“Je moet rauwe kip nooit wassen!Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee. Wat je wel doet is de bacterie van de kip door je keuken verspreiden.” Water zal namelijk door je keuken spetteren en het sap van de rauwe kip wordt verplaatst naar het aanrecht en je gootsteen.
Bijvoorbeeld door de kip voorzichtig onder te dompelen in een schaal met water en azijn of citroen. Maak na het wassen het aanrecht, eventueel keukengerei en alle contactoppervlakken (zoals de hendel van de waterkraan) goed schoon met heet water en een sopje. Spoel ook de gootsteen door met heet water.
Waarom Wassen met Azijn? Edgar past deze methode van kip wassen toe op alle soorten gevogelte en varkensvlees, en zegt dat de azijn het vlees schoonmaakt, desinfecteert en malser maakt, plus dat - door de ontvettende werking van de azijn - de smaak van marinade of dry rub beter en dieper in het vlees doordringt.
Kip kan zijn besmet met campylobacter en salmonella, allebei bacteriën die voor een flinke voedselvergiftiging kunnen zorgen. Ieuw! Door de kip onder de kraan af te spoelen, soms zelfs door 'm te boenen, zou je deze viezigheid eraf wassen.
Het Voedingscentrum raadt af om rauwe kip te wassen en af te spoelen onder de kraan. Wil je dit toch doen, dan zijn er een aantal dingen waarop je moet letten: Zorg bij het wassen dat het zo weinig mogelijk spettert. Je kunt de kip bijvoorbeeld voorzichtig onderdompelen in een schaal met water en azijn of citroen.
“Je moet rauwe kip nooit wassen! Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee. Wat je wel doet is de bacterie van de kip door je keuken verspreiden.” Water zal namelijk door je keuken spetteren en het sap van de rauwe kip wordt verplaatst naar het aanrecht en je gootsteen.
De meeste mensen worden niet ernstig ziek door een besmetting met campylobacter. Je kunt je er wel flink beroerd door voelen. Klachten zoals buikpijn, diarree en griepachtige verschijnselen treden op binnen 48 uur tot 1 week na besmetting. De klachten houden ongeveer 5-7 dagen aan.
Waterspetters en sap
"Dat ruim een kwart van de mensen dit doet verbaasde ons wel", vertelt Wieke van der Vossen, expert voedselveiligheid bij het Voedingscentrum. Juist het wassen van het vlees kan bacteriën verspreiden. Dit gebeurt via waterspetters en het sap van het rauwe vlees.
Ook kip niet. In een stuk vlees of kip leven misschien wel 1000 soorten bacteriën. Op enkele na zijn de meeste van deze bacteriën onschuldig voor de mens. De boosdoeners zijn salmonella en campylobacter die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
Kippen kunnen vrij gemakkelijk besmet raken met Salmonella. De bacterie kan overleven op veel oppervlakken en vervolgens een kip besmetten. Besmetting verloopt vrijwel altijd oraal door het op- of aanpikken van besmet materiaal. Dit kan besmet voer zijn, maar ook mest, grond, stof of zelfs gebruiksmateriaal.
Rauwe kip mag je van Healthline maar een of twee dagen bewaren in je koelkast, gare kip blijft max vier dagen goed.
Gebakken kip bewaar je eenvoudig in een afsluitbare en luchtdichte diepvriesbak of -zak. Wanneer je de kip invriest kan deze tot wel een maand goed blijven. Gebruik deze kip niet om koud te serveren, maar warm de kip op voordat je deze weer gaat eten. Doordat je de kip weer verhit, verklein je de kans op bacteriën.
Met een stofbad onderhoudt je kip haar veren en 'wast' ze haar huid door zand over zich heen te gooien en tussen haar veren te verspreiden. Dit doet ze al als kuikentje al.
Baksoda. Het is iets wat je overal voor kunt gebruiken, voor zowel het schoonmaken als koken: baksoda. Door het vlees eventjes te laten weken in een mix van water met wat baksoda stijgt de pH-waarde van het vlees.
Spoel rauwe kip niet af onder de kraan. Ook niet met azijn of citroen. Was wel het keukengerei direct af met heet water nadat het in contact is geweest met rauwe kip.
Je doet de pees tussen de vork, en trekt eraan (eventueel met wat keukenpapier tegen de glibberigheid) om vervolgens de hele pees door het midden van de vork te halen. En floep, Mandy trekt de volledige pees zo uit het vlees. Geen rommel, geen gedoe. Direct klaar om te koken.
Kip en gevogelte zijn een onderdeel van een gezond voedingspatroon, vooral vanwege de eiwitten, vitamines en mineralen. Het gaat dan om onbewerkte kip, zoals een stuk kipfilet. Het is niet nodig om vlees te eten, je kunt het vervangen door andere producten.
Australiërs, Nieuw-Zeelanders en Oostenrijkers komen als grootste vleeseters ter wereld naar voren. De gemiddelde Australiër werkt jaarlijks 111,5 kilo aan rund- en varkensvlees, kip en vis weg. Hij wordt gevolgd door de Nieuw-Zeelander met 106 kilo en de Oostenrijker met 102 kilo.
Het bereiden van vlees dat deels nog is bevroren heeft een langere bereidingstijd nodig en gaat het ten koste van de kwaliteit. Bij het bereiden gaan er meer vitamines en mineralen verloren en het kost meer energie.
U moet het water ook elke 30 minuten verversen zodat het vlees niet op een temperatuur komt waarin het bacteriën kan ontwikkelen. Dat is ook de reden waarom u geen producten in warm water mag ontdooien, aangezien dat een open uitnodiging is voor bacteriën.
Leg vlees niet in warm water, op de verwarming of in de zon om het snel(ler) te ontdooien. Dat bevordert niet alleen de groei van bacteriën maar gaat ook ten koste van de smaak en malsheid van het vlees, omdat vleessappen eruit lopen.
De salmonellabacterie wordt gedood wanneer een product geheel (dus ook aan de binnenkant) tot 70 °C verhit wordt. Invriezen en koelen van producten doodt de bacterie niet maar gaat wel vermeerdering tegen. Ouderen, zuigelingen en mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn een risicogroep voor een salmonella infectie.
Kip is geen steriel product en ten opzichte van andere voedselproducten is Salmonella relatief vaak op rauwe kip aanwezig (in 3,5% van de gevallen). Echter, kip is geen product dat leidt tot veel Salmonella besmettingsuitbraken bij de mens.
Maak met een mes een kleine maar diepe snee in het vlees, als de sappen die daaruit lopen helder zijn is de kip gaar. Deze manier is wel een stuk minder nauwkeurig. Je checkt alleen of het vlees gaar is, het kan ook zijn dat de borst té gaar is.