Licht van een kleinere golflengte wordt beter verstrooid dan licht van een langere golflengte. Het blauwe licht wordt dus het best verstrooid, groen al wat minder, en rood het minst van allemaal. Het resultaat: de hemel kleurt hemelsblauw.
De kleur van de lucht wordt bepaald door de lichtinval van de zon op de verschillende (lucht)deeltjes in onze atmosfeer. Al het zonlicht is wit. Wit licht is echter een samenstelling van rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Het zonlicht dat de aarde bereikt wordt verstrooid door de luchtmoleculen die het op zijn weg tegenkomt. De diameter van individuele luchtmoleculen is veel kleiner dan die van waterdruppels en ook kleiner dan de golflengte van zichtbaar licht (tussen 0,4 en 0,7 micrometer).
Het beste antwoord. Geen; lucht zelf is kleurloos. De kleur die je feitelijk waarneemt is 'wit' ofwel alle kleuren door elkaar. Omdat echter niet alle kleuren even makkelijk binnenkomen op het netvlies en het oog buitengewoon veel moeite heeft met blauw, nemen we de kleur op een wolkeloze heldere dag waar als blauw.
Als de zon hoog aan de horizon staat, wordt dit blauwe licht in alle richtingen verstrooid, waardoor de hemel zijn blauwe kleur krijgt, waar we ook kijken.
De groenbruine Noordzee
Troebel water kaatst juist gele en groene lichtdeeltjes terug, waardoor er een geelgroene kleur ontstaat. Zo heeft de Noordzee bijvoorbeeld een groenbruine kleur. Dit komt door de vele algen die in de Noordzee leven.
Volgens wetenschappers kan de lucht heel soms groen worden als er veel regenwater in de wolken zit. Dan schijnt er blauw licht door de wolken en dat blauwe licht mengt dan met rood licht van de zon. En dan kleurt de lucht dus groen.
Doordat de zon laag hangt, moet het zonlicht een lange weg afleggen voor het je ogen bereikt, vervolgt ze. "Daardoor stuit het zonlicht op tal van deeltjes in de lucht, zoals stof en waterdamp. Dat verstrooit alle kleuren, maar rood het minst. Dus dat blijft over, waardoor de lucht die rode gloed krijgt."
Voornamelijk blauw licht wordt weerkaatst, terwijl het rode licht ons oog wel bereikt. "Rood komt veel meer aan. Blauw wordt makkelijker gereflecteerd en is voor het oog dus een stuk minder sterk zichtbaar." Zodoende ontstaan een rode of roze lucht.
Warme kleuren zijn geel en rood, terwijl koele kleuren blauw zijn. Deze kleuren kunnen ook worden gemengd om bijvoorbeeld een warm hemelsblauw te creëren. Twee warme tinten bij elkaar geeft een warme tint, terwijl het mengen van een warme en een koele tint een neutralere tint oplevert.
De zon straalt zelf licht uit, terwijl de maan het alleen weerkaatst. Het zonlicht bevat alle kleuren en zou er daardoor wit uitzien als we alles zagen. Maar de atmosfeer verstrooit vooral de paarse, blauwe en groene tinten. Daarom bereiken ons overdag vooral de kleuren rood, oranje en geel.
Het blauwe licht zal er nu bijna niet meer doorkomen: het wordt alle kanten op verstrooid. Het rode deel van het spectrum wordt weinig verstrooid, gaat gewoon rechtdoor, en zorgt zo voor de prachtige rode kleur van de ondergaande zon.
Vanaf daar schijnen de zonnestralen tegen de onderkant van de wolken aan. "Afhankelijk van de dikte van de bewolking, het vocht in de lucht en de afstand die de zonnestralen afleggen, krijg je verschillende kleuren te zien. Daarom waren er onder andere rode, oranje en paarse gloeden", verklaart Visser.
Een dubbele regenboog is te zien wanneer het licht twee keer wordt weerspiegeld in een regendruppel (en dus vier keer weer gebroken). Wanneer dit gebeurt is het resultaat dat er twee regenbogen worden gemaakt, de normale en een zwakkere erboven. Dit staat bekend als een dubbele regenboog.
Als je naar de lucht kijkt, zie je dit als een blauwe lucht. Onze ogen kunnen violet licht minder goed zien en daarom zien we geen violette lucht.
Dikke druppels houden zonlicht tegen en zorgen dat een wolk er grijs uit ziet. Een wolk bestaat uit zwevende waterdruppeltjes. Die druppeltjes bepalen de kleur van de wolk. Hoe groter ze zijn, hoe grijzer de wolk is.
Wanneer er veel vocht in de lucht zit vindt meer verstrooiing plaats. Hierdoor is de lucht overdag minder blauw en rond zonsondergang zie je meer oranje en rode kleuren. Wolkenvelden kunnen dan extra en gevarieerde kleuren veroorzaken.
Na zonsondergang weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht. De gewone wolken, die we meestal zien, steken daar donker bij af en kleuren na zonsondergang eerst rood en vervolgens donkergrijs. De lichtende nachtwolken blijven dan wit, geel-oranje of lichtblauw. De sterren blijven in deze dunne wolken zichtbaar.
Dat avondlicht bevat dus minder blauw licht dan gewoonlijk en lijkt dus roder. Vermits de zon dan laag staat, kan het licht de onderzijde van de wolken beschijnen. Als je het fenomeen waarneemt na zonsondergang, heeft het waarschijnlijk te maken met lichtvervuiling.
Wolken weerspiegelen het wit van het zonlicht. Waterdruppels kunnen namelijk alle kleuren absorberen. En daarom reflecteren ze alleen de kleur die erop geschenen wordt. Zonlicht is wit, daarom zijn de wolken ook wit.
De zon is pas volledig ondergegaan op het moment dat de hele zonneschijf niet meer te zien is, waardoor de dagduur gemiddeld iets langer is dan de nacht; de nacht begint pas als de zon helemaal onder is en eindigt al op het moment dat het eerste stukje zon te zien is.
Zonlicht bepaalt de tint van de wolken. Als de storm zich begint te vormen of weggaat in de schemering, zal het zonlicht de blauwe tinten elimineren, want wanneer het weerkaatst door de ijskristallen van de wolken, zullen ze de groene kleur doen ontstaan.
Breking van het licht
Voor deze enorme buienlijn uit werd de lucht dus tijdelijk groen en vaak is dat een teken dat er veel hagel bij zit. Dat we dan een groene lucht zien, heeft te maken met de breking van het licht op dat moment.
Onze Noordzee behoort tot de schoonste en veiligste zeeën ter wereld.
Slibdeeltjes blijven circuleren
Langs de Belgische (en ook de Nederlandse) kust kan je vanuit de lucht een hele strook van troebel water waarnemen, die veroorzaakt wordt door de aanwezigheid van slib.