Als kinderen oververmoeid zijn, kan het lijken alsof ze een chronische ziekte zoals Pfeiffer, kinderreuma of kanker hebben. Ze hebben vaak dezelfde klachten en een lage pijngrens. Veel kinderen zijn doodmoe en 's ochtends bijna niet wakker te krijgen aan het eind van het schooljaar.
Je herkent dat je kindje oververmoeid is door de volgende signalen: Je kindje valt in slaap terwijl het nog geen bedtijd is (bijvoorbeeld in de auto) Je kindje raakt van alles gefrustreerd omdat hij/zij eigenlijk te moe is. Het lukt je kindje maar niet om in slaap te komen.
Als je kindje oververmoeid is, is het erg onrustig. De eerste stap is dus om je baby te kalmeren. Baker je kindje bijvoorbeeld in, schommel het zachtjes heen en weer of gebruik je zangtalent door een slaapliedje te zingen. Dat biedt de basis om je kindje uiteindelijk weer te kunnen laten slapen.
Je kind is oververmoeid
Kinderen werken op adrenaline en hebben wat hulp nodig om genoeg te ontspannen zodat hun toesten kan veranderen in slaperigheid. Eerder naar bed brengen kan de oplossing zijn, voorafgegaan door een rustige, langere bedtijd-routine.
Stress-, burn-out- en spanningsklachten bij kinderen en jongeren (pubers) kunnen zich op de volgende manieren uiten: Lichamelijke problemen: buik- of hoofdpijn, misselijk (soms met overgeven), slaapproblemen, vermoeidheid, onrustig voelen, hartkloppingen, sneller vatbaar zijn voor verkoudheid.
Wat wij kunnen zien als 'moeilijk' of 'vervelend' gedrag is vaak een signaal van stress. Bijvoorbeeld als je kind boos of geïrriteerd is, of agressief. Eigenlijk zijn dit signalen dat je kind jouw hulp nodig heeft. Maar ook gedrag zoals somber zijn, zich terugtrekken of huilerig zijn kunnen signalen van stress zijn.
Voorlezen heeft veel voordelen, en één van de fijnste is dat je dreumes er slaperig van wordt. Dat komt deels doordat het een gemakkelijke routine is; als je elke avond voorleest, zal je kind dat zien als teken dat het bijna tijd is om te gaan slapen. Daarnaast kun je je kind moe maken met (voor)lezen.
Druk gedrag kun je vergelijken met gedachten die door je hoofd gaan. Dan is de ene gedachte nog niet af, of de andere dient zich al aan. Dit drukke gedrag kan komen doordat je kind op zoek is naar prikkels, of juist zo vermoeid is dat het zich niet kan concentreren op één ding.
Hoelang duurt een slaapregressie? Slaapregressies kunnen 2 tot 6 weken duren. Het goede nieuws is dat de meeste baby's niet door elke slaapregressie gaan die er is tussen de geboorte en 3 jaar. Sommige kinderen hebben er amper last van, anderen zijn er gevoeliger voor.
Als kinderen oververmoeid zijn, kan het lijken alsof ze een chronische ziekte zoals Pfeiffer, kinderreuma of kanker hebben. Ze hebben vaak dezelfde klachten en een lage pijngrens.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Als je dreumes niet zelf in slaap kan vallen, heeft hij altijd jouw hulp nodig om in slaap te komen. Voor een dutje, bij de bedtijd en als hij midden in de nacht wakker wordt. Dit kan het doorslapen van je dreumes (en van jezelf) negatief beïnvloeden.
wat kan je doen? Help je baby om zijn natuurlijk ritme terug te vinden. Zorg voor een goede afwisseling tussen slaap, eten, verzorging, liefde, aandacht en huidcontact. Haal prikkels weg uit de omgeving: felle verlichting, storende muziek, televisie, kunstmatige geuren, veel bezoek …
Een andere belangrijke oorzaak van slaapproblemen is moeite met inslapen door angsten of piekeren. Bijvoorbeeld doordat je kind veel stress ervaart, zich zorgen maakt of iets naars heeft meegemaakt. Bij kinderen vanaf een jaar of 6 kan er zelfs een angst ontstaan voor het niet in slaap kunnen vallen.
Peuterpuberteit: symptomen
Niet luisteren naar wat je vraagt of zegt. Wegrennen. Zeuren en jammeren om de eigen zin door te drijven. Agressie (slaan, schoppen, duwen, trekken, met dingen gooien) in reactie op frustraties en grenzen.
Een kind met ADD in de klas valt meestal niet zo snel op. Ze vertonen gedrag dat je ook bij andere kinderen ziet, zoals dagdromen of een korte aandachtsspanne. Als je regelmatig in het rapport ziet staan dat het kind moeite heeft met concentreren, dan zou het kunnen dat het kind ADD heeft.
Wat is een parentale burn-out? De vele extra taken die er nu van ouders worden verwacht, en de stress die daarmee gepaard gaat, vreet energie. Je hebt het gevoel dat je gefaald hebt, voelt je overdonderd, bent moe en ziet het niet meer zitten. Daarbij komt soms ook dat je geen empathie meer kan opbrengen voor je kind.
Stress herkennen bij je kind
Heel veel kinderen geven wel signalen af als het hen teveel wordt: buik- en/of hoofdpijn, huilerig of juist geprikkeld zijn, moeilijk slapen, moeilijk eten, moeite om zich te concentreren, veel tijd alleen doorbrengen, neerslachtig of droevig zijn.
Een burn-out bij kinderen en jongeren heeft dezelfde symptomen als een burn-out bij volwassenen. Symptomen van een burn-out bij kinderen en jongeren zijn onder meer chronische uitputting, geen zin meer in hobby's en school, slaapproblemen, en snel prikkelbaar zijn.
Omdat veel mensen met ADHD slaapproblemen hebben of in de avond actief zijn is het belangrijk om in de avond geen activiteiten meer te plannen en te ontspannen. Zet een paar uur voor je naar bed gaat je smartphone uit en schrijf alle gedachten van je af, neem een warm bad, lees een goed boek of beoefen yoga.