Spoed: Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost: als het bloeden doorgaat, nadat u 2 keer 5 minuten de neus dichtgeknepen heeft.
Kan een spontane bloedneus gevaarlijk zijn? Nee, in principe is een bloedneus ongevaarlijk. Na behandeling met de geltube of het 10 minuten dichtknijpen van de neus stopt het bloeden in bijna alle gevallen.
Heel af en toe zijn spontane bloedneuzen het gevolg van een onderliggende aandoening. Het gaat dan bijvoorbeeld om stollingsstoornissen of aangeboren afwijkingen van de bloedvaten. Verder kunnen zaken als een verkoudheid, bloedarmoede, arteriosclerose en leukemie ervoor zorgen dat iemand opeens een bloedneus krijgt.
Niet doen. Ga niet liggen of hou het hoofd niet achterover, want hierdoor vloeit het bloed naar de keel. Prop niet gewoon een watje, kompres of zakdoek in het bloedende neusgat. Dit heeft weinig nut omdat het onvoldoende druk uitoefent op de bloeding.
Oorzaken van een spontane neusbloeding
Een neusbloeding wordt veroorzaakt door een kapot, beschadigd bloedvaatje in de neus. Vaak komt dit voor bij een verkoudheid, infectie van het neusslijmvlies of door peuteren in de neus. Het kan ook ontstaan nadat de neus hard wordt gestoten of na een val.
U kunt met uw huisarts contact opnemen, indien: het bloeden doorgaat nadat u twee keer tien minuten de neus dichtgeknepen heeft; u bloedverdunnende medicijnen gebruikt en regelmatig een neusbloeding heeft; u regelmatig een neusbloeding heeft, terwijl u niet peutert en altijd zachtjes snuit.
Wat is een neusbloeding? Een neusbloeding is meestal een aderlijke bloeding van een klein bloedvaatje in het neusslijmvlies. Het is bijna altijd onschuldig en heeft nooit iets te maken met een hersenbloeding.
Adviezen voor thuis na de behandeling (leefregels)
Vermijd de eerste 3 dagen inspannende activiteiten zoals bukken of tillen. U mag zachte voeding, maar gebruik geen heet of sterk gekruid voedsel. Drink ook geen hete dranken.
Bij een spontane bloedneus bloedt er een vaatje in het slijmvlies van de neus door beschadiging van buitenaf (mogelijke oorzaken: stoot op neus, neuspeuteren, neusspray, droge lucht, roken, drugsgebruik, warmte etc), maar de oorzaak kan ook liggen bij een te hoge bloeddruk en/of het gebruik van bloedverdunnende ...
De verdoving is ongeveer na een uur uitgewerkt. Tot die tijd moet u voorzichtig zijn met eten en drinken. U kunt zich gemakkelijk verslikken. U kunt nog enige uren een branderig of prikkelend gevoel in de neus hebben.
Onderzoek. Wanneer neusbloedingen regelmatig voorkomen of een neusbloeding niet door uzelf of de huisarts gestopt kan worden, kunt u worden doorverwezen naar de eerste hulp van een ziekenhuis of naar de KNO-arts. Wanneer u bij de KNO-arts komt, zal die eerst proberen het bloedende vaatje te vinden.
Een spontane bloedneus, vooral als het een heftige bloedneus betreft, kan behoorlijk schrikken zijn. Echter, over het algemeen zijn bloedneuzen niet ernstig en kun je ze binnen tien minuten zelf stoppen. Bloedneuzen komen vaak voor. Ze ontstaan door een bloeding in het neusslijmvlies.
Symptomen neuspoliepen
De belangrijkste klachten zijn neusverstopping, regelmatig optredend verkouden gevoel en een verminderde reuk en smaak. In liggende houding verergeren meestal de klachten van neusverstopping. Soms zijn er klachten van hoofdpijn met een vol gevoel in het hoofd.
Plaats een plastic zak met fijngestampte ijsklontjes op de neus, als het bloeden nog niet helemaal is gestopt. Gebruik bij het slapen gaan een extra hoofdkussen, zodat uw hoofd iets hoger ligt.
Laat het slachtoffer iets voorover buigen om bloed uit de mond te laten lopen. Van bloed inslikken kun je misselijk worden. Als de neus blijft bloeden nadat het twee keer, vijf minuten is dichtgeknepen, bel dan met spoed de huisarts of huisartsenpost om de bloedneus te laten behandelen.
Meestal gaat het om een bloeding van een klein bloedvaatje in het neusslijmvlies. Dat is vervelend, maar meestal onschadelijk.
Spontane bloedneuzen komen vaak voor en zijn over het algemeen ongevaarlijk. In het neusslijmvlies zitten vele kleine bloedvaatjes die zeer gevoelig zijn. Wanneer hier een scheurtje in komt, bijvoorbeeld door hard niezen of neuspeuteren, ontstaat er een spontane bloedneus.
Neusspray (otrivin of nasivin (= xylometazoline)) is een zeer goed middel tegen neusbloedingen, omdat de bloedvaten hierdoor sterk samenknijpen. Twee à drie pufjes in beide neusgaten, om de zes uur, gedurende drie dagen.
Hiermee voorkomt u dat de bloeddruk hoog oploopt en de bloeding niet stopt. De neus goed leegsnuiten en/of ophalen en het stolsel uitspugen. Met duim en wijsvinger de neusvleugels tegen het neustussenschot aan dichtdrukken. Dus niet tegen het neusbot drukken!
uw hoofd tijdens het slapen wat hoger leggen, bijvoorbeeld op twee kussens; het gebruik van bloedverdunnende medicijnen, zoals Sintrom, Marcoumar en/of aspirine, in overleg met de arts staken.
Verder gaat ook het verhaal dat de bloedverdunnende werking van neusspray's risico's geeft op bloedpropjes. Hiervan is volgens Evert Rijntjes niks bekend. Wel kun je neusbloedingen krijgen, door te sprayen op een geïrriteerde plek van het neusslijmvlies. Neusspray bevat de stof xylometazoline.
Behandelen bloeding ín de hersenen
Aan een bloeding in het hersenweefsel (ICH) is vaak weinig te doen. Het is afwachten tot de bloeding stopt. Wel is het direct nodig om te stoppen met gebruik van bloedverdunners, om de bloeding gemakkelijker te laten stoppen. Je krijgt bloeddrukverlagers als je bloeddruk te hoog is.
Wanneer je neuspoliepen hebt, verergeren de symptomen als je ligt. In principe zijn poliepen in de neus onschadelijk. Neuspoliepen kunnen door hun grootte of aantal op een gegeven moment symptomen en klachten geven. Ze kunnen de neus verstoppen, waardoor ademhaling, reuk en smaak verstoord raken.
Neuspoliepen kunnen op alle leeftijden voorkomen, vooral tussen 30 en 40, maar bijna nooit op kinderleeftijd. Eénzijdige neuspoliepen verdienen altijd extra onderzoek: het kan een uiting zijn van een éénzijdige kaakholte-ontsteking ten gevolge van bijvoorbeeld problemen met het bovengebit.
Kwaadaardigheid. Er bestaan kwaadaardige neuspoliepen, maar deze komen zeer zelden voor. Wanneer een poliep een niet geheel normaal uiterlijk heeft en/of maar aan één kant voorkomt, is het altijd nodig om de poliep geheel of gedeeltelijk te verwijderen.