De nervus vagus speelt een belangrijke rol in het parasympatische zenuwstelsel. Dat betekent concreet dat het bijdraagt aan onder andere: Verlaging van alertheid, bloeddruk. Vertraging van de hartslag en ademhaling.
Ook spoort de zenuw de productie van neurotransmitters aan, waaronder GABA, wat een inhiberende (remmende) werking heeft op ons zenuwstelsel. De functie van de nervus vagus is kortom het bewerkstelligen van voldoende rust en herstel in je lichaam, zodat je je goed voelt.
Bij nervus vagus stimulatie (NVS) leggen we een elektrode om de linker nervus vagus. Als we de nervus vagus met een elektrisch stroompje kunstmatig prikkelen, gaan signalen door deze zenuw naar de hersenen. Deze signalen onderdrukken de epileptische aanvallen in de hersenen.
Regelmatige beweging in de buitenlucht en voldoende slaap zijn daarbij essentiële pijlers voor een gezond functionerend zenuwstelsel. Ook regelmatig mediteren draagt aanzienlijk bij: het normaliseert de bloeddruk en verlaagt de niveaus van cortisol en adrenaline.
Doordat de nervus vagus in de buurt ligt van het spijsverteringskanaal kan het wel eens gebeuren dat deze zenuw beschadigd wordt tijdens een operatie aan het spijsverteringskanaal. Die beschadiging kan weer leiden tot gastroparese. Symptomen kunnen zich direct na de operatie ontwikkelen, maar ook nog jaren later.
Nervus vagus belangrijk bij (chronische) pijn. De Nervus Vagus is misschien wel de belangrijkste zenuw van het lichaam. De zenuw brengt het lichaam van een actiemodus naar ruststand.
Adem uit en je hartslag vertraagt weer. De mate van verandering hiertussen is één van de vele dingen die door de Nervus Vagus worden gereguleerd. Hoe groter je verschil in hartslag wanneer je in- en uitademt, hoe hoger je vagale tonus. Oftewel des te meer veerkracht deze bezit.
Innervatie. De nervus vagus innerveert delen van het hoofd - net als de andere hersenzenuwen - maar loopt ook naar de borst- en buikholte, waar hij zich in de ingewanden als een plexus vertakt.
De polyvagaaltheorie benadrukt dat ons zenuwstelsel meer dan één verdedigingsstrategie kent en dat we niet vrijwillig kiezen voor een mobiliserende vecht/vluchtstrategie of een immobiliserende bewustzijnsverlagingsstrategie.
Het orthosympathische zenuwstelsel, ook wel het sympathische zenuwstelsel genoemd, is het deel van het autonome zenuwstelsel dat de organen zodanig beïnvloedt dat het lichaam arbeid, waar energie voor nodig is, kan verrichten.
Wat is Nervus Vagus Stimulatie (NVS)?
Bij nervus vagus stimulatie implanteren we een soort pacemaker op die zenuw. Deze pacemaker geeft stroompjes af die door de zenuw naar de hersenen gaan. Hierdoor kunnen de epileptische signalen van de hersenen worden beïnvloed.
De sacrale zenuwen regelen de blaas- en darmwerking. Als de communicatie tussen de sacrale zenuwen en de hersenen verstoord is, kan dat tot problemen met de darm- en blaascontrole leiden.
De nervus vagus ontspringt hoofdzakelijk aan het verlengde merg en heeft zowel sensibele als motorische vezels. De motorische vezels zenden signalen naar de spieren van de inwendige organen en de talrijke klieren in de maag en de darmen.
De nervus vagus (N X), een gemengde zenuw, speelt een rol bij de regeling van de slokdarmfunctie, het gevoel in de keel, de spieren van de stembanden en bij het slikken.
Zwervende zenuw
Deze zenuw, die ook wel zwervende of zwerfzenuw wordt genoemd, loopt vanuit je hersenen door je borstholte naar je buikholte. De vaguszenuw is een forse zenuw en bezit een kalmerende werking. Deze kun je zelf beïnvloeden en als sporter heeft dat een heel gunstige werking voor je herstel.
De aansturing vanuit de hersenstam gaat onbewust en staat niet onder invloed van de wil. Er is hier sprake van reflexen. De sensorische zenuwen van het autonome zenuwstelsel monitoren het inwendig milieu. Impulsen vervoerd door deze sensorische zenuwen komen niet aan in de hersenschors, maar in de hersenstam.
Het ventrale vagale systeem of sociale engagement systeem is het meest recent ontwikkeld. Ze is bij zoogdieren aanwezig. Dit systeem zorgt er bijvoorbeeld voor dat we bij een conflict met elkaar blijven communiceren in plaats van direct te vechten of te vluchten.
B-vitamines (met name B1, B6, B11/foliumzuur en B12) helpen bij de aanmaak van de signaalstoffen tussen de zenuwcellen en ze houden de myelineschede (vettige omhulsel rond de zenuwcellen) in stand. Je kunt je dan ook voorstellen dat bij een ernstig tekort aan B-vitamines problemen kunnen ontstaan met het zenuwstelsel.
Bij aanhoudende angstklachten raden we je ten eerste aan om met je huisarts en/of een psycholoog te spreken. Daarnaast kunnen meditatie (bijvoorbeeld mindfulness, een bodyscan of shikantaza-meditatie) en yoga je helpen te ontspannen. En gelukkig is er in de keuken genoeg te vinden om je geest en lichaam te kalmeren.
Mensen met overprikkeling hebben vaak last van hoofdpijn, vermoeidheid, stress, verminderde concentratie, slaapproblemen, onrust, en het overlopen van emoties. Bij sommige mensen leidt dit tot tijdelijke uitvalsverschijnselen, koorts, overgeven of een epileptische aanval.