De teek zuigt zich langzaam vol met bloed. De teek ziet er dan uit als een grijs of bruinzwart bolletje van ongeveer 1 centimeter (zo groot als een erwt). Na enkele dagen laat de teek vanzelf los.
Ze kunnen ongemerkt uren of zelfs dagen op de huid zitten en zich volzuigen met bloed. Meestal zijn tekenbeten onschuldig. Toch is het belangrijk een teek zo snel mogelijk te verwijderen. Teken kunnen namelijk besmet zijn met de bacterie Borrelia burgdorferi en de ziekte van Lyme overdragen.
Na enige tijd (dagen) laat de teek vanzelf los. Meestal zijn tekenbeten onschuldig. Toch is het belangrijk om niet te wachten tot de teek vanzelf loslaat maar een teek zo snel mogelijk te verwijderen. Teken kunnen namelijk besmet zijn met de Borrelia-bacterie en de ziekte van Lyme overdragen.
Wanneer de teek zich heeft vastgezogen duurt het ongeveer 3 dagen voordat de ziektekiemen worden overgedragen op de hond en het duurt zo'n 2 tot 4 weken voor de eerste symptomen optreden.
Eenmaal op een mens of dier aangekomen kruipt de teek over het lichaam (met ongeveer dezelfde loopsnelheid als een lieveheersbeestje) op zoek naar een geschikte plek om zich vervolgens - doorgaans zonder dat je het voelt - in de huid vast te gaan bijten. Lees ook: Hoe voorkom je een tekenbeet?
2. Houd je tuin tekenvrij. Teken houden van een vochtige bodem met een dikke laag dode bladeren, een gazon met veel mos, hoog gras en van schaduwrijke, begroeide plekken met veel bodem bedekkende planten.
Gebruik zo nodig een spiegel en een vergrootglas. Controleer ook uw kleding. U kunt kleding met teken minimaal 30 minuten op 60ºC wassen of de kleding na het wassen in de wasdroger stoppen. Dan gaan teken dood.
Pak de teek met een tekentang zo dicht mogelijk bij je huid bij zijn kop vast en trek hem er in één keer recht uit. Je moet de teek dus nooit draaien, schrapen of knijpen. Hij kan dan de inhoud dan zijn maaginhoud lozen (iek!) inclusief bacteriën en daardoor heb je juist extra kans om ziek te worden.
Als de teek zich nog niet heeft volgezogen, zie je een donker puntje dat vastzit in de huid. Als de teek zich al wel heeft volgezogen met bloed is deze plek groter en bolvormiger. Als de teek niet meer in de huid zit, is de beet van een teek lastig te onderscheiden van een muggenbeet.
Gebruik voor het verwijderen van teken geen zeep, alcohol, olie of benzine. Dit verhoogt de kans op besmetting.
Teken kunnen overal op het lichaam bijten. Vergeet niet de liezen, bilspleet, oksels, onder de randen van ondergoed, achter de oren en rond de haargrens in je nek goed te controleren. Sommige van deze plekken kan je zelf moeilijk zien, gebruik hierbij een spiegel of laat iemand anders controleren.
De meeste mensen worden niet ziek na een tekenbeet. De kans op de ziekte van Lyme na een tekenbeet is ongeveer 2-3 procent. Dat betekent dat als 100 mensen door een teek worden gebeten, 2 of 3 daarvan de ziekte van Lyme krijgen. Tekenbeten zijn vaak pijnloos.
Gewassen kleding kan geen levende teken bevatten
Wel als je ze wast op 60 graden of in de droger. Kledingstukken die niet op 60 graden kunnen worden gewassen, moet je dus goed controleren. Zo kun je voorkomen dat een teek je lang na een natuurwandeling alsnog bijt.
Gebruik geen alcohol, jodium, olie of andere middelen vóórdat u de teek verwijdert. Pak de teek met een puntig pincet zo dicht mogelijk op de huid bij de kop vast en trek hem er rustig uit. Als een stukje van de kop in de huid achterblijft is dat ongevaarlijk. Dat komt er vanzelf weer uit, net als bij een splinter.
Van de 100 mensen met een tekenbeet, krijgen er 2 of 3 de ziekte van Lyme. Hoe langer een teek in de huid zit, hoe meer kans dat u de bacterie krijgt. De kans is klein als de teek korter dan 24 uur in uw huid zit.
Na het verwijderen van een teek is het zaak om te controleren dat je de teek er in zijn geheel uit hebt gedraaid. Zoek naar de kop, de monddelen en de poten aan het lichaam om zeker te weten dat je de hele teek hebt verwijderd en er geen lichaamsdelen zijn achtergebleven.
Het komt weleens voor dat, bij het verwijderen van de teek uit de hond, het mislukt om de kop er goed uit te krijgen. Als de hele kop blijft zitten kan de teek mogelijk nog steeds bacteriën overdragen. Probeer daarom alsnog met een ontsmette pincet of naald de rest van de kop eruit te krijgen.
Teken leven van het bloed van gewervelde dieren; ze bijten zich vast in de huid en laten zich na een bloedmaaltijd, die enige uren tot dagen duurt, weer vallen. Het dier waarop de teek leeft, wordt de gastheer genoemd. Bekende gastheren van teken zijn vogels, reptielen en verschillende zoogdieren.
De huiduitslag door de ziekte van Lyme is niet altijd een karakteristieke 'rode ring', maar kan ook een egaal gekleurde vlek zijn. Bij 1 op de 3 mensen met een huiduitslag door de ziekte van Lyme ontstaat zo'n egaal gekleurde vlek.
Maak je niet druk als er een pootje van de teek achterblijft in de huid. Deze komt er (net als een splinter) vanzelf uit na een tijdje zonder dat het kwaad kan. Probeer echter altijd de gehele teek in één keer los te draaien, zonder iets achter te laten. Dit is altijd beter.
Een teek laten verwijderen door de dierenarts
Een consult kost ongeveer € 35,-. Eventuele pijnstillers en ontsmettingsmiddel na het verwijderen van de teek, kosten rond de € 50,-.
De beste manier: verwijder de teek met een puntig pincet
Met een puntig pincet kun je ook op lastige plekjes komen, bijvoorbeeld in huidplooien, de navel en achter de oren. Bij een teek die al langer in de huid zit zwelt de huid soms wat op rond te teek. Met een puntig pincet kun je dan toch nog goed bij het kopje.
De drogist en apotheek verkopen speciale tekenpincetten. Plaats het pincet zo dicht mogelijk op de huid en trek de teek met een loodrechte beweging uit de huid. Let erop dat u de teek niet plat drukt. Maak de teek hierna dood zodat hij zich niet opnieuw op iemand kan laten vallen.
Een gewone teek legt tienduizenden eitjes, maar deze kunnen binnenshuis nooit uitkomen omdat het daar eenvoudig te droog voor is.
De reden hiervoor is met name dat teken ziekteverwekkers bij zich kunnen dragen. Bij ver- keerd verwijderen wordt de kans op overdracht van ziekteverwekkers vergroot.