Atropine is pas na twee weken volledig uitgewerkt. Als u stopt met de behandeling zijn de pupillen daarom nog 2 weken groter dan normaal. Scherp stellen is echter al een dag na het stoppen van de behandeling normaal. Om deze reden is het belangrijk om de behandeling niet een dag over te slaan.
Het effect begint na ongeveer een half uur. De werkingsduur van één druppel is een tot twee weken en neemt gedurende die tijd langzaam af.
Wanneer atropine in een hoge dosis via de mond wordt ingenomen is het een giftige stof. Het mag daarom niet opgedronken worden. Atropine als oogdruppel wordt echter al eeuwenlang gebruikt. In verschillende grote studies waarbij atropine als oogdruppel langdurig werd gebruikt, werden geen ernstige gevolgen gezien.
Atropine ontspant de spieren van de iris en verwijdt zo de pupil. Het verhindert ook de werking van de oogspieren die nodig zijn om scherp te zien. Artsen schrijven atropine in het oog voor bij ontstoken ogen en bij oogonderzoek.
Helaas bestaat er geen wondermiddel tegen bijziendheid, maar er zijn wel mogelijkheden voor het remmen van de lengtegroei van de oogbol. Zoals het implementeren van de leefregel 20-20-2.
Mensen die sterk bijziend zijn (een sterkte van -6 of meer), hebben daardoor op latere leeftijd een verhoogd risico op complicaties zoals maculadegeneratie, glaucoom of staar. Dit zijn oogziekten waarbij het gezichtsvermogen sterk achteruitgaat. Sommige patiënten worden zelfs helemaal blind.
Bij wazig zien is uw zicht doffer, doordat de contrasten die u ziet vager zijn. Dit kan geleidelijk of plotseling ontstaan en tijdelijk of blijvend zijn. Dit ligt aan de oorzaak van het wazig zien. Het kan aan beide ogen tegelijk voorkomen, maar wazig zien met één oog is ook mogelijk.
De werkingsduur van de pupilverwijding is afhankelijk van het gebruikte middel: tropicamide heeft de kortste werkingsduur (5-8 uur), gevolgd door cyclopentolaat (Cyclogyl, 24 uur tot soms enkele dagen), homatropine (6 uur tot 4 dagen) en atropine (1-2 weken).
Soms worden er pupilverwijdende oogdruppels gebruikt waardoor u gedurende ongeveer 2 uur minder scherp ziet. Autorijden na dit onderzoek wordt dan ook sterk afgeraden. Ook is het raadzaam een zonnebril mee te nemen i.v.m. lichtgevoeligheid van de ogen na het druppelen.
Atropine verwijdt de pupillen en legt het accommodatievermogen stil. Hierdoor kan de brilsterkte beter worden bepaald en kan de oogarts de binnenkant van het oog beter bekijken. Atropine wordt gebruikt bij de behandeling van een lui oog ter vervanging van de oogpleister.
Heb ik een recept nodig? Atropine wordt al eeuwenlang gebruikt. Om in te nemen is het op recept verkrijgbaar als het merkloze Atropinedrank FNA.
Oogdruppels kunnen een prikkelend gevoel in het oog geven, ze kunnen wazig zien veroorzaken. Ook kunnen ze pijn in of achter het oog veroorzaken. Soms wordt na druppelen het oog rood, of wordt de pupil nauw. Tabletten kunnen bijvoorbeeld maagklachten geven, verminderde eetlust, of tintelingen in handen of voeten.
Atropine is een stof die voorkomt in plantensoorten als alruin, bilzekruid, doornappel en wolfkers. Rijpe bessen van een wolfkers kunnen wel 2 mg atropine bevatten. Atropine kan ook in de farmaceutische industrie geproduceerd worden, het is dan een wit poeder. Het wordt o.a. gebruikt in oogdruppels.
Behandeling van droge ogen
De aandoening is niet te genezen. Wel kan uw kind de klachten verminderen. Thuis en eventueel op het school met een luchtbevochtiger. Bovendien kan uw kind kunsttranen gebruiken.
Wanneer de brilsterkte minimaal -6 dioptrie is of de ooglengte minimaal 26 mm bedraagt, is er sprake van hoge myopie ofwel ernstige bijziendheid. Bij hoge myopie kan de oogaslengte zo lang worden dat dit in de loop van het leven tot oogziekten leidt en uiteindelijk resulteert in slechtziendheid.
Hoelang duurt het voordat de druppels zijn uitgewerkt? Het wazige zicht duurt gemiddeld 1 tot 4 uur en de pupil bereikt zijn oorspronkelijke grootte na 5 tot 8 uur.
Meestal worden de pupillen na ongeveer 8 uur weer normaal. Maar soms kan het tot wel twee dagen duren. Maar er zijn mensen die 'vreemde klachten' ervaren nadat ze XTC hebben gebruik. Sommige mensen zien figuurtjes, kleuren, bewegende deeltjes of ruis als de XTC is uitgewerkt.
Na toediening van met name pupilverwijdende oogdruppels (parasympathicolytica, sympathicomimetica) en bètablokkerende geneesmiddelen kunnen zo gemakkelijk toxische serumspiegels worden bereikt, die soms leiden tot fatale cardiovasculaire en pulmonale bijwerkingen.
Kun je grote pupillen wegkrijgen? Je kunt grote pupillen na alcohol of drugs niet zomaar wegkrijgen. Je pupillen worden nauwer als je in het licht kijkt. Er bestaan ook oogdruppels die de pupillen vernauwen, maar artsen zullen die niet voorschrijven om grote pupillen bij drugsgebruik tegen te gaan.
Bij deze verdovingsvorm wordt niet alleen de pijn uitgeschakeld, maar worden ook de bewegingen van het oog en de oogleden uitgeschakeld, zodat de operatie gemakkelijker uitgevoerd kan worden. U kunt niets zien zolang de verdoving werkt. De werking van het verdovingsmiddel kan tot 10 uur duren (soms langer).
Atropine ontspant de spieren van de iris en verwijdt zo de pupil. Het verhindert ook de werking van de oogspieren die nodig zijn om scherp te zien. Artsen schrijven atropine in het oog voor bij ontstoken ogen en bij oogonderzoek.
De wijde pupil en dus de overgevoeligheid voor licht verdwijnt langzaam na het stoppen met het druppelen, maar kan nog 24 tot 48 uur aanhouden. Ook het wazig zien houdt meerdere uren aan voordat het langzaam verbetert.
Wanneer je je gestresst voelt reageert je lichaam op deze gevoelens. Deze reactie kan op verschillende manieren tot uiting komen: zo kan stress zorgen voor problemen met je ogen. Enkele van de symptomen die op kunnen treden door stress zijn vermoeide ogen, dubbelzien, een wazig zicht en andere oogklachten.
Vitamine B (vooral vitamine B1, B2, B6, B12 en foliumzuur) helpen oogziekten voorkomen. Ook ondersteunt vitamine B de werking van de oogspieren. Een tekort aan vitamine B kan zorgen voor gevoeligheid voor licht, oogontsteking en in het ergste geval een verhoogd risico op verlamming van de oogspieren.