Wanneer een paard zich op zijn gemak voelt, zal het vaak ontspannen gedrag vertonen, zoals het laten vallen van zijn hoofd of het maken van zachte geluiden. Deze signalen duiden erop dat het paard zich veilig voelt in de aanwezigheid van mensen en openstaat voor interactie.
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Een van de eerste lessen die een nieuwe ruiter wordt geleerd is dat als een paard zijn oren naar voren staan, hij alert is, oplet en/of geïnteresseerd is in wat er voor hem is, en als zijn oren naar achteren gespitst zijn dichtbij de nek, hij boos is en klaar staat om te bijten of te trappen.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt. Ook merries en hengsten doen dit om hun interesse te uiten.
Nicker: Intiemer, de nicker is een "kom hier" signaal . Paardeneigenaren kunnen merken dat hun paarden naar hen nickeren tijdens het voeren. Paarden nickeren ook naar anderen in hun kudde. Squeals: Dit hoge geluid dient als waarschuwing voor andere paarden dat hun persoonlijke ruimte wordt binnengedrongen.
Paarden schreeuwen niet van de pijn, want dat zou ze kwetsbaar maken.” Ze voegt toe dat het hinniken of hinniken, het geluid dat het vaakst in films wordt gehoord, “de manier is waarop paarden hun soortgenoten begroeten, en ook wordt gezien met spanning, verlatingsangst bij het proberen om weer contact te krijgen, zoals 'Ik ben hier, waar ben jij?
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Een paard kan aan je schouders of hoofd knabbelen, zijn hoofd op je schouders leggen of je in je rug duwen, als een mini-‘rugmassage’. Een liefhebbend paard zal je volgen zonder leidkoord of halster. Wanneer je de stal binnenkomt en je paard je hoort, zal hij hinniken of hinniken als begroeting.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Terwijl je naar het paard loopt dat je wilt ontmoeten, spreek je zachtjes tegen hem. Je kunt hem begroeten door "hoi" en zijn naam te zeggen . Het maakt niet uit wat je zegt, zolang je maar een zachte, vriendelijke stem gebruikt. Zodra een paard aan je gewend is, kan het luidere gesprekken accepteren.
Consequent en met al je aandacht bij je paard zijn. Of je nu gaat poetsen, rijden, wandelen, laat je niet afleiden door bijvoorbeeld met stalgenoten te kletsen en dan minder consequent naar je paard toe te zijn. Jij bewaakt je eigen ruimte en grenzen. Respecteert je paard je grenzen dan kun je lief en aardig zijn.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Ze vragen om ruimte – geef ze die. Doe een paar stappen achteruit en haal diep adem om te laten zien dat je ontspannen bent. In veel gevallen is dat alles wat je hoeft te doen om je paard het vertrouwen te geven om zich weer naar je toe te draaien en je aan te kijken, omdat ze nu weten dat je zult luisteren als ze zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen.
Ze willen dat wij iets voor hen doen:
De meest voorkomende redenen om nudging op mensen te richten, zijn meestal het trekken van aandacht of het nastreven van een voordeel .
Geproduceerd bij uitademing door het strottenhoofd en gemoduleerd, stelt het het dier in staat zijn emoties (zoals angst of tevredenheid) uit te drukken en andere dieren te informeren via het geproduceerde geluid. De belangrijkste functie van hinniken is om andere paarden te waarschuwen voor zijn aanwezigheid bij afwezigheid van visuele communicatie .
Als een paard likt en kauwt tijdens de training wordt dit vaak geïnterpreteerd als een signaal dat hij aan het leren is en onderdanigheid toont. Maar uit een nieuw onderzoek blijkt juist dat dit gedrag een natuurlijke reactie is op een stressvolle situatie.
Andere experts op het gebied van paardengedrag zeggen dat snuiven niets betekent - de paarden kuisen gewoon hun neus of reageren op jeuk en ongemak , net zoals wij mensen doen. Anderen zeggen echter dat snuiven een gevolg kan zijn van negatieve emoties.