Begin het afscheid met een brief te schrijven naar je wensouders. Hierin schrijf je alles wat je wilt over je gevoelens naar je ouders. Beschrijf wat je nodig had als kind tot aan de dag van vandaag. Beschrijf ook wat dit met je deed en wat je wel nodig had en nu nog nodig hebt.
Probeer hier niet tegen te vechten. Niet alleen bij verdriet, maar ook boosheid, eenzaamheid en opluchting zijn normale emoties bij een verlies. Maar er zijn meer dingen die u kunt doen voor de rouwverwerking van uw ouders. Doe dingen die prettig voelen en houd bijvoorbeeld een afscheidsritueel voor u zelf.
De dood van een ouder kan voelen als het verliezen van een dierbare band. Soms voelt het als een opluchting, omdat er een einde gekomen is aan een gespannen relatie. En misschien is het er allebei. Hoe dan ook, je ouders hebben je het leven gegeven en je hebt hen je hele leven gekend.
Afstand doen van ouders kan in principe niet. Wel zijn er mogelijkheden om in de buurt te komen. Allereerst is het mogelijk om aan de rechter te verzoeken om als 16-/17-jarige als volwassene te worden behandeld (handlichting).
Heb je moeite met afscheid nemen? Onderdrukte gevoelens of trauma's spelen een rol. Heb je er last van in welk opzicht dan ook of duurt het naar jou idee te lang, dan is het een goed idee om hulp te zoeken. Sta jezelf toe om de tijd te nemen om te rouwen en verdriet te hebben.
Wens iemand sterkte
Zeg tegen jouw dierbare dat je het verschrikkelijk vindt wat er is gebeurd en je met hem meeleeft. Wens hem alle kracht toe die hij nodig heeft. Geef bovendien aan dat je er altijd voor hem bent en dat hij altijd op jouw steun kan vertrouwen en hulp aan je kan vragen.
Waarom is het soms moeilijk om los te laten? Omdat we ons vastklampen aan oude situaties, door angst voor onveiligheid. Omdat we vasthouden aan de comfortzone, uit een behoefte naar (schijn-)veiligheid. Omdat ons verstand/ ego alle beren op de weg laten zien, omdat de nieuwe weg onbekend is.
Wanneer de band met je ouders of familie jou (emotionele) schade oplevert, of ervoor zorgt dat jij je niet op een gezonde manier kunt ontwikkelen, kan het, in sommige gevallen raadzaam zijn te breken met je ouders (of familie). Dit is een ingrijpend proces en aan zo 'n beslissing gaat heel veel vooraf.
Cijfers over hoeveel mensen breken met een familielid zijn er nauwelijks. Volgens een onderzoek van het Netwerk Notarissen in 2014 zou 38 procent van de Nederlanders geen contact meer hebben met één of meer familieleden. In 67 procent van die gevallen ging het om broers en zussen.
Tip: wanneer je het contact wilt verbreken, vertel het aan niemand of alleen aan iemand die het snapt en jou kan steunen, verwijder alle contact die tot jou kan leiden: telefoon, social media, etc.
Wat zijn de vijf fasen van rouw? De genoemde fasen van rouw; Ontkenning, (onderdrukte) woede, onderhandelen, depressie en aanvaarding. Zijn in 1969 beschreven door Elisabeth Kübler-Ross. Zij beschreef deze fasen toen ze werkzaam was als stervensbegeleider.
Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee. Lichamelijke klachten door rouw zijn te verklaren door de schok die het plotselinge verlies bij je teweegbrengt.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Soms zijn er in de cao aanvullende afspraken gemaakt over de verlofperiode tot de uitvaart en rouwverlof. Bij het overlijden van een familielid in de eerste graad (zoals een partner, ouder of kind) heb je recht op vier verlofdagen. Die gaan in van het overlijden tot en met de begrafenis of crematie.
Nadat een dierbare overlijdt, hebt u als werknemer vaak langer de behoefte aan vrije tijd dan de vier dagen die er nu vastgelegd zijn in de wet. Bij sommige bedrijven kunt u rouwverlof opnemen, maar een wettelijk recht hierop bestaat nog niet. Het is dan aan te raden om de werkgever te vragen naar de mogelijkheden.
We rouwen om verlies van wat ons dierbaar is. Rouw is de achterkant van de liefde. Als rouw niet wordt genomen, ontstaat er gestolde rouw met als gevolg dat de hechting stagneert en de liefde niet meer voluit kan stromen.
Ouderverstoting door een volwassen kind komt bij meer mensen voor en kan enorm veel angst en zorgen opleveren. Weet je niet meer hoe je uit deze situatie komt en zie je geen toekomst meer, zoek dan hulp. Praat met een naaste zoals een vriend(in) of familielid en probeer jouw gevoelens onder woorden te brengen.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom het contact met je vader en/of moeder verbroken is. Na de scheiding zie je de ene ouder niet meer. Je ouders hebben je het huis uit gezet na een heftige ruzie. Je bent zelf weggelopen en kunt of durft niet terug.
Ga niet meer lopen oplossen en redderen voor dat andere familielid, maar bespreek met die persoon wat hij/zij er zelf aan kan doen. Meedenken mag, maar je neemt geen verantwoordelijkheid meer voor acties en keuzes. Stap uit jouw rol. Loslaten is niet onverschillig worden, is niet jezelf afsluiten.
In grote gezinnen is het percentage ouders dat met ten minste één kind wekelijks contact heeft groter dan in kleine gezinnen. Om een voorbeeld te geven: in een gezin met vijf kinderen heeft 83 procent van de ouders wekelijks contact met ten minste één kind; in gezinnen met één kind is dat slechts 57 procent.
Een kind van een vader of moeder die narcistisch is, is ten minste een deel van zijn leven afhankelijk van iemand die vooral op zichzelf gericht is, voortdurend applaus nodig heeft en zich niet kan inleven in anderen. Ieder kind heeft een ouder nodig om te leren vertrouwen op zichzelf en een eigen identiteit te vormen.
Als allebei je ouders zijn overleden, kun je misschien bij familie of vrienden van je ouders gaan wonen. Als dat niet lukt, gaat een voogdijinstelling voor je op zoek gaan naar tijdelijke opvang of een pleeggezin.
Het moeilijke aan loslaten is het leren van nieuw gedrag en nieuwe gewoontes. En omdat ons gedrag een gevolg is van onze gedachten, ligt daar de sleutel. Loslaten kan soms ook eng zijn, omdat je het niet gewend bent en niet weet hoe het zal zijn zonder.
3- Hou van jezelf
Je bent 24u op 24u en 7 dagen op 7 met jezelf op stap, je bent de belangrijkste persoon in je leven. Als je van jezelf houdt, kun je makkelijker loslaten. En als je kunt loslaten wil dit zeggen dat je genoeg van jezelf houdt om de kracht te vinden die nodig is om dat moeilijke gedeelte aan te pakken.
Vind manieren om je genegenheid en waardering voor de persoon die de ander is te laten groeien, maar begin daarbij vooral ook met onvoorwaardelijke liefde voor jezelf! Laat los wat de ander of jij zou moeten veranderen om goed te zijn, of wat je wint door bij hen te zijn.