Bewegen in het water versnelt afkoeling van het lichaam ook. In water van 10 – 15 graden kan een persoon ongeveer zes uur overleven, in water met een temperatuur van onder de 1.5 graden is dit nog maar 45 minuten.
Zelfs een verzwaard lichaam zal normaal gesproken na drie of vier dagen naar de oppervlakte drijven, waardoor het wordt blootgesteld aan zeevogels en de golven. Rottende en aasetende wezens zullen het lijk binnen een week of twee in stukken snijden en de botten zullen naar de zeebodem zinken.
Door de geproduceerde gassen zet het lichaam op en kan een "waterlijk" gaan drijven. De verschillende gassen zorgen tevens voor de typische lijkenlucht. De haren laten na 5 tot 8 dagen los. Na een week begint het lichaam op te zwellen door de gassen en vorming van het rottingsvocht.
De huid van een overledene dat uren tot dagen in het water heeft gelegen, wordt wit en zacht en bijzonder onaangenaam voor zowel oog als neus. In lauw water (meer dan 20 °C) gaat de ontbinding snel. De huid komt los, wordt donkerder en bevlekt met bloed. De overledene gaat zwellen en de ogen puilen uit.
Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn. En zo verder.
Dit kan variëren afhankelijk van verschillende factoren. Denk bijvoorbeeld aan de hoeveelheid en het type vloeistof dat je drinkt. Ook is dit afhankelijk van je individuele blaasfunctie. Over het algemeen kun je verwachten dat je binnen 30 minuten tot 2 uur na het drinken moet plassen.
Bewegen in het water versnelt afkoeling van het lichaam ook. In water van 10 – 15 graden kan een persoon ongeveer zes uur overleven, in water met een temperatuur van onder de 1.5 graden is dit nog maar 45 minuten.
Meestal zijn de ogen halfopen en hebben ze een doffe en waterige uitstraling. Dit wordt veroorzaakt doordat de stervende niet in staat is om de ogen volledig te sluiten. Het resultaat is een starende blik die vaak wordt geassocieerd met het naderende einde van het leven.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Als iemand overlijd dan is de kans groot dat er urine of ontlasting vrijkomt. Dan is het ook noodzakelijk dat de overledene gewassen wordt. Daarbij is het is een oeroude gewoonte en hoort ook bij de traditie van veel religies. Een overledene moet wel schoon aankomen in het hiernamaals.
Wanneer de grond voldoende zuurstof en water doorlaat, zal een menselijk lichaam op tien à vijftien jaar volledig ontbonden zijn. In gebieden waar er veel klei- en veengrond aanwezig is, zal de ontbinding aanzienlijk vertragen. Zo kan men zelfs na dertig jaar nog resten van weefsels terugvinden.
De dichtheid van het menselijk lichaam is minder dan die van water. Daarom, wanneer een menselijk lijk in het water valt, drijft het er een paar seconden in . Maar wanneer water in het lichaam komt, wordt de dichtheid groter en zinkt het.
Een hoeveelheid water komt in de longen terecht, waardoor de longblaasjes beschadigd raken. Er ontstaat dan een zuurstoftekort in het lichaam. Als de hersenen een tijdje onvoldoende zuurstof krijgen, zal de persoon het bewustzijn verliezen.
Hij raadpleegde ook forensische experts van de FBI, die hem vertelden dat de meeste lichamen na twee dagen in het water ‘onherkenbaar’ zijn. White concludeerde dat een lichaam en een lijkwade op de zeebodem binnen drie tot zes maanden volledig zouden moeten uiteenvallen .
Zo zullen personen met een hoog vetpercentage drijven, terwijl sommige personen met een zeer laag vetgehalte, zware botten en een hoge spiermassa zullen zinken. Normale personen drijven doorgaans in verschillende mate en op verschillende manieren.
Veel waterlijken worden pas gevonden nadat de ontbinding is begonnen omdat het lichaam gaat drijven door de gasvorming in het lichaam. De lichamen gaan binnen ongeveer een week naar boven drijven bij een temperatuur van 20 graden.In de zomer zal dit sneller gaan; 3 tot 4 dagen.
Grafwas ontstaat door ontbinding van lichaamsvet wanneer de overledene minimaal 10 jaar in de kist heeft gelegen.
Hoe erg een lijk stinkt, hangt af van verschillende omstandigheden. "In een woning waar iemand is overleden maar waar de boel open heeft gestaan, ruik je de lijkgeur niet heel sterk. Het ligt er natuurlijk ook aan of een lichaam er een paar dagen ligt, of een paar maanden."
De schattingen gaan van 10 minuten tot 36 uur, maar veel langer dan dat zal het niet duren voor je stikt. Kleine mensen zullen het doorgaans iets langer rekken dan grote mensen doordat ze een grotere voorraad zuurstof hebben.
Meestal sterven mensen rustig. In gemiddeld twee tot drie dagen nemen hun krachten af, worden ze suffer en slapen ze meer, tot de slaap overgaat in de dood. Maar helaas gaat het niet altijd zo. Patiënten met kanker bijvoorbeeld hebben vaak pijn.
Een van de redenen dat je geen verdriet voelt, kan zelfbescherming zijn. Je kan jezelf bijvoorbeeld voor de gek houden door te denken dat iemand op vakantie is en weer terugkomt.,. Dit gebeurt vaak als iemand plotseling of onverwachts is overleden, nabestaanden blijven dan in shock achter.
Wanneer het hart de handdoek in de ring gooit en men technisch wordt doodverklaard, kan de overleden persoon een volledig begrip van de situatie hebben en zelfs mogelijk aanwezige toeschouwers horen.
Lijkvocht ontstaat door het vloeibaar worden van een lichaam door ontbinding. Het lichaamsvocht vermengt zich met bloed en bacteriën en is onderhevig aan allerlei chemische processen die in het lichaam plaatsvinden. Dat maakt het dat lijkvocht ook wel eens als giftig wordt beschouwd.
Een kadaver (of lijk) gaat drijven omdat het ontbindingsproces zorgt voor gasontwikkeling in het lichaam, deze gassen zorgen voor het drijfvermogen. Als vroeger verdronken mensen werden gezocht, werd er een kanon afgeschoten boven water, door de drukgolf kwam het lichaam dan vaak los van de bodem en ging drijven.
Wormen en maden
Een gedachte waar veel mensen zich schuldig aan maken is dat als je begraven wordt, je lichaam zal worden opgegeten door allerlei wormen en maden. Fout! Het verteren van een lichaam ontstaat namelijk van binnenuit en dit gebeurt door bacteriën. Geen beestjes dus.