Hoe gaat het precies in zijn werk? Door elektrische stroom door het maanstof te sturen, komt er zuurstof vrij. Als dat kan worden opgevangen en opgeslagen kan de technologie, die op aarde al wordt gebruikt, hopelijk ook op de maan ingezet worden.
Bovendien is er op de maan geen zuurstof, dus de astronauten hebben een zuurstoftank in hun pak nodig om te ademen. Wat er wel is op de maan is ijs.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Waterstof, ammonia en methaan bijvoorbeeld, die gebruikt kunnen worden als brandstof. Er werd ook koolstofmonoxide en koolstofdioxide aangetroffen. Bovendien troffen de onderzoekers een aantal metalen aan in de pluim: natrium, zilver en kwik. De vulling van de maankraters is waarschijnlijk niet op de maan ontstaan.
Op de maan is het altijd heel erg koud
De maan heeft geen atmosfeer en daarmee ook geen bescherming tegen de straling van de zon. In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
De maan cirkelt om de aarde en de hoge waterstand volgt de beweging van de maan. Als de maan er niet zou zijn, zouden de getijden niet helemaal verdwijnen – omdat de zon ook getijden veroorzaakt – wel zijn de getijden zonder inbreng van de maan tot wel 75 procent minder sterk. De getijden worden dus zwakker.
Het komt ook voor dat de maan heel snel lijkt te verdwijnen. Dan is er sprake van een maansverduistering. Een volle maan wordt ineens minder vol en het lijkt wel alsof er een hap uit genomen is. Een maansverduistering treedt op als de aarde precies tussen de zon en de maan in staat.
Na de vernietiging van de maan krijgt onze aarde een prachtige ring. Deze formatie duurt echter niet lang en dan beginnen de aardbewoners met moeilijkheden. Deze hele stapel puin zal op de aarde vallen en lijkt op een asteroïde aanval. Steden zullen worden vernietigd, veel mensen zullen sterven.
Wanneer de maan precies tussen de zon en de aarde staat valt al het zonlicht op maankant die van de aarde afstaat. Wij zien dus geen maan. De helft van de maan die naar aarde staat gekeerd is ligt in de schaduw. De maan zal vanaf nu weer zichtbaar gaan worden.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
Doordat er in de ruimte bijna overal een vacuüm is, bestaat er dus geen geluid. Echter, dankzij diverse amusante filmpjes weten we dat de astronauten in het ISS wel degelijk met elkaar en tegen een camera kunnen praten (en zingen).
De letsels stapelen zich op en na misschien één of twee minuten zal hij/zij sterven. Wanneer precies is niet gekend. Wetenschappers van de NASA denken dat de astronaut niet zal exploderen en dat het bloed niet zal koken door het omvattend effect van huid- en bloedvatenstelsel.
Als mensen zich ooit op de maan vestigen, kunnen ze mogelijk in grotten en diepe kuilen wonen en werken. Daar zou het leven draaglijker zijn dan op het oppervlak van de maan. Ze worden er ook aan minder straling blootgesteld en voedsel zou er beter groeien.
Je kunt er alleen rondlopen als je een speciaal pak draagt, dat je beschermt tegen de kou, hitte en de UV-straling. Op de Maan en in de ruimte is geen lucht. Om op de Maan te kunnen lopen, heb je je eigen voorraad lucht nodig.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
De planeet in ons zonnestelsel die het verst weg staat is Neptunus. Als je vanaf de zon reist duurt het heel lang voordat je er bent. Je komt dan eerst langs de zeven andere planeten in ons zonnestelsel. Neptunus is wel 57 keer zo groot als de aarde.
Nee, tenzij het een botsing met een andere planeet betreft. Langer antwoord: De aarde is een grote, zware planeet.
Kleine krater
De raket is neergestort aan 'de achterkant' van de maan, wat voor ons op aarde niet te zien is. Veel effect had de inslag niet. Ruimtevaartorganisatie NASA liet vanmorgen weten te proberen om de inslag van de raket tóch vast te leggen met behulp van satellieten die rond de maan draaien.
De maan heeft ook zwaartekracht en trekt dus ook aan de aarde. Ook al het water op aarde wordt door de maan aangetrokken. Zo komt het dat het water, aan de kant waar de maan staat, hoger is. Het is daar dan vloed.
De grote, donkere vlekken op de maan, die zelfs met het blote oog al te zien zijn (ze vormen samen het bekende 'mannetje in de maan'), zijn in feite kolossale inslagbekkens die geheel of gedeeltelijk zijn volgelopen met inmiddels gestolde lava.
Een bloedmaan is een totale maansverduistering waarbij de aarde precies tussen de maan en de zon in komt te staan. Doordat het zonlicht indirect de maan bereikt, verlicht deze door de atmosfeer wat om de aarde heen zit, de maan op.
Een reis naar onze ruimtebuur de Maan duurt drie dagen als we traditionele chemische raketten gebruiken. Mars, de planetoïden en de buitenste planeten staan maanden of zelfs jaren ver weg.
Het licht doet er 8 minuten en 21 seconden over om van de zon naar de aarde te reizen (een afstand van 1,58 × 10-5lichtjaar). De dichtstbijzijnde ster na onze zon, Proxima Centauri, is 4,24 lichtjaar van ons verwijderd.
De planeten blijven in een mooie baan om de zon heen omdat ze vastgehouden worden door de aantrekkingskracht van de zon. Doordat de aarde om de zon heen draait en vastgehouden wordt door de aantrekkingskracht valt de aarde niet naar beneden.