De diepe slijmbeursontsteking kan over een groter gebied pijn doen dan de oppervlakkige. De pijn bevindt zich niet alleen achter de hiel aan de binnen en buitenkant, maar kan ook uitstralen naar de kuit. Meestal geneest een slijmbeurs van zelf binnen enkele weken als de uitlokkende factoren kunnen worden weggenomen.
Een acute bursitis kan enige dagen tot weken en soms maanden aanhouden. Een chronische bursitis is een van de aandoeningen in het RSI-spectrum, (Repetitive Strain Injury). Een septische bursitis is een slijmbeursontsteking, die besmet is met bacteriën, door een wondje of door een infectie.
Een slijmbeursontsteking geneest meestal vanzelf door rust te nemen. Dat duurt enkele weken tot maanden. Blijf je last hebben van vocht, dan kan een arts het vocht in de holte van de slijmbeurs wegzuigen. Denkt de arts dat je een bacteriële infectie hebt, dan kan hij je bloed laten onderzoeken.
Vaak geneest de slijmbeursontsteking vanzelf. Als de klachten aanhouden, kan gekozen worden voor één van de niet-operatieve behandelingen.
De behandeling van een slijmbeursontsteking voet draait vooral om rust en pijnonderdrukking. Door te rusten, kan het lichaam de ontsteking genezen. Uw huisarts kan de pijn onderdrukken door met een injectie de zwelling wat te verminderen en hij kan u pijnstillers voorschrijven.
Hielspoor is een verkalking van de peesplaat aan het hielbeen die soms een ontsteking onder de hiel veroorzaakt. Dit wordt peesplaatontsteking of fasciitis plantaris genoemd. Typische symptomen zijn pijn onder de hiel bij lang staan of lopen. Hielspoor / peesplaatontsteking is de meest voorkomende oorzaak van hielpijn.
Rust, pijnstilling en koelen met ijs zijn de eerste maatregelen die je kunt nemen om de slijmbeursontsteking te bestrijden. Vaak is er geen behandeling nodig. Om de pijn te bestrijden zijn middelen als paracetamol, ibuprofen en diclofenac de eerste keuze (lees voor gebruik de informatie op de verpakking).
In beide gevallen zwelt je pees op en gaat het ontsteken. Het verschil tussen peesontsteking en slijmbeursontsteking is het soort pijn: bij een slijmbeursontsteking is de pijn vrij dof terwijl de pijn bij een peesontsteking heel scherp is. Vaak komen de ontstekingen ook samen voor.
Andere pijnstillers, zoals NSAID's (bijvoorbeeld ibuprofen, diclofenac of naproxen), werken bij een slijmbeursontsteking niet beter dan paracetamol. NSAID's hebben wel vaker vervelende bijwerkingen. Daarom kunt u dus beter paracetamol gebruiken.
Een slijmbeursontsteking is geen ernstige aandoening, maar u kunt er wel langdurig last van houden. In de meeste gevallen wel enkele maanden.
Soms kunt u deze operatie uitstellen door oefentherapie te doen en veel in beweging te blijven. Fietsen werkt daar bijvoorbeeld heel goed bij. Mensen die doffe pijn hebben aan de zijkant van de heup en er nauwelijks tot niet op kunnen liggen, zouden een slijmbeursontsteking kunnen hebben.
Het gewricht waar de slijmbeursontsteking, ook wel bursitis genoemd, zich bevindt, voelt pijnlijk en stijf aan. Hierdoor is bewegen moeilijk. Zo veroorzaakt een slijmbeursontsteking van de schouder pijnklachten als u uw armen heft. Daarnaast is de huid rood en voelt deze warm aan.
Een slijmbeursontsteking ontstaat vaak door overbelasting, waarbij bepaalde bewegingen vaak herhaald worden. Ook kan een slijmbeursontsteking ontstaan doordat omliggende structuren ontstoken zijn. Deze ontsteking kan zich verder gaan uitbreiden naar de slijmbeurs, waardoor deze ook wordt aangedaan.
Oorzaak slijmbeursontsteking
Een acute slijmbeursontsteking wordt meestal veroorzaakt door een val op het gewricht in kwestie of een ander soort trauma, dat zorgt voor een irritatie van de slijmbeurs. Het kan ook zijn dat het gewricht eenmalig is overbelast, bijvoorbeeld door een keer iets zwaars te tillen.
Een slijmbeursontsteking wordt dus door artsen 'bursitis' genoemd. In de voet en enkel zitten veel slijmbeurzen, één van de bekendste zijn de slijmbeurzen bij de achillespees, achter tegen de hak van de voet. Achter op de hiel bevinden zich twee slijmbeurzen en onder het hielbeen nog één.
Bij een slijmbeursontsteking adviseren wij u om: Overbelasting van het aangedane gewricht te voorkomen. Voorkom dat er te veel druk op komt te staan en vermijdt activiteiten die een groot beroep op dit gewricht doen. Het gewricht te blijven bewegen.
Acute slijmbeursontsteking komt niet vaak voor. Het kan ontstaan na een ongeval of na een eenmalige overbelasting. Wanneer men bijvoorbeeld zonder training besluit 21 km te gaan hardlopen bestaat de kans dat er een acute slijmbeursontsteking ontstaat.
Als er sprake is van een acute bursitis met veel pijn, kunnen we met fysiotherapie zorgen voor pijndemping middels bijvoorbeeld medical taping. Vaak wordt er door de huisarts medicatie gegeven of zelfs een injectie met een ontstekingsremmend middel.
Omdat warmte de bloedsomloop verbetert en de temperatuur van de huid verhoogd, is het afgeraden om warmte te gebruiken bij acute blessures of letsels die tekenen van ontsteking vertonen (warm, rood en zwelling), dit kan eventuele ontstekingen alleen maar verergeren.
Zo'n ontstoken pees verdikt en de bovenliggende slijmbeurs zwelt op. Die pees en slijmbeurs 'schuren' dan langs het bot van het schouderdak. Dit vergroot de irritatie in de pees en de slijmbeurs. Uiteindelijk kan er zelfs een scheur(tje) in de pees ontstaan.
Een injectie met corticosteroïden in het gewricht, in de peesschede of rond de zenuw remt de ontsteking. Hierdoor vermindert de zwelling en de pijn en kunt u weer beter bewegen. Komen de klachten terug, dan kunt u nog 2 keer zo'n injectie krijgen (met 2-4 weken ertussen).
Ook diabetes, reuma en andere factoren hebben invloed op het herstel. Het herstel van hielspoor kan vaak een jaar duren maar helaas geldt voor een grote groep dat ze zelfs na 10 jaar nog enige vorm van klachten hebben. De vraag: Hoe lang duurt hielspoor precies? is dus niet te beantwoorden.
Naast het dragen van stevige schoenen moet je ook rusten met hielspoor. Wanneer de voet meer rek nodig heeft, kan een hielspoor sok helpen. Ook al moet je rusten bij hielspoor; door een lichte spanning kan de peesplaat wat meer rek krijgen om grote trekkrachten beter op te vangen.