Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, schimmel of parasiet. Ook sommige gifstoffen kunnen de oorzaak zijn van een sepsis. Soms is niet duidelijk waar de sepsis door komt. U kunt bijvoorbeeld een sepsis hebben door een blaasontsteking, zonder dat u klachten van de blaasontsteking heeft.
Bloedvergiftiging is een infectie van het bloed door bacteriën. Het is een ernstig ziektebeeld waarbij bacteriën hun schadelijke, giftige stoffen (toxine) vrijgeven aan het bloed. Er ontstaat een ontstekingsreactie van het hele lichaam op deze infectie.
Een infectie met deze bacteriën loop je op door contact met ontlasting, het eten van besmet voedsel of via water. Een besmetting veroorzaakt niet altijd klachten. Naar schatting treden er jaarlijks zo'n 1.7 tot 5 miljard gevallen van diarree op, de meeste van deze gevallen zien we in ontwikkelingslanden.
Zoals bij vele ziekten zijn heel jonge kinderen, oude mensen en patiënten met een verminderde afweer extra kwetsbaar. Een bekend voorbeeld van een vorm van bloedvergiftiging is de meningokokkensepsis (= bloedvergiftiging door de bacterie die ook hersenvliesontsteking of meningitis veroorzaakt).
Wanneer patiënten besmet raken met een van de bacteriën kunnen er dodelijke infecties in het bloed of longontstekingen optreden.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Een infectie door een bacterie kan behandeld worden door een medicijn. Als uw eigen lichaam de bacterie niet kan stoppen kan uw huisarts u antibiotica voorschrijven. Door de antibiotica worden de bacteriën gedood.
Soms zelfs zonder behandeling. Sepsis is een levensbedreigende ziekte. Snel behandelen is nodig om de kans te verkleinen dat iemand overlijdt of blijvende schade overhoudt aan organen en weefsel. Sommige mensen krijgen een lage bloeddruk en een hoge hartslag door sepsis.
Hoe lang uw herstelperiode duurt, is ook afhankelijk van uw gezondheid en medische achtergrond. Sommige patiënten zijn na 1 dag alweer hersteld, en bij andere patiënten duurt het herstel langer.
Bij een bacteriële infectie, een blindedarmontsteking of reuma zijn de bloedwaarden van CRP sterk verhoogd, doorgaans meer dan 100 mg/liter. Maar bij een chronisch licht verhoogde waarde (tussen 1 en 3 mg/liter) is het risico op hart- en vaatziekten al wat verhoogd en boven de 3 mg/liter is dat risico sterk verhoogd.
Lichaamseigen microben werken samen met het immuunsysteem om je te beschermen tegen deze ziekteverwekkers, ook wel pathogenen genoemd. Maar iedereen wordt wel eens ziek. Jaarlijks sterven nog steeds ongeveer 17 miljoen mensen ter wereld, onder wie veel kinderen, aan infecties.
Ga in de eerste dagen na het ontstaan van de wond naar uw huisarts: als er een of meer tekenen van infectie ontstaan: er komt troebel geelwit vocht (pus) uit de wond. de wondranden worden roder, dikker of warmer of doen meer pijn.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica.
Een bacterie is een eencellig micro-organisme. Bacteriën verspreiden zichzelf in een mum van tijd, omdat de cel zichzelf kan delen. Op die manier verspreiden bacteriën zich ook gemakkelijk van mens naar mens. Bacteriën zijn overal en ook in ons lichaam dragen wij miljoenen bacteriën mee.
Gevolgen van bloedvergiftiging
Belangrijke gevolgen van die ontstekingsreactie zijn onder meer: daling van de bloeddruk, koorts, snelle hartslag, koude rillingen. Daarnaast treedt er ook een vermindering op van de doorbloeding van de organen.
Infecties kunnen in principe overal in je lichaam ontstaan. Infectieuze micro-organismen kunnen zich onder andere verspreiden door water, voedsel, insectenbeten, handen schudden, niezen en hoesten of seksueel contact.
Beta-lactam antibiotica zijn de eerste keus bij de behandeling van sepsis. Dit zijn bacteriocide (ze doden dus de bacteriën, sommige antibiotica zijn bacteriostatisch, zij remmen de groei van bacteriën) en hebben van alle antibiotica relatief weinig bijwerkingen.
Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, schimmel of parasiet. Ook sommige gifstoffen kunnen de oorzaak zijn van een sepsis. Soms is niet duidelijk waar de sepsis door komt. U kunt bijvoorbeeld een sepsis hebben door een blaasontsteking, zonder dat u klachten van de blaasontsteking heeft.
Handel: Neem de nodige maatregelen voor naleving van hygiënevoorschriften om het risico op infectie en sepsis te voorkomen, zoals je handen desinfecteren voor en na het zorgen voor een patiënt, de wond van een patiënt goed in de gaten houden in verband met infectie of de inentingsgeschiedenis van de patiënt controleren ...
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Infecties door bacteriën kunnen ernstiger verlopen dan infecties door virussen, maar de meeste infecties door bacteriën gaan vanzelf over.
Wanneer u bacteriën in uw bloed heeft, kunt u erg ziek worden, met koorts, soms met koude rillingen (bibberen), misselijkheid, overgeven of sufheid.
Een temperatuur tussen 10 °C en 40 °C. Onder het vriespunt delen ze zich niet meer, maar blijven ze wel in leven als in een soort winterslaap. Bij temperaturen hoger dan 75 °C, bijvoorbeeld tijdens het koken, gaan bacteriën dood. Voedingsstoffen als eiwitten en koolhydraten in de buurt.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).