen aan zijn lichte kleur en losse vorm. Het zand plakt niet aan elkaar en is gemakkelijk te bewerken. Tussen de korrels zit veel lucht waardoor water zich moeilijk vast kan houden aan de grond.
Turf heeft de eigenschap om water en voedingstoffen, die anders uit de grond weglopen, goed vast te houden. Daarnaast verbetert het de structuur, maakt het de grond luchtiger, verlaagt het de zuurgraad en verhoogt het de organische stofgehalte van de grond.
Mulchen is makkelijk! Leg gewoon een laag van 5 cm dik op de grond of om je planten. Een dikkere laag mulch is niet nodig. Het houdt wel meer onkruid tegen, maar bloembollen en andere planten zullen ook moeilijker door een laag van meer dan 5 cm heen groeien.
Vaak wordt humus verward met het begrip compost, dit is echter niet hetzelfde. Humus ontstaat namelijk ná het composteerproces. Pas als het compost ontbonden is tot donker, organisch materiaal spreken we van humus. Humus is een sponsachtige stof in de bodem die vooral gebaseerd is op koolstof.