Kipfilet. Om de kipfilet te snijden, maak je een insnijding langs het borstbeen en snijd je de filet los langs het wensbeentje. Snijd de filet eerst los aan de punt van het borstbeen en snijd dan verder los langs het borstbeen.
Snijd met het mes rondom de ribben en het borstbeen en trek het vlees dan voorzichtig van de botten. Vergeet niet om de pees onderaan ook weg te snijden. Houd de kipfilet vast met je niet-dominante hand zodat hij blijft liggen. Gebruik de hand waarmee je niet snijdt.
Je doet de pees tussen de vork, en trekt eraan (eventueel met wat keukenpapier tegen de glibberigheid) om vervolgens de hele pees door het midden van de vork te halen. En floep, Mandy trekt de volledige pees zo uit het vlees. Geen rommel, geen gedoe. Direct klaar om te koken.
Zet je mes recht op het midden van de twee borstfilets en snij nu door het karkas heen. Snij met je mes recht door de rest van het bot heen. Neem één zijde van de kippenborst en snij langs het karkas naar beneden tot je de filet los hebt gesneden. Herhaal met de andere filet.
Witte pezen uit je kipfilet verwijderen
De witte pezen die door het midden van je kipfilet lopen zijn niet heel smakelijk. Logisch dat je ze daarom weg wilt snijden, maar vaak snij je daarmee ook een hoop extra vlees mee. En dat is natuurlijk zonde.
“Je moet rauwe kip nooit wassen! Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee. Wat je wel doet is de bacterie van de kip door je keuken verspreiden.” Water zal namelijk door je keuken spetteren en het sap van de rauwe kip wordt verplaatst naar het aanrecht en je gootsteen.
Waarom Wassen met Azijn? Edgar past deze methode van kip wassen toe op alle soorten gevogelte en varkensvlees, en zegt dat de azijn het vlees schoonmaakt, desinfecteert en malser maakt, plus dat - door de ontvettende werking van de azijn - de smaak van marinade of dry rub beter en dieper in het vlees doordringt.
Of een stuk kippendij gezonder is dan een kipfilet hangt mede af van hoe de rest van het voedingspatroon eruit ziet. Kippendij bevat meer vet dan kipfilet. Mensen hebben wel vet nodig, omdat dit ook nodig is voor de in vet oplosbare vitamines A, D, E en K.
De kippendijfilet is afkomstig uit de bovenkant van de kippenpoot. Het vlees is iets donkerder van kleur dan een kipfilet. Omdat de kippendij vetter is dan de kipfilet heeft het een rijkere, meer uitgesproken smaak.
Verschil kipfilet en kipdijfilet
Wij Nederlanders eten vooral kippenborstfilet, kortweg kipfilet genoemd. Dit, terwijl er een veel beter (en goedkoper!) alternatief bestaat: kipdijfilet. Maar dit exporteren we veelal naar het buitenland.
Een kipfilet IS een spier. In principe hoef je daar niets af te halen, tenzij er botjes of onsmakelijke stukjes aanzitten. Verder kun je hem gewoon snijden zoals je wilt. Zelf trek ik eerst het haasje eraf, en druk de rest van de filet plat, zodat ik er bijvoorbeeld blokjes van kan snijden.
De kerntemperatuur van kip
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig.
Vlinderen houdt in dat je de ruggengraat van de kip verwijdert, zo kun je de kip helemaal openvouwen en plat neerleggen. Op deze manier je een hele kip sneller en op verschillende manieren klaar – leg 'm bijvoorbeeld op de grill of in een grote koekenpan.
Meer dan een kwart van de mensen spoelt kip eerst af onder de kraan voordat die de pan ingaat. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van het Voedingscentrum. Dat is echter geen handige aanpak: hiermee verspreid je juist de bacteriën van het vlees.
De meeste mensen worden niet ernstig ziek door een besmetting met campylobacter. Je kunt je er wel flink beroerd door voelen. Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan.
Rauwe kip mag je van Healthline maar een of twee dagen bewaren in je koelkast, gare kip blijft max vier dagen goed.
Door die lijntjes marineert de kip minder goed én krimpt het tijdens het bakken. De lijntjes hebben geen gevolgen voor onze gezondheid, maar voor de kip is het niet fijn geweest. Misschien in de supermarkt toch even op zoek naar kip die de lijntjes niet heeft? Dat is voor iedereen beter.
Het schuim dat naar boven komt drijven als de kip begint te koken, zijn gestolde eiwitresten van het vlees. Vaak drijven er ook andere resten in het witte schuim, zoals eventuele bloedresten die naar buiten komen. Je doet er dus goed aan om het schuim altijd weg te halen met een schuimspaan of zeef.
Kip en gevogelte zijn een onderdeel van een gezond voedingspatroon, vooral vanwege de eiwitten, vitamines en mineralen. Het gaat dan om onbewerkte kip, zoals een stuk kipfilet. Het is niet nodig om vlees te eten, je kunt het vervangen door andere producten.
Borstfilet. Aan de voorkant van de kip vinden we twee sappige borstfilets. Volgens velen is dit het beste deel van de kip, omdat het vlees hier licht, stevig en mager is. Bovendien kunnen borstfilets in vele situaties gebruikt worden en zijn ze daarom ook populair bij veel (vak) mensen.
Kalkoenfilet en kipfilet verschillen qua voedingswaarden. Kalkoenfilet bevat circa 102 kcal per 100 gram en kipfilet circa 133 kcal per 100 gram. Kalkoenfilet bevat aanzienlijk minder vet, namelijk 1,5 gram per 100 gram, tegenover 6,3 gram vet per 100 gram kipfilet.