Vraag jij je wel eens af, hoe het komt dat de kip bij de Chinees zo mals en sappig is? Hiervoor wordt een Chinese kooktechniek gebruikt, die wij niet kennen in onze keuken. Door de kip te marineren in eiwit met maïzena en rijstazijn, wordt voorkomen dat de kip uitdroogt en taai wordt.
Wassen met zuren
Máár, het wassen van je kip met een zuur ingredient als citroen of azijn zorgt wel degelijk voor een malser stuk vlees. Zuren verzwakken namelijk het weefsel en de eiwitten waardoor het vlees minder taai wordt.
Het trucje wordt vaak in de Aziatische keuken gebruikt en vandaar dat vlees bij de Chinees vaak malser lijkt. Door het aanbrengen van baking soda op het vlees kunnen de eiwitten minder goed aan elkaar binden en hierdoor wordt het vlees dus zachter en malser.
Het marineren met maïzena is de basis van deze kooktechniek. Velveting doet meer dan enkel het mals maken van kip en vlees: het creëert een beschermende laag die het vlees gelijkmatiger kleurt, zorgt dat de sappen in het vlees blijven zitten en verbetert de algehele aanhechting van de saus.
"Doe hem in een vacuümzak met allerlei specerijen en een beetje vocht naar smaak, en laat dat dan garen. Doordat het zo compact verpakt is - er kan dus niks uit qua smaak en vocht - blijft de kip supermals en valt het vlees van het bot. De kipfilet maak je daarmee echt botermals."
Pas op dat je niet te veel boter of olie in de pan doet voordat je de kip gaat bakken. Dit kan ervoor zorgen dat de kip te hard bakt. Het gevolg: van buiten is-ie zwart en van binnen is-ie nog rauw. Door het dan nog langer te bakken, blijf je achter met droge kip.
Om te zorgen dat de kip mals blijft bij het bakken, is het belangrijk om de pan eerst goed heet te laten worden. Voeg als de pan heet is olie of bakboter toe. Laat dit ook goed warm worden voor je de kip toevoegt. Hierdoor krijgt het vlees een krokant korstje waardoor de sappen in de kipfilet niet verloren gaan.
Om kip heel mals te houden bij het wokken wordt een Chinese techniek gebruikt, in het Engels velveting genoemd. Stukjes gekruide kip worden bedekt met een laagje van ongeklopt eiwit, maïzena en rijstwijn. De kip wordt 20-30 minuten gemarineerd op kamertemperatuur voor het wordt gefrituurd, of gepocheerd.
Bak de kipfilets op een hoog vuur. Laat de kipfilets goed aankorsten vóór je ze omdraait. Verlaag de temperatuur na het aankleuren om te vermijden dat de buitenkant te sterk uitdroogt en aanbrandt. Laat de kipfilets gedurende 7 à 8 minuten garen op een zacht vuurtje.
Als je denkt dat de kipfilet te taai is, kan je hem pekelen voor het bakken. Dat houdt de kip vochtig en mals.
Een scheutje wijn, azijn, citroensap of ieder ander zuur (tomaat, tomatenpuree of zelfs rinse appelstroop) zorgt ervoor dat het bindweefsel in stoofvlees malser en zachter wordt. Daarom is het draadjesvlees van jouw oma zo lekker en zo zacht!
Vlees mals en sappig bakken
Taai vlees is eigenlijk een lang en intact stuk spiervezel. Je kan je vlees malser maken door deze spiervezel te breken. Sla erop met een vleeshamer, of gebruik een deegrol of pollepel. Perfect om al je frustraties uit te werken, én om malser vlees te krijgen natuurlijk.
Door met de hamer op het vlees te slaan wordt het bindweefsel beschadigd waardoor het vlees malser wordt. Ook taaie stukken worden hierdoor zachter. Dankzij dit instrument kunnen bijvoorbeeld zachte schnitzels gemaakt worden.
Marineren in iets zuurs is eigenlijk de beste manier om je kip mals te krijgen. Zuren verzwakken weefsel en eiwitten in vlees en gevogelte waardoor ze minder taai worden.
Maar een harde kip van nu is een grote zware kip die lijkt nog lijkstijf te zijn. Je weet meteen wat wordt bedoeld met harde kip als je hem voelt.
De kerntemperatuur van kip
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig.
1 – Neem een diep bord en giet hier een flinke scheut olijfolie in. 2 – Voeg Ketjap manis toe (ongeveer ⅓ van de hoeveelheid olijfolie). 3 – De knoflook poeder, cayenne peper en kip kruiden moet je op gevoel toevoegen. 4 – Roer alles goed door elkaar.
Dep de kipfilets vlak voor het bereiden met keukenpapier droog. Zet de koekenpan op een laag vuur en doe een scheut Croma Mild met Olijfolie in de pan. Laat de Croma smelten en lichtbruin kleuren. Zet het vuur hoog, blijf er even bij en leg - zodra de Croma mooi bruin wordt - de kipfilets in de pan.
Je moet de kip altijd goed doorbakken verhitten. Salmonella en campylobacter zitten op het vlees, niet er in. De problemen zijn er vooral omdat men bijvoorbeeld kip rauw heeft vastgehad, dan bakt en dan terug manipuleert, terwijl de bacteriën nog op de handen kleven.
Liefhebbers zeggen nog wel eens dat zij dijfilet lekkerder vinden dan de kip(borst)filet. De bereidingstijd van beide vleessoorten is ongeveer 15 minuten. Om en om bakken in een koekenpan en vervolgens op een laag vuur met deksel erop nagaren.
Het kiphaasje is het binnenstuk van de filet. Veelzijdig en klein van formaat, daardoor ideaal voor salades en sate's. Lekker mals, en binnen een paar minuten klaar.
Grote stukken kip zijn waarschijnlijk nu nog niet gaar. Als je de kip in kleinere stukken of vier stukken gesneden hebt, dan kan het zijn dat hij nu al wel gaar is. Als je de kip te lang kookt, wordt hij rubberachtig en is hij moeilijk te kauwen.
Zoals bij alle gebraden vleessoorten, moet ook een kip rusten. Haal de kip uit de oven. Bedek ze losjes met aluminiumfolie en wacht minstens 10 minuten voor je met het mes aan de slag gaat.
Bij producten met een 'Te gebruiken tot'-datum (zoals verse vis en vers vlees) geldt: is het over de datum, gooi het dan weg. Ook als de verpakking nog dicht is. Een paar voorbeelden: Voor verse vis, vlees en kipfilet geldt: dezelfde dag na openen opeten.