Een bloemkooloor treedt vaak op na beschadiging, herhaalde verwonding of door beknelling, zoals bij boksers of rugbyspelers. Het wordt daarom ook wel gezien als een sportblessure. Door herhaalde klappen op het oor kan een interne bloeding optreden. Als deze niet wordt behandeld kan een bloemkooloor ontstaan.
En hoe ontstaat zoiets? Een bloemkooloor is een oor wat ontstaat bij voornamelijk mannen, die doen aan contactsporten en dan moet je denken aan rugby, worstelen, judo. Wat er gebeurt is dat zo'n oorschelp bloot staat aan klappen erop of wrijving en daarmee kun je bloedingen krijgen in je oorschelp.
Het afsterven van kraakbeen is niet meer terug te draaien en leidt tot misvormingen aan het oor. Als er sprake is van een bloemkooloor kan alleen nog eventuele plastische chirurgie de vorm van het oor verbeteren.
Bij brand- en vrieswonden is er eerst roodheid en blaarvorming op de aangedane plaats. Bij ernstige gevallen kan er weefsel afsterven. Misvorming van het oor na genezing is mogelijk.
De oorschelp bestaat uit kraakbeen bedekt met huid. In de oorlel zit geen kraakbeen. Kraakbeen is een soort bindweefsel met een zeer waterrijke veerkrachtige structuur. Het bedekt onder ander gewrichtsvlakken en geeft steun aan bijvoorbeeld de oorschelp en de neusvleugels.
Kan kraakbeen herstellen? Kraakbeen kan uit zichzelf nauwelijks herstellen. De laatste jaren zijn er technieken ontwikkeld die het lichaam toch tot herstel aanzetten. Dit heet regeneratieve geneeskunde.
Gedurende een periode van twee tot drie weken moet het oor kunnen genezen. In die periode ontraden we lichamelijke inspanning of druk op de oren bijv. niezen (dan graag met de mond open).
Symptomen bloemkooloor
Een bloeding in de oorschelp wordt gekenmerkt door: Een pijnlijke oorschelp, mede door directe klap op oor. Rode, blauwe of paarse verkleuringen van de oorschelp (blauwe plekken).
Wat is een bloemkooloor? Bij een bloemkooloor is de oorschelp beschadigd. De oorschelp is zo vervormd, dat die iets weg heeft van een bloemkoolroosje. Dit ontstaat meestal na een flinke klap (trauma) op het oor, zoals bij boksen of andere contactsporten, of bij een piercing door het bovenste gedeelte van het oor.
Bijna iedereen met oorsuizen hoort een 'eigen' geluid, bijvoorbeeld: suizen, rinkelen, fluiten of zoemen. Het geluid kan hard of zacht zijn, en scherp of dof van toon. Het kan in één oor te horen zijn of in beide oren. Sommige mensen kunnen precies een plek aanwijzen waar ze het geluid vandaan horen komen.
De therapie bestaat uit het parenteraal toedienen van antibiotica, gericht tegen deze micro-organismen, gedurende 2-3 weken. Bij abcesvorming en bij onvoldoende genezingstendens kunnen drainage en verwijdering van necrotisch kraakbeen noodzakelijk zijn.
In het kort. Het trommelvlies van een oor kan scheuren door bijvoorbeeld een middenoorontsteking of een klap op het oor. Het kan pijn doen als uw trommelvlies scheurt. Daarna merkt u er meestal niets van.
Een bloemkooloor - ook wel schrompeloor of boksersoor - is het gevolg van te veel wrijving of te harde klappen in sporten als rugby, boksen en judo. Die fricties veroorzaken bloedingen in het kraakbeen, dat uiteindelijk gewoon verdwijnt. Het resultaat is een verschrompeld oor.
Oren groeien vooral in de lengte
Oren groeien vooral in de lengterichting. De oren van 60-jarige mannen waren gemiddeld 8,7 millimeter langer en 2,9 millimeter breder dan de oren van 21-jarige mannen. Vrouwenoren groeien over dezelfde tijd 8,0 millimeter in lengte en 1,9 in breedte.
Een bloedoor is een ophoping van bloed in de ruimte tussen de huid en het kraakbeen van het oor, waardoor er een verdikking van het oor ontstaat. Deze holte gevuld met bloed noemen we een othematoom, oftewel bloedoor. Meestal ontstaat dit eenzijdig maar soms zien we in beide oren een othematoom.
Als u een bloemkooloor heeft, kunt u hier niet veel aan doen. Het kraakbeen is door de bloeding afgestorven en veroorzaakt de misvorming. Dit is blijvend waardoor de misvorming dus ook blijvend is. U kunt alleen met plastische chirurgie de vorm van het oor laten veranderen.
Veel mensen hebben baat bij het gebruiken van een warme zoutoplossing. Je maakt de zoutoplossing met zout en gekookt water. Vervolgens week je je piercing hier in zodat de doorbloeding gestimuleerd wordt en korstjes los kunnen laten. Daarna spoel je even na met schoon, warm water en laat je het geheel opdrogen.
De nieuwe piercing heeft tijd nodig om te genezen en de gaatjes kunnen dichtgroeien als je de piercing verwijdert. Het duurt tot 6 weken voordat de gaatjes volledig zijn genezen.
Een chronische ontsteking van de uitwendige gehoorgang verloopt over weken tot maanden. De voornaamste klacht is jeuk; pijn is er nauwelijks. De huid schilfert en is verdikt. Oorloop is er meestal niet of eerder helder.
Als ze alleen op de oren zitten, heet het lente-oren. De vlekjes gaan vanzelf weg, meestal binnen een paar dagen. Uw huisarts kan tegen de jeuk een gel, crème of tablet voorschrijven. Gebruik zonnebrandcrème met minimaal factor 30 om zonneallergie te voorkomen.
Natte otitis externa
De huid van de gehoorgang is dan nat, gezwollen en rood. Een natte otitis externe ontstaat vaak door vocht in de uitwendige gehoorgang. Door de blootstelling aan bijvoorbeeld zwemwater, verandert de zuurgraad van de huid van de gehoorgang.
Hoe je je oren het beste kunt schoonmaken: samenvatting
Spoel de gehoorgang met warm (maar geen heet) water. Maak de buitenranden van de ooropening voorzichtig schoon met een vochtig doekje. Steek nooit een wattenstaafje in je oren. Vraag je huisarts om oorsmeer te verwijderen als het jezelf niet lukt.
Het is dus ook geen kanker. Het is een soort zakje met ophopende, dode huidcellen achter het trommelvlies, in het middendoor. Dat zakje groeit en het is destructief, maar het kan bijvoorbeeld niet uitzaaien, zoals kanker.
WAT ZIJN DE SYMPTOMEN VAN EEN OORPROP? Druk in de oren, oorsuizen, doofheid en duizeligheid kunnen symptomen zijn van een oorprop*. Oorproppen worden veroorzaakt door een ophoping van oorsmeer onderin de gehoorgang, waarvan de oorzaken uiteenlopend zijn.
In melk zit namelijk calcium, wat de botten en het kraakbeen kan versterken. Ditzelfde geldt voor het eten van kaas, maar bleek niet van toepassing te zijn bij de consumptie van yoghurt. De bevindingen van het onderzoek zijn gepubliceerd in het American College of Rheumatology [1].