De eerste stap is je bewust worden van jouw emoties en ermee in contact leren zijn, of je ze nu als positief of negatief beoordeeld. Je kunt pas invloed uitoefenen als je je ervan bewust bent. Emoties komen en gaan als golven: ze dienen zich aan, bereiken hun piek en nemen vervolgens weer af.
Misschien voel je meteen al iets, zoals een spanning in de buik die er eigenlijk al de hele dag zit. Je kunt ook een gevoel oproepen door jezelf te vragen: hoe gaat het met mijn leven? Wat is het belangrijkste wat me nu bezighoudt? Blijf een poosje bij dit gevoel op een vriendelijke, accepterende manier.
Doe iets creatiefs, daarmee kom je in verbinding met het innerlijke kind in jezelf. Doe de dingen waar je gelukkig van wordt! Creëer positieve ervaringen in je leven, kom uit je comfortzone. Zorg dat je aan je zelfvertrouwen gaat werken, elke dag, in plaats van dat je deze afbrokkelt, wees hier bewust van.
Jezelf omarmen zoals je bent – en kwetsbaar durven zijn – is de snelste manier om je muren af te breken. Te beginnen bij de dichtgemetselde deuren, zo kan er nog eens iemand op bezoek komen – gezellig. En gaandeweg kunnen ook de muren worden afgebouwd. Omdat je je realiseert dat je gewoon mag zijn zoals je bent.
Leg uit hoe het kind zich voelt en waarom. Zo maak je contact met het gevoel en begrip. Je kunt iets zeggen, iets uitleggen, over waarom het kind zich zo voelt, want dat begrijpt het vaak niet. Vraag je af wat je innerlijk kind nodig heeft.
Een emotie zoekt altijd een uitweg, zoals water ook altijd blijft stromen. En desnoods een overstroming veroorzaakt als het niet anders kan. Als jij een emotie onderdrukt, kan deze je lichaam niet verlaten. En zal van zich laten spreken door middel van lichamelijke klachten en in het ergste geval zelfs ziekte.
Slachtoffers van emotionele verwaarlozing en mishandeling hebben meer moeite om veilige, gezonde en liefhebbende relaties met anderen aan te gaan en kampen met een negatiever zelfbeeld. Ze zijn extra gevoelig voor sociale dreiging, uitsluiting en afwijzing.
Met vervlakking van de emoties, van het affect wordt bedoeld dat men het gevoel heeft niets belangrijks, niets van betekenis te ervaren. Ook al gebeuren er belangrijke dingen in je leven, het lijkt net of ze zomaar aan je voorbijgaan en je niet beroeren.
Ervaar je weinig tot geen gevoelens en/of emoties, dan is er in de meeste gevallen sprake van onderdrukking ervan. Dat kan al vanaf heel jong zijn, en is doorgaans totaal onbewust. Vrouwen hebben vaker een probleem met het toelaten van boosheid, mannen met het toelaten van verdriet.
Niks meer voelen betekent vaak dat je waarschijnlijk denkt dat je leven geen zin meer heeft. Als je dat denkt, is het goed mogelijk dat je ook gaat denken aan zelfdoding. Een afgevlakt gevoel of emotioneel verdoofd zijn, ontnemen iemand doorgaans ook de lust om te leven.
Vaak komt een gesloten houding voort uit een gevoel van onveiligheid. De persoon in kwestie heeft op een bepaald punt in zijn of haar leven een link gelegd tussen kwetsbaar zijn en gekwetst worden. Die link is vaak, bewust of onbewust, zwaar beladen met angst en kan daardoor niet zo makkelijk worden uitgewist.
Kenmerken emotioneel onvolwassen gedrag
Je toont je niet graag kwetsbaar en schaamte wil je vermijden. Je ergert je continu aan anderen. Weigeren te bekennen dat je zelf ook iets fout hebt gedaan. Niet openstaan voor het leren van nieuwe dingen.
Een man die emotioneel onbereikbaar is, zegt snel dingen als “Doe eens rustig”, “Stel je niet zo aan” of “Doe niet zo dramatisch”. Hij kan gewoon niet met jouw emoties en gevoelens omgaan. Het kan ook zijn dat je hem hiermee overweldigt en hij simpelweg afstand neemt of dichtklapt.
Lichaam en brein reageren op de stress die een relatiebreuk kan veroorzaken. Mensen met stress kunnen minder eetlust hebben, slechter slapen, maag- en darmklachten of hoofdpijn krijgen. Daarnaast zijn er allerlei mentale klachten zoals gevoelens van angst, onzekerheid, een opgejaagd gevoel en negatieve gedachten.
Alexithymie (uitgesproken als: /ˌalɛksiti'mi/, uit het Griekse ἀ-, λέξις en θυμός, letterlijk zonder woorden voor emoties) is een persoonlijkheidstrek gekenmerkt door moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens, een beperkt fantasieleven en een denken dat voornamelijk gericht is op de buitenwereld ...
Emoties kunnen niet worden toegewezen aan één plaats in het brein. Ze zijn steeds het resultaat van de werking van meerdere circuits in de hersenen. Een centrale rol hierbij is weggelegd voor het limbische systeem, een van de oudste delen van onze hersenen.
Kinderen en jongeren krijgen soms te maken met ingrijpende veranderingen, trauma's of moeilijke (thuis)situaties. Als ze daar problemen van ondervinden, of als dit invloed heeft op hun gedrag, spreken we van sociaal- emotionele problemen of gedragsproblemen.
Het lijkt alsof de medewerkers er helemaal niet toe doen. Ze kunnen hun goddelijke gang gaan zonder dat iemand er ook maar echt iets aan doet. Alsof ze uitproberen hoever ze daarin kunnen gaan voordat iemand 'stop' zegt. Iemand die paaltjes slaat, hun gedrag begrenst.
Als je emotioneel gezond bent, betekent het niet dat je niet te maken krijgt met tegenslagen of moeilijkheden. Het gaat meer om de houding, gedrag en het gevoel waarmee je handelt. Net zoals je goed voor je lichaam zorgt, is het ook belangrijk dat je je emotionele gesteldheid de nodige aandacht geeft en onderhoudt.
Bij emotionele verwaarlozing gaat het vaak juist om dingen die ouders níet doen: ze geven een kind geen aandacht, liefde, emotionele steun en bevestiging. Of hun gedrag is heel onvoorspelbaar, het ene moment lief, het andere moment afwijzend, waardoor een kind geen veiligheid voelt.
3 Emotioneel tekort/ Verwaarlozing:
Je hebt een innerlijke overtuiging dat je behoefte aan liefde en aandacht toch nooit zal worden vervuld, omdat niemand echt begrijpt hoe jij je voelt en wat je nodig hebt. Je voelt je daardoor niet echt verbonden met mensen.
Onder emotionele eenzaamheid wordt verstaan het gemis van een intieme (levens) partner, iemand met wie de diepste emotionele banden mogelijk zijn. Eigenlijk is er maar één soort eenzaamheid, maar door verschillende 'soorten' eenzaamheid te beschrijven, beschrijven we eigenlijk de onvervulde behoefte.
Afgezien van de eerste tijd van verliefdheid, gaat het daarna nooit meer helemaal vanzelf. Je moet er aan werken, er tijd en aandacht aan geven. Alles wat aandacht krijgt wordt groter en daarmee zullen je gevoelens ook weer terugkomen.