Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar.In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
De ademhaling kan een hoge piep geven doordat de luchtwegen minder ruimte hebben.Soms hoor je ook een brommend (lager) geluid of een zagende ademhaling.
Bepaalde bevindingen tijdens het klinische onderzoek doen denken aan longontsteking: De arts hoort tijdens het beluisteren met de stethoscoop lokale crepitaties (geluiden die lijken op papiergeritsel). De koorts is hoger dan 38,5° C. De ademhaling gaat sneller dan normaal.
Wat zijn de symptomen van een longontsteking? Meest voorkomende klachten bij een longontsteking zijn (hoge) koorts en/of koude rillingen, kortademigheid en hoesten. Als het hoesten gepaard gaat met slijmproductie, zal dit bij een beginnende longontsteking vrijwel altijd geel of groen van kleur zijn.
Vesiculair ademgeruis is het normale geluid dat je hoort bij gezonde longen. Het normale geluid van je adem wordt veroorzaakt door de duizenden longblaasjes die open en dicht klappen. Crepitaties (of crepiteren): dit zijn krakende, knetterende of borrelende geluiden die tijdens het ademen worden gehoord.
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Reutelen. Doordat de normale hoest- en slikprikkels verdwijnen, kan slijm zich ophopen in de keelholte of de luchtpijp. Dat kan leiden tot een reutelend geluid bij het ademhalen. Omstanders denken soms dat de stervende dan ernstig benauwd is of zelfs dreigt te stikken, maar het is iets waar hij zelf geen last van heeft ...
Om zeker te zijn dat je inderdaad een longontsteking hebt, kan er een röntgenfoto worden gemaakt. Hierop is goed te zien of er een ontsteking zit, hoe groot die is en waar die zit. Naast het gebruik van medicijnen moet je zorgen dat je rust pakt zonder helemaal stil te zitten.
De meest voorkomende klachten -van deze luchtweginfectie zijn hoesten, niezen, keelpijn en een loop- of snotneus.Soms heb je ook andere klachten zoals koorts, spierpijn, hoofdpijn of moeheid. Als je een luchtweginfectie hebt, kun je mensen om je heen besmetten.
De huisarts zal je vragen stellen om uit te vinden waar je klachten vandaan komen en met een stethoscoop naar je longen luisteren.Ook kan het nodig zijn om een röntgenfoto te maken van je longen. Daarop is te zien of je inderdaad een longontsteking hebt, waar die zit en hoe erg deze is.
De huisarts kan vaak met behulp van een stethoscoop horen of er inderdaad een ontsteking zit. Vocht in de longen maakt namelijk een krakend geluid.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.
Met een longontsteking voelt u zich snel moe. Het is belangrijk dat u de tijd die u in bed moet blijven liggen zo kort mogelijk houdt. Probeer iedere dag weer een beetje meer te bewegen. Door te bewegen wordt u weer sneller fit.
De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
Het lichaam zal proberen het teveel aan ketonen kwijt te raken. Dit gaat door vaak te plassen of via de longen uit te ademen (acetonlucht). Om zoveel mogelijk ketonen kwijt te raken versnelt de ademhaling (dit noemen we Kussmaul ademen).
Er kan zelfs een reutelend geluid gehoord worden in de borst. De hoest klinkt ook erg diep: alsof het uit uw tenen moet komen. De vastzittende hoest kan enkele dagen tot weken aanhouden. En ook voor dit type hoest kunt u het beste contact opnemen met uw huisarts mocht het langer aanhouden.
Bij longontsteking kun je hoesten, benauwd zijn, koorts hebben en je ziek voelen. Vaak krijg je pillen die bacteriën doden (antibiotica).
Opgehoest slijm (sputum) kunt u gewoon doorslikken.Het slijm verdwijnt dan in de maag.Indien u dit vies vindt of indien u er misselijk van wordt kunt u het slijm ook uitspugen. Hoest is nuttig, dus bij voorkeur eerst een oorzaak vinden en dan pas eventuele hoestdempende medicijnen gebruiken.
Veel hoesten. Ophoesten van slijm. Benauwdheid. Branderige pijn achter het borstbeen bij het hoesten.
Een longontsteking kan vanzelf overgaan. Maar vaak zijn de klachten te hevig om dat af te wachten. Welke behandeling u dan krijgt, is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Als bacteriën de longontsteking hebben veroorzaakt, krijgt u een antibioticakuur.
Diagnose van longontsteking
Uw huisarts kan longontsteking diagnosticeren door naar uw symptomen te vragen en uw borstkas te onderzoeken . In sommige gevallen zijn er mogelijk verdere tests nodig. Longontsteking kan moeilijk te diagnosticeren zijn omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen. Bijvoorbeeld verkoudheid, bronchitis en astma.
Met behulp vijf klinische gegevens (koorts, hoofdpijn, pijnlijke cervicale lymfeklieren, diarree en rhinitis) kan een huisarts onderscheid maken tussen een bacteriële en een virale oorzaak van een infectie van de lage luchtwegen.
Naast kortademigheid gaan sommige mensen hoesten of krijgen ze een piepende ademhaling. Dit komt meestal door vochtophoping in de longen, maar het kan ook komen door een longaandoening (zoals chronisch obstructief longlijden (COPD) en astma).
Piepen is het schelle gefluit of grove geratel dat u hoort wanneer uw luchtwegen gedeeltelijk geblokkeerd zijn . Het kan geblokkeerd zijn door een allergische reactie, een verkoudheid, bronchitis of allergieën. Piepen is ook een symptoom van astma, longontsteking, hartfalen en meer.
Uiteindelijk houden alle lichaamsfuncties ermee op: de ademhaling komt tot stilstand, het hart stopt met kloppen, het bloed stroomt niet langer en geleidelijk aan dooft de hersenactiviteit. Na de laatste ademhaling trekt de kleur helemaal weg uit het gezicht, de gestorvene wordt 'doodsbleek'.