Vijgenboom stekken kunt u het beste doen als het niet vriest en voordat de vijg uitloopt. Knip wat stekjes af.Verwijder de onderste bladeren, maar zorg dat de knopen blijven zitten.Steek de stekjes in de grond en gebruik desgewenst stekpoeder om het wortelen te bevorderen.
Over het algemeen kan je van een buiten groeiende vijg best in december, als je de boom snoeit, stekken nemen. Stukken tak van twee jarig hout plant je voor tweederde in de grond. Maar ook in maart kan je stekken. Over het algemeen wordt dit met vijgen die als kuipplanten gedaan.
Vermeerderen. Een vijgenboom is gemakkelijk te stekken door een- of tweejarige takjes zonder bloemen of vruchten van ongeveer vijfentwintig centimeter enkele dagen in een glas water te zetten. Wanneer er wortels verschijnen, plant men de takjes bij een temperatuur van 20 °C in goede potgrond met 1/3 klei.
Een vijgenboom snoei je bij voorkeur tijdens de rustperiode. Deze periode loopt in ons klimaat van november tot februari. Het snoeihout kun je goed gebruiken voor het maken van stekken van de vijg. Het sap van vijgen kan irriteren op de huid dus pas hiervoor op.
Kweek de vijg in vrij arme grond, bemesting is nauwelijks nodig. In rijke grond zal de vijg te snel groeien, de lange, zachte scheuten die dan ontstaan zijn gevoelig voor vorst. Een groei van ongeveer 30 cm per jaar is voldoende.
De vijgenboom staat graag in de volle zon of halfschaduw, het liefst op een beschutte plek tegen een muur bijvoorbeeld. De boom kan zowel in een pot als in de volle grond goed overleven. In de volle grond kan de vijgenboom prima tegen vorst.
Vijgen (Ficus carica) zijn warmteminnende planten die (te) sterk kunnen groeien en hierdoor geen vruchten geven. Op korte scheuten aan de gesteltakken ontstaan volgend seizoen de vruchten. Lange scheuten geven geven veel bladeren en geven geen of weinig vruchten.
Een vijg is na twee jaar zo'n 70cm hoog en groeit vrij hard. Wil je hem klein houden en wil je veel vruchten, zet hem dan vooral in een kleine pot en snoei hem goed. Het voordeel is dan ook nog eens dat je vijgenboom extra veel vijgenvruchten gaat aanmaken.
Zowel de pitten als het vruchtvlees van vijgen zijn eetbaar. Hele verse vijgen kun je zelfs met schil en al opeten. Omdat vijgen zo zoet zijn, is het lekker om ze te combineren met gerechten met een meer pittige smaak.
Bemesting van een vijgenboom
Geef een vijg in pot een gemiddelde hoeveelheid organische, samengestelde meststof speciaal voor fruit. In het voorjaar (maart) en eventueel nog een keer een kleinere hoeveelheid in de zomer. Je kunt een vijg tevens ook bemesten met koemest en kalk.
Over het algemeen geldt dat vijgenbomen rond het midden van de lente geplant kunnen worden. Een jonge vijgenboom doet er ongeveer twee jaar over voordat het vruchten draagt. De vijgen van de meeste soorten worden aan het einde van de zomer en aan het begin van de herfst rijp.
Bestuiving. De vijgenwesp en de vijgenboom leven in symbiose. Dit betekent dat ze afhankelijk van elkaar zijn voor het voortbestaan van hun soort. De vijgenwesp zorgt dat de boom bevrucht wordt; de vijgenboom zorgt voor een veilige omgeving waar de eitjes van de vijgenwesp kunnen uitkomen.
De vijgenboom op stam moet één keer per jaar gesnoeid worden. De beste periode om de vijg te snoeien is van eind november tot januari. Dan is al het blad van de boom gevallen. Snoei al het dode hout van de vijg weg en zorg dat de gewenste vorm in de boom blijft.
Vijgen zijn dol op water, in de zomermaanden is dagelijks beregenen een lust voor de vijg. Het is bovendien goed waarneembaar wanneer de vijg dorst heeft, de bladeren gaan dan slap hangen. De vijg herstelt zich snel wanneer deze voldoende water krijgt.
Stekpoeder is een poederachtige samenstelling van talkpoeder en plantenhormonen die de groei van een planten stimuleren. Door stekpoeder te gebruiken bij stekjes neemt de kans dat deze jonge plantjes aangroeien enorm toe. Dat komt door de plantenhormonen in het poeder.
De vijgenboom is geschikt om zowel buiten als binnen te houden. Ze zijn het meest bekend als mediterrane buitenplant. Je ziet ze daarom ook regelmatig in Nederlandse tuinen.
Door ongeveer één handje gedroogde vijgen per dag aan te houden kan je volop profiteren van alle gezonde voedingsstoffen en de lekkere smaak, zonder dat je té veel suiker binnenkrijgt.
Doordat de vruchten rijk aan vezels zijn helpt het eten bij een goede stoelgang, gezonde darmwerking en een goede spijsvertering. Vijgen bevatten veel vitamine A en B welke bijdragen aan een gezonde huid en stofwisseling. Vijgen bevatten ook veel calcium en kalium. 100 gram bevat ongeveer 20% van de ADH calcium.
Reacties. Het hangt ervan af welke soort vijgenboom je hebt staan. Soms dragen vijgenbomen of vijgenstruiken wel vruchten maar rijpen die niet. In ons klimaat zijn het vooral de parthenocarpische (dat betekent: zonder bevruchting) soorten die eetbare vruchten geven.
In het algemeen is het aan te raden om de langste takken jaarlijks terug te knippen en zelfs te halveren. Zo zorg je ervoor dat de groei van de vijgenboom niet alleen aan de toppen van de takken plaatsvindt, maar ook dichter bij de stam.
Zodra de temperaturen echt omlaag gaan, kan je niet rijpe vijgen beter verwijderen. Dit zorgt ervoor dat de vijg niet onnodig energie steekt in de groei van vijgen, die toch niet meer rijp kunnen worden.
De boom staat graag in de volle zon of halfschaduw, het liefst in de beschutting van een muur op het zuiden. De boom kan zowel in een pot als ook in de volle grond geplaatst worden. In de volle grond kan de vijgenboom redelijk goed tegen vorst.
Vijgen houden van een neutrale of iets kalkrijke grond (de ideale pH is 6,0), op zure gronden is het daarom belangrijk om elk jaar wat kalk te strooien. Vijgen groeien van nature in schrale droge grond in mediterrane gebieden. Het is handig om die omstandigheden zo goed mogelijk na te bootsen.
Plant een vijgenboom (Ficus carica) het liefste op een wat drogere plek. In de zomer zal dan wel wat water nodig zijn, maar in de winter verdrinkt hij niet, en dat is erg belangrijk. Zorg ook dat de plek goed beschut en warm is, zodat de vruchten goed afrijpen en de vijg in de winter niet het gure weer meemaakt.