Chronische pijn kan veel invloed hebben op uw leven. U heeft bijvoorbeeld moeite met werk, relaties of hobby's.Een behandeling kan soms tijdelijk of niet werken.Hierdoor kunt u zich boos, gefrustreerd en angstig voelen.
Benaderingen voor chronische pijnbeheersing omvatten: Veranderingen in levensstijl, zoals gewichtsbeheersing, stressbeheersing en fysieke activiteit.Fysiotherapie en ergotherapie .
De gevolgen van langdurige pijn voor het dagelijks leven kunnen bestaan uit: Verminderde betrokkenheid bij familie of sociale activiteiten. Concentratieproblemen. Missen van werk.
Bij chronische pijn blijft het zenuwstelsel pijnsignalen versturen, zelfs nadat de oorspronkelijke verwonding is genezen. Dit komt doordat het pijnverwerkingsmechanisme in de hersenen overgevoelig wordt, een fenomeen dat bekendstaat als centrale sensitisatie.
Dit kan leiden tot een verandering in persoonlijkheid door een vermindering van hun vermogen om emoties effectief te verwerken . Dit zal hen negatiever, angstiger, pessimistischer of bezorgder maken," zei universitair hoofddocent Gustin.
Chronische pijn kan ontstaan door lichamelijk letsel of een andere medische oorzaak, maar chronische pijnklachten kunnen ook ontstaan zonder dat er een duidelijke verklaring voor is. De aanhoudende pijn kan dan 'psychisch' zijn, maar dat is niet automatisch het geval.
Bij chronische pijn blijven de pijnklachten bestaan, ondanks dat de weefselschade grotendeels is genezen of stabiel aanwezig is. We spreken van chronische pijn als pijnklachten langer dan drie maanden blijven bestaan.
Onvoldoende behandeling van acute pijn heeft een negatieve impact op talloze aspecten van de gezondheid van de patiënt en kan het risico op het ontwikkelen van chronische pijn vergroten . Hoewel opioïden de voorkeursbehandeling zijn voor de meeste matige tot ernstige acute pijn, kunnen hun bijwerkingen het gebruik ervan belemmeren en daarmee hun klinische effectiviteit.
Als de pijn heftig is, lang blijft, erger wordt, of steeds terugkomt: ga naar je huisarts. Als de oorzaak duidelijk is, spreekt de huisarts een behandeling met je af. Nadat de oorzaak is behandeld, gaat de pijn meestal weg.
Maak tijd voor leuke activiteiten .
Wanneer u met chronische pijn leeft, is het belangrijk om activiteiten te identificeren en regelmatig deel te nemen aan activiteiten die vreugde brengen. Bijvoorbeeld luisteren naar favoriete muziek, schilderen of tekenen, tijd doorbrengen in de natuur of gewoon kijken naar de zonsopgang kan vreugde brengen.
Chronische pijnklachten hebben invloed op hoe uw zenuwstelsel werkt. Soms versterkt uw zenuwstelsel de prikkels. Of u kunt prikkels moeilijker filteren, waardoor u gevoeliger reageert op prikkels zoals licht en geluid. Vaak ervaart u daardoor ook pijn extra heftig.
Wees zacht, aardig en vergevingsgezind . Probeer te voorkomen dat u ontmoedigende of kwetsende dingen zegt, zoals 'maar je ziet er niet ziek uit', 'het kan erger' of hen vraagt wanneer ze beter worden, omdat dit de persoon die met pijn leeft het gevoel kan geven dat hij/zij niet gesteund wordt. Gebruik behulpzame taal die hun perspectief of stemming kan veranderen.
Ongeacht de oorzaak kan chronische pijn bijna alle aspecten van iemands leven verstoren. Naast fysieke pijn kan het ook iemands vermogen om te werken en deel te nemen aan sociale en andere activiteiten zoals ze dat vroeger deden, beïnvloeden, relaties beïnvloeden en gevoelens van isolatie, frustratie en angst veroorzaken .
Als jij chronisch ziek bent, is het verstandig om met je bedrijfsarts in gesprek te gaan. Je kan met hem of haar bespreken wat je nodig hebt om prettig te blijven werken en hoe je uitval kan voorkomen. Denk aan aanpassingen van je werkzaamheden, je werkplek of het inlassen van extra pauzes.
CRPS wordt ook weleens de zelfmoordziekte genoemd, het is de pijnlijkste aandoening die er bestaat.
Onbehandelde pijn heeft een diepgaande impact op de kwaliteit van leven en kan fysieke, psychologische, sociale en economische gevolgen hebben . Onjuist behandelde acute pijn kan leiden tot immunologische en neurale veranderingen, die kunnen leiden tot chronische pijn als ze niet behandeld wordt [16].
Geneesmiddelen (medicatie) vormen vaak de eerste keus van de arts. Andere opties zijn onder meer fysiotherapie of psychotherapie, chirurgische ingrepen, lokale injecties, of een medisch implantaat zoals een neurostimulator of medicijnpomp. Bespreek met uw arts wat voor u de beste behandeling is voor uw chronische pijn.
De prevalentie bleef vlak tot 4 maanden voor overlijden (28%, 25-32%), nam daarna toe en bereikte 46% (38-55%) in de laatste levensmaand . De prevalentie van pijn in de laatste levensmaand was 60% bij patiënten met artritis versus 26% bij patiënten zonder artritis (p<.
Belangrijke strategieën voor pijnbeheersing zijn onder meer: pijnstillers , fysiotherapie (zoals warmte- of koudepakkingen, massage, hydrotherapie en oefeningen), psychologische therapieën (zoals cognitieve gedragstherapie, ontspanningstechnieken en meditatie).
Vrijwel alle mensen met chronische pijn hebben ook last van vermoeidheid. Pijn vreet namelijk energie! Vaak blijven we lange tijd doorlopen met pijn en blijven we doorgaan met wat we altijd al doen, het zorgen voor de kinderen, het geven van mantelzorg, weer “ja” zeggen tegen overwerk.
Bij chronische benigne pijn is paracetamol eerste keuze. Naar de huidige inzichten remmen NSAID's de enzymen cyclo-oxygenase-1 (COX-1) en cyclo-oxygenase-2 (COX-2).
Praat constructief met jezelf .
In plaats van uzelf bijvoorbeeld als machteloos te beschouwen en te denken dat u de pijn absoluut niet aankunt, kunt u uzelf eraan herinneren dat u zich ongemakkelijk voelt, maar dat u eraan werkt om een gezonde manier te vinden om ermee om te gaan en een productief en bevredigend leven te leiden.
Als pijn langdurig is (>3 maanden), kan het pijnsysteem steeds gevoeliger worden. De pijngrens gaat dan omlaag en u voelt steeds sneller en heviger pijn. De pijn is in dit geval geen goede graadmeter meer van de hoeveelheid bedreiging of weefselschade. Dit fenomeen heet sensitisatie.
Soms blijven je zenuwen en hersenen overgevoelig als de oorzaak weg is.Ze blijven dan pijnprikkels ontvangen.Daardoor blijft de pijn, ook nadat een wond of ziekte genezen is. Soms blijft de oorzaak van de pijn aanwezig: bijvoorbeeld bij een ziekte die lang duurt zoals artrose, reumatoïde artritis of kanker.