Je zaait komkommer binnenshuis voor. Ze kunnen namelijk niet tegen kou, maar ook omdat bijvoorbeeld muizen de zaden erg lekker vinden. Bovendien kunnen komkommerzaden ook heel slecht tegen natte grond (de zaden kunnen dan makkelijk rotten voor ze kiemen). De zaden kiemen bij kamertemperatuur binnen 1 tot 2 weken.
Komkommers groeien heel snel. Van bloem tot oogstbare vrucht duurt soms maar 10 dagen. Deze komkommers zijn het lekkerst als ze tussen de 10 en 15 cm lang zijn.
Je kunt per plant in een platte bak die niet te vol en goed verdeeld is wel 20 tot 25 komkommers per plant oogsten. Ook komkommers voor kasteelt zaai je wat eerder: begin tot half april binnenshuis (of bij goed weer in de kas maar let dan goed op nachtvorst!!).
Laat de augurk of komkommer vervolgens volledig afrijpen, tot ze heel dik/groot en geel/bruin van kleur is. Snijd de vrucht dan open en oogst de zaden. Doe de zaden in een bakje water; loze zaden drijven, volle zaden zakken naar de bodem.
Zaadlijsten. Een komkommer bestaat voor het grootste deel uit water. Veel hiervan zit verstopt in de zaadlijsten met zachte, eetbare pitjes. Wil je een wat minder waterige komkommer, bijvoorbeeld voor in een wokgerecht of voor het maken van tzatziki, verwijder die zaadlijsten dan.
Komkommers moeten net zoals tomaten in de volle zon staan. Dit wil zeggen: minimum 6u zon per dag (ongeacht of dit nu ochtend- of namiddagzon is). Daarnaast geef je ze best ook voldoende ruimte. Hoe dichter de bladeren bij elkaar groeien, hoe meer kans op ziektes.
Hou ongeveer 90 cm afstand tussen je vollegrond-komkommers en geef ze goed water. Je hoeft ze niet te geleiden (tenzij je niet veel plaats hebt). Ze vinden het prima om breed uit te groeien op de grond.
Kalium en calcium zijn essentiële voedingsstoffen voor een goede vruchtkwaliteit. Dit is erg belangrijk voor komkommers, omdat de houdbaarheid kort is. De behoefte aan kalium is het hoogst tijdens de midden- en eindfase van de vruchtontwikkeling.
In veel recepten staat dat je de zaadlijsten uit een komkommer moet halen. En dat komt omdat een komkommer wel voor 95% uit water bestaat.
Komkommers hebben behoefte aan een rijke grond met veel organische stof. Eventueel kan er in de loop van het seizoen extra bemest worden, door bv compost rond de stengel te leggen. Zo'n laagje compost beschermt tevens de wortels die aan de oppervlakte verschijnen.
Bij tomaten kan je ook nog paprika, meloenen, pepers, en komkommers planten. Wel te verstaan als ze groot genoeg is .
Heb je geen of nauwelijks vrouwelijke bloemen in de plant, dan kan dit een signaal zijn dat de omstandigheden niet ideaal zijn voor de plant. Zorg voor de juiste temperatuur, bodemkwaliteit en genoeg direct zonlicht. De komkommer- en pompoenplant hebben in de regel altijd meer mannelijke dan vrouwelijke bloemen.
Het beste kun je in de ochtend water geven, dan verdampt er zo min mogelijk water. Komkommerplanten groeien snel en nemen veel plaats in beslag. Om de doorgroei te verbeteren, kun je de zijranken en grote bladeren tussentijds verwijderen. Komkommers houden van zon, maar niet de hele dag.
Oogst. Al vanaf eind juni (broeikas) of juli (volle grond) kunt u met de oogst beginnen. De komkommers van de volle grond hebben echter wat meer smaak. Het beste kan men de komkommers vroeg oogsten omdat dan de plant nog verdere vruchten aanzet.
Dieven en toppen
Om een stevige plant te krijgen, moet je hem in het begin veel toppen en nijpen. Knijp na de eerste vier bladeren de top eruit. Er groeien nu ranken uit, top deze na drie bladeren. De scheuten die hierna uitlopen, mogen blijven.
Komkommer: bonen, bieten, dille, erwten, knolvenkel, kool, koriander, mais, prei, selderij, uien. Koolsoorten: aardappels, andijvie, bieten, dille, erwten, kamille, koriander, prei, spinazie, tomaten. Prei: koolsoorten, Oost-Indische kers, schorseneren, selderij, tomaten, uien, wortels.
Het is belangrijk dat je de komkommers regelmatig van de plant oogst en te dikke vruchten verwijdert. Oogsten van komkommers gaat het best met een mesje of snoeischaar – zo voorkom je dat de plant beschadigt. Als je te lang wacht met oogsten, zal de komkommer dikker worden. De zaden worden dan ook taaier en dikker.
Oorspronkelijk komt de komkommer uit Azië maar vandaag is het een goed ingeburgerde moestuin plant. De plant groeit goed in een tuinkas of serre maar ook buiten in volle grond.
De bitterheid geeft aan dat de plant toxisch is en dat je het beter niet kan eten. Cucurbitacines veroorzaken maagkrampen en hevige, langdurige diarree, verdwijnen niet door verhitten, en zijn zeer giftig in hoge concentraties (>300mg/kg). Bij deze concentratie zijn de vruchten ongelofelijk bitter.
De planten zijn niet winterhard, je kunt ze dus pas uitplanten na 12 mei (ijsheiligen). Na deze datum is er onofficieel geen kans meer op nachtvorst. Toch is het wel verstandig het weerbericht een beetje in de gaten te houden. Voor je de plantjes uitplant, kan je ze afharden.
Wanneer je dagelijks een flink stuk komkommer eet, kan dit ervoor zorgen dat gifstoffen sneller uit je lichaam afgevoerd worden. Ook zit er veel vitamine C in de groente. Voornamelijk in de schil, dus verwijder deze niet.
Hij teelde ook komkommers. Hij vond het maar niks dat sommige exemplaren per ongeluk een beetje krom groeiden. Daarom bedacht hij in 1845 de komkommerrechtmaker, een glazen buis die om de nog jonge vrucht geplaatst kon worden. Dat komkommerkorset dwong vruchten recht naar beneden te groeien.
Maanden van heet en droog weer hebben de prijzen voor groente en fruit op zijn kop gezet. Gevolg: de prijs van komkommers schiet soms ineens omhoog. Bij Albert Heijn is een gewone komkommer nu duurder dan een biologische.
Komkommerplanten hebben aanzienlijk meer water nodig dan de meeste andere groenten. Om te groeien hebben komkommers dagelijks ongeveer 3 cm water nodig.