De zenuwen worden geprikkeld en geven een signaal af. Als de pijn zich ontwikkeld tot chronische pijn, dan verdwijnt de signaalfunctie en kan de zenuw continu pijnsignalen afgeven of is deze gevoeliger geworden. Als de zenuw gevoeliger is geworden (dus sneller reageert op prikkels), spreken we van sensitisatie.
Centrale Sensitisatie kun je als het volgt definiëren: een versterkt pijnsignaal binnen het centrale zenuwstelsel, terwijl er geen sprake meer is van weefselschade. Het pijnsysteem is overgevoelig geworden. Dit verhoogde pijngevoel (hypersensitiviteit) is niet in verhouding met de aandoening.
Langdurige pijn kan overgaan, of sterk verbeteren, maar dit zal per persoon verschillend zijn. Het belangrijkste om te weten is dat langdurige pijn vaak in stand wordt gehouden door diverse factoren.
Als de pijn heftig is, lang blijft, erger wordt, of steeds terugkomt: ga naar je huisarts. Als de oorzaak duidelijk is, spreekt de huisarts een behandeling met je af. Nadat de oorzaak is behandeld, gaat de pijn meestal weg.
Kan je pijn 'wegdenken'? Een positieve mindset vermindert fysieke pijn, blijkt uit onderzoek. Dit effect geldt voor allerlei gedachten en gevoelens die met positiviteit in verband gebracht kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan dankbaarheid, optimisme en zelfeffectiviteit.
Centrale sensitisatie & perifere sensitisatie
Het treedt op als reactie op langdurige of herhaalde pijnstimulatie. Centrale sensitisatie is dus een overgevoeligheid van het pijnalarmsysteem van het zenuwstelsel. Kort gezegd betekent dit het steeds gevoeliger worden voor pijn.
Chronische pijn kan ontstaan door lichamelijk letsel of een andere medische oorzaak, maar chronische pijnklachten kunnen ook ontstaan zonder dat er een duidelijke verklaring voor is. De aanhoudende pijn kan dan 'psychisch' zijn, maar dat is niet automatisch het geval.
Als pijn langdurig is (>3 maanden), kan het pijnsysteem steeds gevoeliger worden. De pijngrens gaat dan omlaag en u voelt steeds sneller en heviger pijn. De pijn is in dit geval geen goede graadmeter meer van de hoeveelheid bedreiging of weefselschade. Dit fenomeen heet sensitisatie.
Door afleiding, beweging en (sociale) activiteiten is er kans dat je je beter voelt en minder last van de pijn hebt. Samen met je huisarts kun je een plan maken hoe je actief kunt blijven ondanks de pijn. Ook een fysiotherapeut of psycholoog kan je hierbij helpen.
Hoe vaker een zenuw (dezelfde) informatie doorzendt naar de hersenen, hoe gevoeliger die wordt voor die bepaalde informatie. We noemen dat perifere sensitisatie. Zo kunnen prikkels die voorheen nét niet pijnlijk waren, daardoor helaas als 'wel pijnlijk' naar de hersenen gestuurd worden.
Centrale sensitisatie beschrijft de versterkte reactie en de verminderde drempel van het centrale zenuwstelsel op een normale afferente input. Perifere sensitisatie beschrijft de versterkte reactie en de verminderde drempel van nociceptieve neuronen in de periferie.
Chronische pijnklachten hebben invloed op hoe uw zenuwstelsel werkt. Soms versterkt uw zenuwstelsel de prikkels. Of u kunt prikkels moeilijker filteren, waardoor u gevoeliger reageert op prikkels zoals licht en geluid. Vaak ervaart u daardoor ook pijn extra heftig.
Chronische pijn kan gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven, maar kan ook leiden tot andere klachten zoals angst of depressie. Door deze klachten kan uw pijn erger worden.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft.
Je kunt somber, angstig of verdrietig worden van pijn. Hierdoor kun je nog meer pijn ervaren, met meer psychische klachten tot gevolg. Emoties en pijnklachten kunnen elkaar op deze manier steeds meer versterken. De pijn kan ook er toe leiden dat je je zorgen maakt over de vooruitzichten van je ziekte en gaat piekeren.
Negatieve emoties (angst, somberheid, stress) verergeren de pijnbeleving en kunnen extra pijnklachten geven door het gevoeliger maken van het zenuwstelsel en het verhogen van de spierspanning.
Voor neuropathische pijn worden medicijnen voorgeschreven die specifiek op de overprikkeling van zenuwen of hersenen werken; daarom kan het zijn dat deze ook worden voorgeschreven bij een depressie of bij epilepsie (vaak lagere doseringen voor neuropathische pijn).
De schedel en de botten van de wervelkolom beschermen dit deel van ons zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel stuurt alle lichaamsfuncties aan en is daarmee het controlesysteem van het lichaam.
Voor pijn heeft je lichaam speciale sensoren in de zenuwuiteinden. Je hersenen geven een betekenis aan het signaal dat binnenkomt en beslissen of je daadwerkelijk pijn voelt of niet. Het hele signaal tot aan je hersenen is dus nog geen pijn.
Rugpijn, hoofdpijn en buikpijn worden het vaakst genoemd. Deze pijn kan jou in je dagelijks leven erg belemmeren. Het kan ervoor zorgen dat je bepaalde dingen niet meer doet die je vroeger wel deed. Dit kan verder invloed hebben op jouw psychisch welzijn.
Je gaat je moe voelen en je krijgt last van allerlei fysiek ongemak. Onprettige gewaarwordingen in je lijf en ongewenste emoties zorgen ervoor dat je naar je hoofd schiet om het daar op te lossen en te controleren. Daar is je hoofd echter niet voor bedoeld. Piekeren is minder onschuldig dan het lijkt.