De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Paarden kunnen mensen al binnen een paar ontmoetingen herkennen en onderscheiden op basis van hun gedrag, stem en zelfs geur. Als jij de brenger bent van lekkernijen en goede tijden, verwacht dan dat je sneller in het VIP-gedeelte van hun geheugen zit dan dat je "giddy up!" kunt zeggen.
Positieve reacties van het paard
Positieve reacties van een paard zijn vaak indicatief voor een goede relatie tussen het dier en zijn verzorger of ruiter. Wanneer een paard zich op zijn gemak voelt, zal het vaak ontspannen gedrag vertonen, zoals het laten vallen van zijn hoofd of het maken van zachte geluiden.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Kunnen paarden net als wij liefde voelen en relaties met elkaar aangaan? “Paarden kunnen zich zeker aan elkaar hechten”, vertelt gedragsdeskundige Machteld van Dierendonck. En ze kunnen uiteraard een seksuele relatie aangaan (anders kwamen er ook geen veulentjes) en hebben daarin vaak ook een voorkeur.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.”
Volgens Ellen Roelfsema van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Paarden drukken hun welbevinden uit door af en toe te briesen, vol genot te kauwen en vooral door de aparte lichaamsdelen samen te bewegen. Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Ontspannen oortjes
Als een paard zich lekker voelt tijdens het rijden draagt hij zijn oren losjes en beweeglijk. De oortjes spitsen zich afwisselend op jou en draaien slechts kort ergens anders heen als hij even afgeleid is. Stijve, onbeweeglijke oren kunnen een indicatie zijn voor stijfheid elders in het lichaam.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt.
Bij een gelukkig paard hangt de onderlip slap en staan de oren lichtjes en in een zijwaartse positie naar beneden gericht. Een paard dat zich goed voelt, houdt een achterbeen gebogen en rust op de rand van een hoef terwijl de staart ontspannen naar beneden hangt.
Terwijl een ieder die wel eens een voerbeurt heeft moeten overslaan weet dat paarden - net als andere dieren - een uitstekend tijdsbesef hebben. De innerlijke klok noemen we dat - het lichaam stelt zich in op tijdsintervallen, dat werkt bij een dier niet anders dan bij de mens.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Uw paard gaat met u in gesprek
Paarden die opgewonden zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen.
Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Als een paard in een stoffige omgeving een keer kucht en meteen daarna briest is er meestal sprake van een vuiltje wat hij even kwijt moet. Hoest hij vaker of iedere keer als hij in beweging komt, dan is dat reden om met je dierenarts te overleggen.
Paarden zijn bijzonder gevoelige dieren. Het zijn kuddedieren en hebben dus ook sociale vaardigheden. Zij gaan relaties aan, onderling maar ook met mensen. Een paard oordeelt niet op uiterlijk of eerdere ervaringen, maar reageert op wat iemand op dat moment doet of juist laat.
Kleuren gezien door het paard
Voor menselijke waarneming zijn er 3 soorten kegeltjes, waarmee rood, blauw en groen kunnen worden gedetecteerd. Paarden hebben geen "rode" kegeltjes, wat betekent dat hun waarneming van kleuren verzwakt is.
Onderzoek heeft in de afgelopen jaren aangetoond dat paarden erg goed zijn in het herkennen van en het reageren op het humeur en emoties van de mens. Ze zijn in staat om connecties te maken tussen stemgeluid, lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Een paard is, zo is gebleken, een levende emotiedetector.