Papyrus wordt verkregen door een reeks repen verticaal neer te leggen en daar vervolgens een reeks repen horizontaal overheen te plakken en aan te drukken. Het kleverige plantensap fungeert daarbij als bindmiddel.
De oude Egyptenaren gebruikten een materiaal dat papyrus heet om hun hiërogliefen op te schrijven. Dit materiaal werd gemaakt door de dunne stammen van de papyrusplant overlappend naast elkaar te leggen en samen te drukken.
Het werd gemaakt van het merg van de papyrusplant, Cyperus papyrus, een moeraszegge. Papyrus (meervoud: papyri) kan ook verwijzen naar een document geschreven op vellen van dergelijk materiaal, naast elkaar gevoegd en opgerold tot een boekrol, een vroege vorm van een boek.
Vroeger was het maken van papieren heel arbeidsintensief. Het papier werd gemaakt door de stengel en de bladeren van de papyrusplant op elkaar te leggen en door het uitoefenen van druk met elkaar te verbinden. Het was een vrij moeizaam en langdurig proces.
Papyrus was een relatief duur schrijfmateriaal. Voor de meeste gewone doeleinden gebruikten de Egyptenaren liever afwasbare houten schrijfplanken, scherven aardewerk of kalksteensplinters (ostraka).
De waterbehoefte is enorm en de papyrusplant dient dan ook altijd in doornatte grond te staan. Het beste is het om steeds een klein laagje water onderin in de pot te houden. Tijdens de lente en de zomer heeft hij voeding nodig, dit kunt u elke 4 weken met het gieten geven.
Papyrus werd gemaakt van de plant Cyperus papyrus, die langs de Nijl in Egypte groeide, en perkament is van dierenhuiden gemaakt.
In de late oudheid vond gestaag de overgang plaats van papyrus naar perkament als schriftdrager. Daarnaast werd papyrus gebruikt voor het maken van boekbanden. Meerdere vellen op elkaar geplakte papyrus vormen de stevige basis van de band, dat daarna werd bekleed met leer.
China geldt als het land waar papier zoals wij dat kennen werd uitgevonden. In het jaar 105 maakte T'sai Lun papier door vezels van bamboeriet, de bast van de moerbeiboom en zijde-afval tot een vezelbrij te kloppen. Die brij werd sterk verdund met water en na het drogen ontstond er papier.
Papyrus is een vroege vorm van papier welke is ontwikkeld in Egypte. Alleen in droge landen kon papyrus lang bewaard blijven. De negen gevonden stukken papyrus zijn vijf tot twintig centimeter lang en bevatten teksten geschreven in het Grieks. De documenten zijn afkomstig uit de 1e tot 5e eeuw.
Papyrus heeft veel voordelen. Hij is zeer decoratief en valt op door zijn hoge, dunne bladeren.
Papyrus is het papier ontworpen door de egyptenaren en is gemaakt van de papyrus plant. Meer informatie over papyrus in het hoofdstuk papyrus. Zijde lint wordt beschouwd als de aanloop tot de uitvinding van het papier . het werd ongeveer 300 jaar voor Christus toegepast.
Hout dat in Europa wordt gebruikt voor de productie van papier en karton is zowel afkomstig van naaldhout als van loofhout. Het overgrote deel komt uit productiebossen en plantages in Scandinavië, Zuidwest-Europa en Noord-Amerika. Die bossen worden min of meer duurzaam beheerd.
In het begin was Egypte geen land, maar waren er twee landen op de plek van Egypte. Deze landen heetten Opper- en Neder-Egypte. Nu zou je denken dat Opper-Egypte in het noorden lag en Neder-Egypte in het zuiden, maar dit was precies andersom! Dat heeft te maken met de stroomrichting van de Nijl.
Naald- of loofboomhout wordt versnipperd en vermalen tot losse vezels. Door toevoeging van water ontstaat pulp. Bij het winnen van de vezels (die voornamelijk uit cellulose bestaan) uit hout komt lignine vrij. Lignine verkleurt onder invloed van licht met een vergeling van het papier tot gevolg.
Papyrus wordt gemaakt van de papyrusplant (zie afbeelding 1): een hoge plant met een driehoekige stengel en een grote pluim, die in moerassige gebieden groeit. Vroeger groeide deze plant vooral in Egypte, in het moerassige gebied rond de Nijl.
Cyperus papyrus is een moerasplant uit het tropisch en subtropisch Afrika, bv Nijldelta, moerassen van Soedan. De plant vormt hoge driehoekige stengels waaraan de top de lange draderige bladeren staan. In ons klimaat kan ze buiten staan vanaf nachttemperatuur van 10°C, in een teil of aan vijver.
Het oudste schrift
Het ontstond rond 3300 voor Christus uit administratieve tekens die hoeveelheden en aantallen van een product (vee, graan) weergaven. De pictogrammen werden geschreven in kleitabletten. De oudste stammen uit Uruk in Irak, maar ze zijn ook in Iran en Syrië gevonden - honderdduizenden in totaal.
Perkament gaat veel langer mee dan papier, maar is veel duurder om te produceren. De middeleeuwers gebruikten het daarom vooral voor belangrijke documenten, zoals privileges. In de vijftiende eeuw werd perkament vervangen door papier omdat het goedkoper was. Omdat perkament zo sterk was, werd het vaak hergebruikt.
Perkament ontstaat door de dierenhuid een aantal dagen te logen in kalk; er worden geen looistoffen gebruikt. Daarna spant men de huid op een raam en krabt men de haren en onregelmatigheden zoveel mogelijk weg. In deze opgespannen toestand laat men de huid vervolgens drogen.
Van de vier nog bewaard gebleven langere demotische wijsheidsleren is de Papyrus Insinger de belangrijkste. De demotische papyrus laat zien dat de oude Egyptenaren ondanks de Romeinse overheersing trouw bleven aan hun goden, hun schrift, levenswijze en grafgebruiken, al pasten ze die wel aan de nieuwe tijd aan.
Papyrus en het parapluplantje zijn niet winterhard.
De Cyperus Papyrus is een groene plant die bij warm zomerweer ook graag buiten staat. Van nature is het een moerasplant en daarom is het belangrijk dat deze Cyperus altijd met de voeten in het water staat.
Volle zon of halfschaduw is prima voor deze Cyperus, maar zet de plant niet op een plek waar de felle middagzon op zijn bladeren schijnt. Deze plant kan niet tegen strenge vorst, dus haal je parapluplant wel op tijd naar binnen om vorstvrij te overwinteren.