Het is belangrijk om zo snel mogelijk een diagnose te laten stellen en maatregelen te nemen. Er mogen geen eigen paarden van het erf af en geen vreemde paarden erop. Dit moet tot zes weken na de laatste ziektesymptomen worden volgehouden, want paarden die droes hebben gehad blijven de bacterie nog zo lang uitscheiden.
Droes is een zeer besmettelijke ziekte, maar verspreidt iets minder snel dan virusinfecties. De droesbacterie overleeft vrij lang in vochtige en van de zon afgeschermde plaatsen en kan in pus tot wel een jaar lang overleven. Besmetting gaat via direct contact of via contact met materialen.
DE SYMPTOMEN VAN DROES
Een met droes besmet paard krijgt doorgaans binnen 3 tot 14 dagen heftige keelontsteking en voelt zich doorgaans erg ziek. De infectie stopt vaak 2-3 weken later, maar kan soms 4-6 weken of nog langer aanhouden.
Droes is pijnlijk en begint met algemene ziekteverschijnselen: koorts, sloomheid, niet of langzaam eten. Later kan het paard gaan hoesten, speekselen en soms is er sprake van snot. De ontsteking en later abcessen ontstaan in de lymfeknopen, meestal in de keelstreek.
Er is helaas geen meldingsplicht voor droes!
Voor het uitbreken van droes is dat gunstig: een infectie kan zich sneller verspreiden. Bovendien gaan eigenaren meer met hun paard op pad: ze doen mee aan wedstrijden of gaan met hun paard op vakantie.
Door de kosten te verlagen wordt het voor u als dierenarts gemakkelijker om bijvoorbeeld voor een aandoening als droes beter te diagnosticeren en daarmee een bedrijfsmatige aanpak aan de orde te stellen. Dit betekent dat GD vanaf nu voor alle paarden-PCR-testen een vast tarief hanteert van 33 euro.
De bacterie die droes veroorzaakt, Streptococcus equi subsp. equi, is erg besmettelijk. Het gevaar zit in een klein hoekje: de bacterie wordt gemakkelijk overgedragen via drinkwater, neus-neuscontact, handen, kleding, enzovoort. Een goede basishygiëne en contact met vreemde paarden vermijden is dus erg belangrijk.
Een paard dat droes heeft gehad scheidt nog 4 tot 6 weken de bacterie uit. Over het algemeen is daarom het advies om tot 6 weken na het herstel (dat betekent geen koorts meer en geen zichtbare uitvloeiing uit een abces of de neus) van het laatste paard de stal gesloten te houden.
Droes is een vervelende infectieziekte aan de luchtwegen van paarden. Deze infectie kan gevaarlijk zijn en is zeer besmettelijk. Gek genoeg bestaat er geen meldingsplicht voor droes.
De behandeling van een paard met droes is vooral gericht op het verlichten van de pijn en de koorts. Daarnaast is het van belang dat de etterende abcessen in de lymfeklieren openbreken, zodat het pus eruit kan stromen. Wanneer de abcessen niet vanzelf opengaan, moet de dierenarts hier soms een handje bij helpen.
Besmette dieren kunnen binnen enkele weken sterven, maar de ziekte kan ook chronisch worden waardoor deze jarenlang kan worden verspreid. Er is geen vaccin beschikbaar tegen kwade droes. Kwade droes is een zoönose, wat betekent dat mensen ook besmet kunnen raken, hoewel dat zelden voorkomt.
Kwade droes is een infectieuze ziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie, Burkholderia mallei, die vooral paardachtigen treft. De ziekte kan ook op de mens worden overgedragen en is dus een zoönose. Infectie van mensen komt zelden voor. Als geen behandeling wordt toegepast is de infectie echter vaak dodelijk.
Verschijnselen van droes zijn: een verhoogde temperatuur; lymfeknoopzwelling/ lymfeknoopabcessen; afscheiding van slijm en pus uit de neusgaten; hoesten; benauwdheid. Niet alle paarden met droes vertonen deze symptomen of alle symptomen tegelijk. De dierenarts kan daardoor niet altijd gemakkelijk de diagnose stellen.
Een belangrijk verschil tussen kwade droes en gewone droes is dat kwade droes ook besmet- telijk is voor andere diersoorten, zoals alle kat- achtigen, honden, kamelen, beren, herkauwers en ook mensen. De ziekte is dus een zoönose.
De normale lichaamstemperatuur van een volwassen paard ligt tussen de 37.4 – 38.0 graden Celsius. Voor jonge veulens ligt de normale lichaamstemperatuur gemiddeld iets hoger: Voor een pasgeboren veulen ligt de normale lichaamstemperatuur tussen de 38.5 -39.5 graden Celsius.
Het rhinovirus is een virus wat veel voorkomt bij paarden. Het virus heeft verschillende vormen, waardoor symptomen als koorts, hoesten en verkoudheid voor kunnen komen. Daarnaast is het mogelijk dat je paard verlammingsverschijnselen krijgt of dat er een abortus optreedt bij je drachtige merrie.
De paarden gaan in Nederland slechts drie dagen in quarantaine. De quarantaineduur na aankomst verschilt per geslacht. Ruinen en dieren onder de twee jaar mogen, na negatieve bloedtesten, meteen naar hun nieuwe onderkomen. Hengsten gaan dertig dagen in quarantaine, merries slechts veertien dagen.
Geef je verkouden of zieke paard de eerste twee tot drie dagen dagen volledige rust in een goed geventileerde stal, een buitenstal of op de wei/paddock bij droog weer. Ook als de uiterlijke symptomen voorbij zijn, is het verstandig om in ieder geval je training drie tot vier weken aan te passen.
“Op een heleboel plekken in de luchtwegen en longen bevinden zich zogenaamde hoestreceptoren. Deze receptoren reageren op onregelmatigheden, zoals stofdeeltjes, bacteriën, slijm en virussen. In een reflex begint het paard te hoesten, om op die manier de longen en luchtwegen schoon te krijgen.
Equine Influenza is een griepvirus bij paarden wat vergelijkbaar is met Influenza bij mensen. Het is zeer besmettelijk waardoor het zich snel verspreidt tussen paarden. Daarnaast is het ook nog eens een virus wat erg snel kan muteren.
Levensduur van de bacterie
Een ziek paard kan tot ongeveer 4-6 weken na het begin van de infectie andere paarden besmetten, maar de neusuitvloeiing en pus van een met droes besmet paard kan in de 'ideale' omstandigheden (in een vochtig of organisch milieu, zoals in water en op hout) wel twee maanden besmettelijk zijn.
Droes wordt veroorzaakt door de bacterie Streptococcus equi subsp. equi (kort gezegd S. equi). Deze dringt via de neusslijmvliezen en keelholte het lichaam binnen en verplaatst zich naar de lymfeknopen, waar vervolgens abcessen kunnen ontstaan.
Zieke paarden verliezen die interesse, staren veel en laten hun hoofd hangen. Ze zijn lusteloos: ze hebben geen zin om iets te ondernemen. Hoe is zijn eetlust en drinkt hij genoeg? Een ziek paard eet en drinkt minder en loost minder en moeilijker zijn mest en urine.
Symptomen van hoefbevangenheid
Stijfjes en stram bewegen. Warme hoeven en soms een verdikte en pijnlijke kroonrand. Duidelijk voelbare digitale pols (je voelt de bloedvaten in de ondervoet duidelijk kloppen). De punt van de straal van de hoef is gevoelig.