In het ziekenhuis van de Indische hoofdstad New Dehli trokken de artsen uiteindelijk een lintworm van maar liefst 182 centimeter uit zijn maag. De 48-jarige man liet zijn dikke darm onderzoeken, omdat hij “al een maand of twee een beetje pijn had in zijn buik”.
Uit de blaasjes groeit in de darm een volwassen lintworm. De worm kan meer dan 2 meter lang worden. De kop zet zich vast in de darmwand. Van de achterkant vallen regelmatig stukjes af.
Lintwormen via rauw vlees
Ze kunnen zeer klein zijn (1,2 mm) maar ook heel groot (tot 5 meter). De proglottiden van deze lintwormen bewegen meestal niet en verlaten samen met de ontlasting het lichaam. Een aantal van deze lintwormen is mogelijk gevaarlijk voor de mens.
Een lintworm wordt vrijwel altijd opgemerkt doordat men kleine witgele stukjes in de ontlasting aantreft. Deze stukjes zijn afgebroken segmenten van de achterkant van de lintworm. Meestal zijn ze één tot drie centimeter lang. Een lintworm kan (vage) buikpijn veroorzaken.
Als je de kans op een lintworm aanzienlijk wilt verkleinen, let je het best op het voedsel dat je eet. Zorg er dus altijd voor dat je enkel goed doorbakken vlees eet. Ook laat je vlees, vis of viseieren minstens 24 uur bij -18°C in de diepvriezer liggen voordat je ze rauw eet.
Wormen geven zelden klachten. Soms voelt u jeuk rond de anus of vagina. Heel soms kunt u buikpijn krijgen. Maar meestal merkt u niets.
Als je de kans op een lintworm aanzienlijk wilt verkleinen, let je het best op het voedsel dat je eet. Zorg er dus altijd voor dat je enkel goed doorbakken vlees eet. Ook laat je vlees, vis of viseieren minstens 24 uur bij -18°C in de diepvriezer liggen voordat je ze rauw eet.
De periode tussen het eten van besmet vlees en het volwassen worden van de lintworm (die weer nieuwe proglottiden gaat uitscheiden) duurt ruim twee maanden. Het gevaar voor de mens wordt vooral gevormd door T. solium.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
De meeste mensen die besmet zijn met darmparasieten hebben sowieso last van buikpijn, maar ook treedt er vaak misselijkheid op, ze kunnen zich wattig in het hoofd voelen, vermoeid voelen of wat depressief.
In de darm vormt de parasiet zich weer om tot een cyste. De cysten worden daarna met de ontlasting uitgescheiden. Zo kan opnieuw een infectie optreden. Een infectie met Giardia lamblia komt op elke leeftijd voor maar vooral bij kinderen tussen de 5 en 14 jaar.
Een lintworminfectie is besmettelijk voor andere dieren maar ook voor mensen. Kinderen kunnen een lintwormbesmetting oplopen doordat ze per ongeluk een eitje in hun mond krijgen. De vossenlintworm is een andere soort lintworm, die erg gevaarlijk kan zijn voor zowel de hond als voor de mens.
Diagnose van aarsmaden
De diagnose wordt vaak gesteld door de patiënt zelf of door de huisarts op grond van de klachten en waarneming van de patiënt of de ouder. Aarsmaden zijn terug te vinden in de ontlasting als kleine, bewegende witgele wormpjes. Daarnaast is jeuk bij de anus gedurende de nacht kenmerkend.
Verspreiding van menselijke lintwormen is zeldzaam omdat menselijke ontlasting in de westerse landen niet meer in de velden wordt gedeponeerd. Een soort die voor de mens levensgevaarlijk kan zijn, is de vossenlintworm (Echinococcus multilocularis).
Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens. Bekende symptomen zijn buikpijn, misselijkheid, diarree of jeuk rond de anus. De behandeling van wormen bestaat uit antiwormmiddelen (medicijnen) en hygiëne-adviezen.
Uw kind krijgt wormpjes wanneer het de eitjes van wormpjes inslikt. De eitjes zijn zó klein dat u ze niet kunt zien. Kinderen met wormpjes verspreiden de eitjes via hun handjes. De eitjes komen via de mond in de darmen en groeien daar uit tot wormpjes.
Maar helaas, zichzelf bevruchten kunnen ze niet. Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult.
De worm kan via de neus, mond of anus naar buiten kruipen. Dit komt heel zelden voor.
Het aantal harten varieert per regenworm, de gewone regenworm (Lumbricus terrestris) heeft vijf paar en dus tien harten in totaal. Om het lichaam van zuurstof te voorzien, hebben regenwormen net als gewervelde dieren hemoglobine als zuurstofdragende stof.
Darmparasieten worden overgedragen door contact ontlasting. Echter, lang niet iedereen raakt besmet. Omdat de meeste parasieten buiten het lichaam langere tijd kunnen overleven, is een goede hygiëne belangrijk. In de eerste plaats moeten de handen worden gewassen na toiletgebruik.
Olie: De worm haalt door zijn huid adem. Door olie gaat zijn huid dicht zitten en kan hij niet meer ademhalen. Vlees, vis, zuivel: Gaan te snel rotten voordat de wormen de kans hebben om het te eten. Dit afval trekt ook vliegen en maden aan in je wormenbak.
De aarsmade (bleekgeel/wit van kleur) is een kleine worm (0,5-1 cm) die vaak bij kinderen voorkomt. De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig.
Spoelwormen, zweepwormen en mijnwormen. De kuur duurt meestal drie dagen met twee doses per dag, 's ochtends en 's avonds. Deze kuur kunt u na drie weken herhalen, als u na die tijd nog wormen in de ontlasting vindt. (Varkens)lintworm.