In steriel water kan de ringrotbacterie 35 tot 52 dagen overleven en in oppervlakte water tot 7 dagen.
De meeste grampositieve bacteriën zoals enterokokkensoorten, stafylokokken (inclusief de MSRA) en streptokokken overleven vele maanden op harde oppervlakken. Ook gramnegatieve soorten zoals de E. coli, Pseudomonas en Klebsiella kunnen waarschijnlijk maanden op uw krukje overleven.
De volgende omstandigheden zijn hier ideaal voor: Een temperatuur tussen 10 °C en 40 °C. Onder het vriespunt delen ze zich niet meer, maar blijven ze wel in leven als in een soort winterslaap. Bij temperaturen hoger dan 75 °C, bijvoorbeeld tijdens het koken, gaan bacteriën dood.
Infecties die worden veroorzaakt door bacteriën, kunnen worden bestreden met antibiotica. Ze doden de bacteriën of remmen hun groei. Als een antibioticum regelmatig tegen een bacterie wordt gebruikt, kan die bacterie resistent worden.
Het eerste bewijs voor leven op aarde komt van 3,5 miljard jaar oude fossielen van oeroude bacteriën.
Bacteriën worden dus wel degelijk ouder maar, in tegenstelling tot mensen, hebben ze geen last van deze ouderdom zolang ze zich in een aangename omgeving bevinden. Daarom kunnen we besluiten dat bacteriën onsterfelijk zijn, maar niet onoverwinnelijk. Hou ouder ze worden, hoe kwetsbaarder ze zijn.
Simpel: eigenlijk leven ze overal. In onze mond, op onze huid… Sommige bacteriën leven alleen in heel zoute of juist heel hete warmtebronnen. Ze bestaan meestal uit maar één cel.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Infecties door bacteriën kunnen ernstiger verlopen dan infecties door virussen, maar de meeste infecties door bacteriën gaan vanzelf over. Bacteriën kunnen vele soorten infecties veroorzaken: blaasontsteking, keelontsteking, longontsteking, hersenvliesontsteking en middenoorontsteking zijn enkele voorbeelden.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).
Iedere deling betekent dat er uit één bacterie twee nieuwe ontstaan, die zich ieder ook weer in tweeën delen. Bij gunstige omstandigheden kan bijvoorbeeld een E. coli-bacterie zich in 20 minuten delen. Dat wil zeggen dat één bacterie, over 20 minuten twee bacteriën zijn, over 40 minuten 2x2=4 en over een uur 4x2=8.
Van een bacterie kunt u ook ziek worden. Dit gebeurt wanneer een bacterie gaat zitten op een plek waar hij niet hoort. Hier zorgt de bacterie dan voor een infectie. Een bacterie kan in uw lichaam zitten, maar ook in een wond of in de bloedbaan.
Een bacterie is een eencellig micro-organisme. Bacteriën kunnen zich razendsnel verspreiden omdat de cel zichzelf kan delen. Zo springen ze ook makkelijk over van mens op mens.
De meeste bacteriesoorten groeien het beste bij een pH van 7. Maar tussen 6 en 8 is de groei van bijna alle micro-organismen mogelijk, omdat de daarvoor nodige enzymen in dit gebied het beste werkzaam zijn. Beneden pH 6 wordt de groei van de meeste micro-organismen geremd.
Een virus is een zeer klein organisme (kleiner dan een bacterie) dat zich niet zelfstandig kan voortplanten. Het wordt verspreid via de lucht, via voedsel of aanraking.
Het grootste verschil met een bacterie is dat een virus geen organisme is. Dat betekent dat een virus geen eigen cellen heeft. Het komt uw lichaam binnen via lichaamssappen zoals speeksel en bloed, en nestelt zich vervolgens in een bestaande lichaamscel.
Wanneer u bacteriën in uw bloed heeft, kunt u erg ziek worden, met koorts, soms met koude rillingen (bibberen), misselijkheid, overgeven of sufheid.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
Afweer en behandeling
Er is een belangrijk verschil in de behandeling: een besmetting door een bacterie kan in principe worden behandeld. Een arts schrijft als dat nodig is antibiotica voor waardoor de bacteriën worden gedood. Tegen virussen bestaan echter geen geneesmiddelen. Het belangrijkste wapen is je weerstand.
Een ontsteking is een reactie van het lichaam op beschadiging van weefsel door bijvoorbeeld hitte, een snee, irriterende stoffen of micro-organismen zoals bacteriën. Het immuunsysteem veroorzaakt dus zelf deze ontstekingsreactie en doet dit om de schadelijke stoffen te verwijderen en de weefselschade te herstellen.
Bij een infectie zijn de bacteriën te bestrijden met antibiotica. Antibiotica doden de bacteriën of remmen ze in de groei. Hierdoor krijgt het lichaam de kans zich te herstellen. Soms zijn enkele bacteriën niet gevoelig voor een antibioticum.
Bacteriën voeden zich met dode resten van organismen, dus ook met ons voedsel. Onder gunstige omstandigheden, bijvoorbeeld als het warm is, kunnen bacteriën zich snel vermenigvuldigen (door deling).
Een bacterie kan zich elke 20 minuten vermenigvuldigen. Dat betekent dat er bijna 5000 miljard bacteriën kunnen ontstaan uit één bacterie per dag. Bacteriën kunnen muteren en informatie over resistentie met elkaar delen. Dit betekent dat resistentie zich erg snel over bacteriën kan verspreiden.