Een Hindoestaanse bruiloft duurt vaak 3 dagen, maar kan zelfs 7 dagen duren. Het ligt er aan welke onderdelen en tradities het bruidspaar belangrijk vindt en wat zij met de pandit, de priester, afspreken te vieren. Maar een meerdaags en uitbundig feest is het zeker!
In India bestaan er namelijk twee soorten huwelijken: het gearrangeerde huwelijk en het love marriage. In het traditionele gearrangeerde huwelijk zoekt de familie de levenspartner uit, al dan niet met instemming van de zoon of dochter, en leert het stel van elkaar te houden na het trouwen.
Hindoestaanse bruiloft kleding
De trouwjurk die een Hindoestaanse bruid draagt, is een rode sari die versierd is met pailletten en gouden draad. Prachtig! De bruidegom draagt ook traditionele kleding, in prachtige kleuren.
De lawa bhoedje. Er werd gedanst, gezongen, en gegeten. Het moment waarbij de aanstaande bruid haar ouders eert en met hun danst was een van de mooiste liefdesmomenten van de avond.
Huwelijk. In hindoe gezinnen adviseren ouders hun kinderen soms wie ze moeten trouwen, maar veel hindoes kiezen hun eigen partner. De familie regelt daarna vaak wel de bruiloft. Tijdens de verloving ontmoeten de beide families elkaar om te eten en te bidden, zodat ze elkaar beter leren kennen.
Londa ke naach betekent letterlijk vertaald 'dans van de jongen'. De londa ke naach is een dans-performance dat wordt opgevoerd door een man, die verkleed is als vrouw. Het is op vrijwel elk Surinaams-Hindostaans hindoehuwelijk te zien en soms ook op moeran-sanskaars.
Bhatwaan betekent 'dag van de bhat' (gekookte rijst). Dit maakt dus een belangrijk deel uit van de maaltijd die 's avonds wordt genuttigd. Tegenwoordig volgt aan het einde van de dag vaak een groot feest, voor iedere familie apart of met beide families samen.
Dulha parche: de bruidegom wordt door de gehuwde vrouwen van de familie van de bruid verwelkomd en vereerd. De moeder van de bruid begint als eerste. Vervolgens nemen de Baraties ( familie Dulha ) plaats in de zaal. Uiteindelijk nemen de Dulha en Dulhin plaats in de Maroh waar het huwelijk zal worden voltrokken.
In tegenstelling tot Arya Samadj heeft de Sanatan Dharm geen oprichter maar is het de Sanatam Dharma (De nooit-eindigende) en is het tradioneler dan de Arya Samadj. Belangrijk binnen de Sanatan Dharm zijn: Verering van Beelden. De geboorte en het overlijden.
Twee dagen voor het huwelijk vindt de Matkorwa plaats; een feestelijke gebeurtenis waarbij de vrouwen een beetje aarde opgraven op een schone plaats bij de huizen van bruid en bruidegom. Deze aarde wordt later gebruikt om de vuurpot te maken die nodig is bij het huwelijksritueel.
Als vuistregel kun je aanhouden dat je close family en beste vrienden een bedrag tussen € 50 en € 150 geeft. Over het algemeen geef je wat je op een bruiloft kost. Overige vrienden en familie kun je tussen € 30 en € 60 geven. Voor collega's en kennissen kun je uitgaan van een bedrag tussen € 20 en € 40.
Vivah, Vivaah, Viwah, Viwaah, Bhiya, Bhia, Bia en Shaadi zijn allemaal namen voor de Hindoestaanse bruiloft.
Ouders hoeven minder te investeren in jonggehuwde meisjes, bovendien hoeven de ouders een minder hoge bruidsschat voor hen te betalen. De Indiase regering nam in 2006 een nieuwe wet aan die kindhuwelijken verbiedt. Meisjes mogen trouwen als ze 18 zijn, jongens moeten minstens 21 jaar zijn.
De uithuwelijking kan verschillende redenen hebben. 'Om een familielid naar Europa te helpen', of 'om te voorkomen dat de eer van de familie wordt aangetast als hun dochter kiest voor haar geliefde', aldus Altuntas.
Hindoes zelf noemen hun geloof sanatana dharma wat 'eeuwige leer' betekent. Hindoes geloven dat je reïncarneert na je dood. Hoe fijn je volgende leven is, wordt bepaald door hoe je je in je huidige leven gedraagt, karma. De religie heeft vele goden, maar eigenlijk geloven hindoes maar in één god.
Wie is heilig? In het hindoeïsme zijn priesters (pandits) heilig. Zij verrichten rituelen in de tempels. Andere heilige mannen zijn godsdienst-onderwijzers (goeroes) en sadhoes.
Momenteel wonen er tussen de 120.000 à 160.000 Hindoestanen in Nederland, waarvan het grootste deel, zo'n 50.000, in Den Haag en omgeving.
In Arabische landen wordt de mehndi-avond een paar dagen voor het huwelijk gehouden. De viering is vrijwel hetzelfde als in India. De handen en voeten van de bruid worden versierd, er worden liedjes gezongen en de bruid wordt geplaagd met haar toekomst bij haar schoonfamilie.
Twee dagen voor het huwelijk vindt de Matkorwa plaats; een feestelijke gebeurtenis waarbij de vrouwen een beetje aarde opgraven op een schone plaats bij de huizen van bruid en bruidegom. Deze aarde wordt later gebruikt om de vuurpot te maken die nodig is bij het huwelijksritueel. De dag voor het huwelijk heet Bhattwan.
Zo kan het bruidspaar bijvoorbeeld kaarsen aansteken voor de gasten die niet bij de bruiloft kunnen zijn, omdat ze niet meer leven of ernstig ziek zijn. Een ander mooi ritueel is het aansteken van een grote kaars met twee kleinere kaarsjes. De bruid en bruidegom steken hierbij symbolisch hun leven samen aan.
Als gevolg van verschillen in filosofische opvattingen en verschillen in voedingsbehoeften bij moderne hindoes, wordt alle vlees, behalve geiten-, schapen-, kippenvlees en vis als taboe beschouwd.
Hindoes eten nooit rundvlees en meestal geen varkensvlees, maar in sommige gezinnen komt wel kip en eend op tafel. De priesters, de pandits, zijn wel strikt vegetarisch. De brochure biedt ook achtergronden. De geschiedenis van de naar schatting 120 000 hindoes in Nederland trekt in vogelvlucht voorbij.
Gebruik er niet te veel van en kies meer voor kruiden en specerijen zoals gember, lontai, soepgroenten, knoflook en ui. Veel basisingrediënten zoals witte rijst, bami-noodles, bakbanaan en cassave bevatten weinig vezels.