Meestal is opname vrijwillig Vrijwillige opname gebeurt met toestemming van de persoon zelf; met de betrokkenen en in overleg met hulpverleners of huisarts. Een dergelijke opname zorgt ervoor dat mensen worden opgevangen wanneer ze in crisis zijn.
Het kan alleen wanneer je een gevaar bent voor jezelf of je omgeving, of als de kans op dat gevaar groot is. Een opname zou dan de enige manier zijn om het gevaar af te wenden. Het gebeurt wel eens bij mensen die hardnekkige aanvechtingen tot suïcide hebben en die weigeren om zich vrijwillig te laten opnemen.
Na telefonisch overleg met u, uw familie, iemand van uw netwerk of uw huisarts, kan een psychiater beslissen dat u meteen kunt opgenomen worden (op voorwaarde dat er plaats is). Meestal gebeurt dit op de crisisafdeling CURA. Indien dit met uw toestemming gebeurt, is dit een vrijwillige crisisopname.
In 2020 is er een nieuwe wet gekomen die bepaalt dat iemand verplicht kan worden opgenomen als op z'n minst één van deze situaties het geval is: De persoon zichzelf of anderen in levensgevaar brengt, psychische schade doet, zichzelf ernstig verwaarloost, eigen ontwikkeling of die van een ander ernstig verstoort.
Iemand laten opnemen
Meestal loopt dat via de huisarts of een andere arts of behandelaar. Hij of zij stuurt een verzoek naar de officier van justitie. Als de officier van justitie de rechterlijke machtiging ook noodzakelijk vindt, stuurt hij het verzoek door naar de rechter. De rechter beslist.
Is het heel duidelijk dat uw naaste of zijn vertegenwoordiger geen opname wil? Dan kunt u direct een rechterlijke machtiging aanvragen. Wij raden u aan om dit samen met een zorgprofessional te doen. Is het nog niet helemaal duidelijk of uw naaste of zijn of haar vertegenwoordiger tegen een opname is?
Voor de aanvraag van een crisismaatregel, moet een psychiater een medische verklaring opstellen. De psychiater onderzoekt u, voor zover dat mogelijk is. U kunt uw mening ook geven als de burgemeester (of zijn plaatsvervanger) u komt horen.
Een patiënt kan niet zomaar tegen zijn wil worden opgenomen. De Wzd bepaalt dat een onvrijwillige opname alleen mogelijk is als een rechterlijke machtiging (RM) of, in crisissituaties, inbewaringstelling (IBS) is afgegeven. Een ter zake kundig en onafhankelijk arts moet een verklaring voor de RM of IBS afgeven.
Wanneer het in de thuissituatie echt niet meer gaat en er sprake is van een crisissituatie, kan worden besloten om iemand vrijwillig of gedwongen te laten opnemen. Maakt iemand zelf de keuze voor een opname, dan noemen we dat een vrijwillige opname.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Procedure bij gedwongen opname
de gewone procedure: belanghebbenden (zoals familieleden of een huisarts) kunnen een verzoek indienen bij een vrederechter, samen met een medisch verslag om iemand gedwongen te laten opnemen. Vervolgens verschijn je voor een vrederechter die hier verder over beslist.
Met psychische problemen kunt u online hulp zoeken.U kunt ook terecht bij uw huisarts of bedrijfsarts als u er zelf niet uit komt. De huisarts of bedrijfsarts helpt u zelf of verwijst u door naar hulpverleners binnen de geestelijke gezondheidszorg (GGZ).
Al op het moment dat een depressie zich ontwikkelt, kunnen de huisarts, praktijkondersteuner (POH-GGZ) en psycholoog je vaak helpen. Als je een depressie blijft houden of deze regelmatig terugkeert, kan de huisarts je doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater.
Crisisopname. Bij een crisisopname wordt iemand opgenomen vanwege ernstige psychische klachten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan.
Je kan de ggz crisisdienst bellen als iemand acuut gevaarlijk is voor zichzelf en/of de omgeving. Denk bijvoorbeeld aan agressie of verwardheid. Je kan zelf de crisisdienst bellen, maar ook je naasten of je huisarts kunnen aan de bel trekken.
Bij vrijwillige opname in een psychiatrische kliniek kies je er zelf voor om je te laten behandelen voor jouw psychiatrische aandoening. Je ziet in dat je hulp nodig hebt en bent bereid om actief met je herstel aan de slag te gaan.
Een psychiater is er voor de behandeling van vrijwel alle psychische stoornissen. Hij of zij behandelt bijvoorbeeld psychoses en depressies en helpt mensen die het gevoel hebben vastgelopen te zijn door een psychiatrische aandoening. Deze personen worden behandeld vanuit een medische benadering.
Met het verzoekschrift vragen we hem om een beslissing te nemen over de opname. Als de rechter beslist dat opname met een rechterlijke machtiging nodig is, kan uw familielid opgenomen worden. Soms besluit de rechter dat een opname niet nodig is.
Een crisismaatregel duurt maximaal drie werkdagen. De rechter kan de crisismaatregel zo nodig verlengen als de verplichte zorg nodig blijft om onmiddellijk dreigend ernstig nadeel af te wenden.
Ook bijvoorbeeld een wijkagent kan melding hebben gedaan. Zij mogen de officier van justitie vragen om een verzoek voor een zorgmachtiging voor u voor te bereiden. Ook kan het zijn dat een familielid, of iemand anders, bij de gemeente gemeld heeft dat hij zich zorgen over u maakt.
Met 'ernstig nadeel' bedoelen we dat er een grote kans is dat iemand zichzelf verwondt of in levensgevaar brengt. Of dat hij zichzelf verwaarloost, zich niet goed staande kan houden in de maatschappij of financieel in de problemen raakt. Of als zijn gedrag agressie bij anderen oproept.
Beoordeling van de perceptie van de cliënt is een van de belangrijkste taken bij crisisinterventie. Dit aspect is vaak het belangrijkste doel voor interventie bij crisisinterventie. Het is de perceptie van de cliënt en zijn/haar vermogen om met de gebeurtenis om te gaan die tot het huidige probleem heeft geleid.