Observeren moet je zo objectief mogelijk doen, dus je moet vooral feiten registreren. Registreer aantallen (frequenties, duur) van bepaald gedrag, en vermijd subjectieve aanduidingen als 'verdrietig' als iemand huilt. Iemand kan ook huilen van woede of machteloosheid.
Afhankelijk van de literatuur spreekt men ook van gestructureerde versus ongestructureerde observatie of spontane observatie. In dit kader maken wij een onderscheid tussen participerende en niet-participerende observatie, spontane observatie, systematische observatie en gestructureerde observatie.
Naast veiligheid en een optimale ontwikkeling is het van groot belang dat kinderen zich prettig en op hun gemak voelen in de groep. Door te observeren leren we het kind nog beter kennen, zien we wat er goed gaat en waar het ondersteuning bij kan gebruiken.
Een observatie is een methode om gegevens te verzamelen door zelf waar te nemen. De onderzoeker observeert personen, plaatsen en activiteiten om zo in de omgeving zelf informatie te verzamelen. Tijdens een observatie is het belangrijk om te observeren met aandacht voor de context.
Het voordeel van observatie is dat je deze als onderzoeker direct waarneemt, waardoor fenomenen of gebeurtenissen niet gekleurd worden door de manier waarop dit gecommuniceerd wordt (zoals bij enquêtesen interviews). Observatie is een bij afstudeeronderzoeken iets minder vaak toegepaste kwalitatieve methode.
Het is een methode om door de signalen die mensen afgeven – verbaal of non-verbaal – het afbreukrisico in kaart te brengen. Een GOP wordt ingezet indien waarden en bijbehorend gewenst concreet gedrag in een organisatie op een bepaald niveau gebracht moeten worden.
Definitie. Observerend leren doet zich voor wanneer mensen kijken hoe anderen communiceren of taken uitvoeren en daarvan leren (Bandura, 1977). Bandura (1986) beschreef observerend leren voor het eerst als algemeen leerprincipe, als onderdeel van de sociaal cognitieve leertheorie.
observeren betekent het gedrag van deze persoon doelgericht, nauwkeurig, systematisch en objectief waarnemen; het waargenomene beschrijven en vastleggen (registreren). Daarna kan je dat wat je hebt opgeschreven gaan ordenen en interpreteren (evalueren, conclusies eruit trekken, betekenis van gedragingen nagaan).
Gedurende het verpleegkundig proces maakt de verpleegkundige gebruik van observaties. Observeren is de doelgerichte en systematische waarneming van gedragingen, kenmerken en uitingen van een of meer personen of van een gebeurtenis.
Een observatieformulier is een formulier dat gebruikt wordt bij het observeren van leerlingen. Observeren is het aandachtig waarnemen van een persoon en beschrijven wat je ziet. Op een observatieformulier staan vragen en/of punten waar de observator op let.
Het observatie-instrument is een tool waarmee je bepaalde competenties waarover een gids al dan niet beschikt, kan waarnemen.
Wanneer je beroepsmatig observeert, wil je zoveel mogelijk objectieve informatie uit je waarneming halen om vakkundig te kunnen handelen. Observeren als beroepsvaardigheid om gedrag, personen of situaties te begeleiden, noemen we professioneel observeren.
Observeren doe je met alle zintuigen: ogen, oren, reuk en tastzin. Je ziet de cliënt en zijn omgeving, luistert naar wat hij en zijn naasten te zeggen hebben, ruikt zijn lichaamsgeur en de geur van zijn huis en voelt zijn huid, handdruk, kleding en voorwerpen om hem heen.
De ABC Gedragsanalyse legt het verband tussen het gedrag, datgene wat het gedrag opriep (oorzaak van het gedrag) en de gevolgen van het gedrag. De letters ABC staan voor: Antecedents (dat wat voorafging), Behaviour (het gedrag) en Consequences (het gevolg).
Er zijn een aantal valkuilen bij het observeren. De neiging om te snel een mening te vormen op grond van een eerste indruk. De neiging om anderen onze eigen motieven, eigenschappen of gebreken toe te dichten. Een vooraf gevormd oordeel, gebaseerd op eerdere ervaringen.
observeren (ww) : bekijken, beschouwen, bespieden, bezien, gadeslaan, inspecteren, kijken naar, opnemen, signaleren, waarnemen.
Observeren als onderzoeksmethode is nuttig bij het centraal stellen van de onderwijs- en opvoedingsbehoeften van de leerling en ondersteuningsbehoeften van zijn ouders en leerkracht(en). Observatie kan informatie opleveren over het ontstaan en/of in stand houden van probleemgedrag.
Observeren kan worden omschreven als het zorgvuldig en aandachtig waarnemen van verschijnselen met als doel de verschijnselen zo nauwkeurig mogelijk te leren kennen. In de observatie spelen processen zoals denken, theorievorming, classificatie, analyse en interpretatie een belangrijke rol.
Signaleren is het opmerken dat er iets aan de hand is met een leerling. Dit hoeft niet een bewuste, geplande actie te zijn, het kan ook dat er vanuit de intuïtie iets opgemerkt wordt. Als een leerkracht iets opmerkt, is het goed om daarna de leerling systematisch te observeren.
De verleden tijd van observeren is 'observeerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geobserveerd'.
Wees voortdurend kritisch op jezelf. Objectief wil zeggen dat je van feiten uitgaat, en zo min mogelijk je eigen mening, gedachten of gevoelens mee laat spelen. Je observeert datgene wat je daadwerkelijk ziet, hoort, ruikt of voelt. Registreer en rapporteer vooral feiten en trek niet te snel conclusies.
A - Actie: welk gedrag vertoont jouw cliënt met dementie? B - Bewegers: wat is de aanleiding voor het probleemgedrag? C - Consequenties: welke gevolgen heeft het gedrag? s - samen: bespreek mogelijkheden voor verandering met andere betrokkenen.
Doelen ABC-schema: in kaart brengen van het gedrag én de context waarin het gedrag gesteld wordt. observatie van de factoren bij de leerling en/of de context die het gedrag uitlokken dan wel in stand houden. de observatiegegevens analyseren en een afgestemde aanpak tot stand brengen.
Bij participerende observatie ben je ter plekke in de situatie aanwezig en neem je deel aan de activiteiten van de mensen in de onderzochte situatie. Je werkt bijvoorbeeld mee als taxichauffeur. Daardoor deel je in de ervaringen van de onderzochten, in hun gedrag, hun denkbeelden, hun gevoelens en hun ambities.